Κάλεσα την αντιπολίτευση να φερθεί σε ζητήματα εθνικού συμφέροντος και νομιμότητας με νηφαλιότητα, ευθύνη και σοβαρότητα. Και τα τρία τα θεώρησε κίνδυνο για τα συμφέροντα που εκπροσωπεί. Της υπενθύμισα ότι ο νόμος απαγορεύει την δημοσιοποίηση απόρρητων εγγράφων και ακόμη περισσότερο άκρως απόρρητων. 

Δήλωσε ότι θεωρεί το νόμο στενό κορσέ για τις επιδιώξεις της. Ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Σημειώνω, ότι κάθε τέτοιο έγγραφο που δημοσιοποιείται δίνει τη δυνατότητα σε τρίτους να αποκτήσουν στοιχεία για το σύστημα κρυπτογράφησης της χώρας.

Τα κεντρικά ερωτήματα είναι, λοιπόν, απλά: Αποτελεί η παράδοση απόρρητων εγγράφων από δημόσιους λειτουργούς σε τρίτους παρανομία ή όχι; Γίνεται αυτή η παράνομη παράδοση από κομματικές και μόνο φιλοδοξίες ή και με χρηματισμό; Σε μία τέτοια περίπτωση, υποστηρίζει η αντιπολίτευση τη δυνατότητα δημόσιοι λειτουργοί να πωλούν δημόσια έγγραφα σε τρίτους;

Είναι φανερό, ότι πριν αποκτήσει η αντιπολίτευση απόρρητα δημόσια έγγραφα, κάποιος που νόμιμα τα κατείχε τους τα παρέδωσε. Και αυτή είναι η πιο άθλια μορφή κομματικοποίησης του κράτους.