Αντιδρώντας με καθυστέρηση αρκετών ημερών στο σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει για την αξιοποίηση προσωπικών δεδομένων χρηστών του Facebook από μια εταιρεία συμβούλων που συνεργαζόταν με τον Ντόναλντ Τραμπ, ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης του Facebook Μαρκ Ζάκερμπεργκ ζήτησε συγγνώμη από τους χρήστες και υποσχέθηκε να ερευνήσει πως συνέβη η διαρροή. Ίσως όμως να μην είναι αρκετό.
Όπως αρθρογράφοι στο σύνολο του διεθνούς Τύπου επισημαίνουν, το πρόβλημα δεν αφορά κυρίως μια περίπτωση αυθαίρετης χρήσης προσωπικών δεδομένων από εταιρεία που είχε πρόσβαση στο ΦΒ, Αφορά την χρήση που κάνει στα προσωπικά δεδομένα το ίδιο το ΦΒ.
Η Cambridge Analytica δεν έκανε περισσότερα απ ότι κάνει συνήθως το ΦΒ όταν πουλάει υπηρεσίες σε εταιρείες πολιτικής επικοινωνίας – και με μια γενικότερη έννοια σε οποιαδήποτε επιχείρηση. Τα προσωπικά δεδομένα είναι απαραίτητα για να καθοριστεί η στοχοθεσία των διαφημίσεων στο ΦΒ. Αλλιώς μια εταιρεία που πουλάει πχ αφυγραντήρες σε διεθνή κλίμακα θα έπρεπε να πληρώσει για 2 δις προβολές στο ΦΒ, καθώς δεν γνωρίζει ποιοι ενδιαφέρονται για τους αφυγραντήρες της. Παρακολουθώντας και καταγράφοντας προτιμήσεις των συνδρομητών του, το ΦΒ περιορίζει το κοινό – στόχο της κάθε διαφήμισης. Ποιοι έκαναν κλικ σε δημοσιεύσεις για υγρασία στο σπίτι; Ποιοι διαμένουν σε υγρές περιοχές. Και παράγει έναν αλγόριθμο που κάνει την διαφήμιση για αφυγραντήρες περισσότερο αποτελεσματική, άρα συμφέρουσα για τον πελάτη του ΦΒ.
Τα πράγματα περιπλέχτηκαν όταν πέρα από αφυγραντήρες ή αυτοκίνητα το ΦΒ άρχισε να πουλάει και πολιτική επικοινωνία. Άρα να καταγράφει και να αξιοποιεί ποιο ειδησεογραφικό σάιτ παρακολουθεί ο καθένας ή και σε ποια πολιτικά γεγονότα έκανε λάικ. Αλλά ακόμη και μια απόφαση του ΦΒ να καταργήσει πλήρως αυτή την δραστηριότητα πολιτικής επικοινωνίας δεν θα ήταν αρκετή πια για να σταματήσει η αναταραχή.
Πολλοί πολίτες αμφισβητούν πια το αν θέλουν τεράστιες δεξαμενές πληροφοριών όπως το ΦΒ να γνωρίζουν από ποιο σουπερμάρκετ ψωνίζουν ή σε ποιο κοινωνικό, ακόμη και πολιτικά ουδέτερο γεγονός έκαναν λάικ.
Τα εργαλεία ανάλυσης της Facebook και της Google με βάση τα λαικ και τις αναζητήσεις (και πολύ περισσότερο τις ακόμη πιο επακριβείς εκφράσεις άποψης και διάθεσης που έχουν εισαχθεί τελευταία) πιθανολογούν θρησκευτικές και σεξουαλικές προτιμήσεις. Στατιστικά πέφτουν αρκετά κοντά στην πραγματικότητα.
Αν όμως οι αλγόριθμοι των υπολογιστικών μηχανών του διαδικτύου μπορούν να υποθέσουν αν σου αρέσουν οι ξανθιές ή οι μελαχρινές, οι άντρες ή οι γυναίκες, από τη μάρκα αποσμητικό που κοιτάς συν τον/την ηθοποιό που έκανες λαικ, ο κάθε πολίτης αρχίζει να κοιτάζει πίσω από την (διαδικτυακή) πλάτη του φιλύποπτα.
