Ο Άρειος Πάγος, ερμηνεύοντας την εργατική νομοθεσία, αποφάσισε να απορρίψει αγωγή 67χρόνου, ο οποίος απολύθηκε ενώ ήταν σε αναρρωτική άδεια.

Ο εργαζόμενος είχε προσληφθεί τον  Απρίλιο του  2003 από την  η εταιρεία «Τράμ» Α.Ε. (διάδοχος της η εταιρεία «ΣΤΑ.ΣΥ.» Α.Ε.») με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου  ως μηχανολόγος – μηχανικός με μεικτές μηνιαίες αποδοχές 3.500 ευρώ.

Τον Δεκέμβριο του 2006 ο μηχανολόγος νοσηλεύθηκε για τρεις μέρες σε κρατικό νοσοκομείο λόγω απώλειας συνειδήσεως, αρτηριακής υπέρτασης και απορρύθμισης σακχαρώδη διαβήτη.

Μετά την έξοδό του από το νοσοκομείο του δόθηκε αναρρωτική άδεια για ένα μήνα.

Ενώ όμως βρισκόταν στις πρώτες μέρες της αναρρωτικής άδειας του η εταιρεία του κοινοποίησε την καταγγελία της σύμβασης εργασίας και του παρέδωσε δύο τραπεζικές επιταγές με το ποσό της αποζημίωσης.

Η απόφαση για την απόλυση του είχε ληφθεί λίγες μέρες πριν την εισαγωγή του στο νοσοκομείο.

Ο 67χρόνος προσέφυγε στην Δικαιοσύνη και το Εφετείο Αθηνών ερμηνεύοντας τον αναγκαστικό νόμο 539/1945 έκρινε ότι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας δεν απαγορεύεται κατά την διάρκεια της αναρρωτικής άδειας του μισθωτού και ούτε για το λόγο αυτό η καταγγελία της σύμβασης εργασίας είναι καταχρηστική.

Ο μηχανολόγος άσκησε αναίρεση κατά της  απόφασης αυτής αλλά και οι αρεοπαγίτες με τη σειρά τους απέρριψαν την αίτηση αναίρεσης του 67χρόνου, κρίνοντας ότι: «Η κατά το άρθρο 6 του νόμου 539/1945 απαγόρευση καταγγελίας της εργασιακής συμβάσεως αφορά μόνο την καταγγελία κατά την διάρκεια της άδειας αναψυχής και όχι περιπτώσεις άλλων αδειών, όπως είναι η αναρρωτική».