1) Κύριε Παπαδημούλη, η συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ πιστοποίησε, όπως φαίνεται, μια περαιτέρω «στροφή» του Αλέξη Τσίπρα σε «μετριοπαθέστερες» θέσεις. Γίνεστε πιο «πολυσυλλεκτικοί» για να κατακτήσετε πιο εύκολα την εξουσία;

 

Συγκροτούμε ένα ενιαίο, ισχυρό, δημοκρατικό κόμμα με αριστερή ταυτότητα και όχι ένα αόριστο συνονθύλευμα. Στρατηγικός μας στόχος παραμένει ο σοσιαλισμός με ελευθερία και δημοκρατία και πεδίο αναφοράς μας η Ευρώπη της κοινωνικής δικαιοσύνης, της  αλληλεγγύης, των δικαιωμάτων της περιβαλλοντικής προστασίας.

Ωστόσο, η Αριστερά βρίσκεται σε ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία της ιστορικής της διαδρομής. Η ίδια η κοινωνία μας βάζει μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση: τη συγκρότηση μιας μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής συμμαχίας γύρω από μια κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο ικανό να σταματήσει την οικονομική καταστροφή και την κοινωνική διάλυση.

Αυτό που τρομάζει τους αντιπάλους μας είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με το πρόγραμμά του, αφήνει πίσω του την εσωστρέφεια, καταλαμβάνει στο πολιτικό σκηνικό το ρόλο και το χώρο που αντιστοιχεί στις ιδέες του και πείθει πολίτες που δεν είναι ή δεν ήταν μέχρι τώρα αριστεροί. Με αυτή την έννοια, ναι, γινόμαστε πολυσυλλεκτικοί. Όχι γιατί χαϊδεύουμε αυτιά,  αλλά γιατί κερδίζουμε συνειδήσεις.

2) Η μερική «αναδίπλωση» όσον αφορά τη μονομερή καταγγελία του μνημονίου είναι έμμεση ομολογία ότι η θέση αυτή ήταν «τραβηγμένη», ίσως και ανεφάρμοστη;

 

Καμία αναδίπλωση. Όσα είπαμε πριν τις εκλογές για την ακύρωση του Μνημονίου και την αντικατάστασή του από ένα Εθνικό Σχέδιο ανασυγκρότησης και ανάπτυξης και τη σκληρή αναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης με αιχμή μια δίκαιη και βιώσιμη λύση για το χρέος, ισχύουν απολύτως. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ υποστήριξε εξ αρχής ότι για να καταστεί το ελληνικό χρέος βιώσιμο και να εισέλθει η χώρα σε τροχιά ανάκαμψης, απαιτείται αλλαγή προτεραιοτήτων στην άσκηση πολιτικής, μια γενναία διαγραφή του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ και αποπληρωμή του «κουρεμένου» χρέους με ρήτρα ανάπτυξης. Όταν βέβαια τα λέγαμε αυτά μας λοιδορούσαν. Σήμερα όλο και περισσότερες φωνές στην Ευρώπη αλλά και παγκoσμίως, υποστηρίζουν αυτές τις θέσεις. Η εφαρμογή των διαδοχικών Μνημονίων την τελευταία διετία έχει αποδείξει ότι η υφεσιακή λιτότητα τροφοδοτεί όχι μόνο την κοινωνική οπισθοδρόμηση αλλά και  τη δανειακή επιβάρυνση. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έχει εκπονήσει ένα πολιτικό σχέδιο για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση του τόπου. Ένα πολιτικό σχέδιο που θα αντικαταστήσει το Μνημόνιο. Και στη βάση του οποίου θα αναδιαπραγματευτούμε με σκληρό ρεαλισμό, τη δανειακή σύμβαση, με τους εταίρους μας.

3) Σε…πείσμα αυτής της «ευρωπαϊκής στροφής» η «Αριστερή Πλατφόρμα» κατοχύρωσε ένα 25% και ρόλο, με αιτήματα την έξοδο από το ευρώ. Πρόβλημα;

Κάναμε όλοι μαζί ένα σημαντικό βήμα μπροστά. Πήραμε αποφάσεις με συντριπτικές πλειοψηφίες, τα κείμενα που εγκρίναμε για την ταυτότητα και την πολιτική μας απόφαση είναι ομόφωνα, ο λαός του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ μίλησε πολύ καθαρά.  Είμαι βέβαιος ότι ο Π. Λαφαζάνης και οι σύντροφοι που κατέγραψαν τη δική τους διαφορετική άποψη με μία χωριστή λίστα, θα σεβαστούν και θα στηρίξουν έμπρακτα τις αποφάσεις που πήραμε όλοι μαζί. Μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις αλλά δεν πιστεύω ότι θα τραβήξουν το «χαλί» στη συλλογική προσπάθεια. Υπήρξαν, ασφαλώς, οργανωτικές αδυναμίες και πολιτικές δυσκολίες αλλά αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από τις ωδίνες ενός τοκετού, είναι η διαδικασία της μετάβασης.

4) Τώρα που γίνεστε ενιαίο κόμμα, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε το κάθε στέλεχος να λέει «το μακρύ του και το κοντό του» στα «τηλεπαράθυρα», ή πλέον θα «σφίξουν» τα πράγματα;

 

Συγκροτούμε ένα αριστερό, ριζοσπαστικό, δημοκρατικό αλλά και αποτελεσματικό κόμμα όπως απαιτεί ο κόσμος που μας έφερε στο 27% και που μας δίνει σταθερά την πρωτιά στις δημοσκοπήσεις. Ο πλουραλισμός και η πολυφωνία ήταν ανέκαθεν η δύναμη της προοδευτικής Αριστεράς και η ανικανότητα σύνθεσης η αδυναμία της.

Οφείλουμε να αφήσουμε πίσω τις αδυναμίες του παρελθόντος. Συγκροτούμε ένα κόμμα ανοιχτό στην ανάλυση που θα συνθέτει τις διαφορετικές απόψεις και θα τις ενοποιεί προς όφελος των κοινωνικών δυνάμεων που υπηρετεί. Ο νέος ενιαίος φορέας θα είναι πλουραλιστικός, αλλά ενιαίος. Δεν θα είναι πολλά κόμματα στη συσκευασία του ενός.

 

5) Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά εκλογές. Για αυτοδύναμη κυβέρνηση; Για κυβέρνηση της Αριστεράς; Κι αν ισχύει το δεύτερο, σε ποιες δυνάμεις απευθύνεται αφού το ΚΚΕ λέει όχι κι η ΔΗΜΑΡ έχει γίνει «μνημονιακή», όπως λέτε;

Διεκδικούμε την ευρύτερη δυνατή στήριξη μιας κυβέρνησης με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Ακόμη κι αν πετύχουμε κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, εμείς θα επιδιώξουμε συνεργασίες και συμμαχίες. Διότι το απαιτεί η συγκυρία, το μέγεθος των προβλημάτων και η ιστορική τους φύση. Όμως, αυτό που προέχει είναι ένα ξεκάθαρο πρόγραμμα του τι θέλουμε να κάνουμε και η αναζήτηση συγκλίσεων και αξιόπιστων προσώπων που θα μπορούν να υπηρετήσουν αυτό το πρόγραμμα. Το να πηγαίνει κανείς ανάποδα, «πρώτα επιλέγω με ποιους θα συμμαχήσω και μετά κοιτάω τι θα κάνω» είναι ανορθολογικό και επικίνδυνο και είναι ένας τρόπος που δεν ταιριάζει στην δικιά μας Αριστερά.

6) Θεωρείτε ότι τώρα που τελείωσε η ιστορία με το μνημόνιο οι φυγόκεντρες τάσεις στην κυβέρνηση θα ενταθούν;

Το επόμενο διάστημα, που θα εφαρμοστούν τα τελευταία μέτρα,  θα ενταθεί η φθορά των τριών κυβερνητικών συνεταίρων και θα ενταθούν τα προβλήματα συνοχής του κυβερνητικού στρατοπέδου. Έχουν «δεθεί» πάρα πολύ μεταξύ τους στη βάρκα της μνημονιακής συγκυβέρνησης και αυτοί που υφίστανται τη μεγαλύτερη φθορά, δηλαδή ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ, είναι οι τελευταίοι που θα «ρίξουν» την κυβέρνηση. Η ίδια η πολιτική που έχουν επιλέξει -προϋπολογισμός, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου κλπ- φέρνει με μαθηματική βεβαιότητα νέα άδικα μέτρα που θα παρατείνουν την ύφεση και την ανεργία, επομένως δε διαφαίνεται μεγάλη αντοχή σε αυτήν την κυβέρνηση. Είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται για κυβέρνηση τετραετίας, ωστόσο, το στοίχημα -για τον ΣΥΡΙΖΑ- είναι κατά πόσο θα καταφέρει να μετατρέψει την οργή, τη δυσαρέσκεια, τα αδιέξοδα, σε ελπίδα, γύρω από ένα πολιτικό σχέδιο, που στις επόμενες εκλογές, θα συγκεντρώσει τη μέγιστη δυνατή υποστήριξη και ευρεία κοινωνική πλειοψηφία.

7) Τι εντύπωση σας άφησε η ιστορία με το φορολογικό νομοσχέδιο και οι αντιδράσεις και των τριών κομμάτων; Αληθινές ή υποκριτικές;

Η τριμερής συγκυβέρνηση στο θέμα του φορολογικού έβαλε αυτογκόλ. Έχει ήδη δεσμευτεί στην Τρόικα ότι το 2013 θα μαζέψει 2,5 δις ευρώ επιπλέον έσοδα, μέσα από το φορολογικό. Και επειδή δεν θέλουν ή δεν μπορούν να πιάσουν τη φοροδιαφυγή, επειδή δεν θέλουν να δυσκολέψουν τους «φίλους» τους που έχουν νόμιμη φορο-ασυλία, υπερφορολογούν αυτούς που ήδη πληρώνουν φόρους. Το πήραν  έντρομοι πίσω, μαζί με τις διατάξεις για τα παιδιά, αλλά έχουν δεσμευτεί ότι η συλλογή φόρων θα μπει ως όρος στο Eurogroup για να προχωρήσουν οι επόμενες δόσεις. Ακόμη κι να αφαιρέσουν κάποιες κραυγαλέες διατάξεις, η φιλοσοφία δεν αλλάζει. Πάνε να πάρουν άλλα 2,5 δις ευρώ από τις τσέπες αυτών που ήδη φορολογούνται, την ίδια ώρα που η φορο-ασυλία και η φοροδιαφυγή έχουν αυξηθεί.

8) Πώς αξιολογείτε τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ όσον αφορά τη Χρυσή Αυγή;

Από την πρώτη στιγμή εμείς μιλήσαμε για την ανάγκη ενός ευρέος αντιφασιστικού μετώπου και μίας ασφυκτικής απομόνωσης της Χρυσής Αυγής σε όλα τα επίπεδα, αλλά και για την ανάγκη να διώκονται οι ποινικά κολάσιμες συμπεριφορές των στελεχών της, όπως προβλέπει ο νόμος. Τότε, ο κ. Βενιζέλος μας έλεγε ότι «η Χ.Α είναι στη μόδα» και υιοθετούσε την επικίνδυνη και ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων, εξομοιώνοντας την παράταξη του Μ. Γλέζου με την παράταξη των Χητών και των συνεργατών των Γερμανών. Η αλήθεια πονάει και είναι οδυνηρή.