Τα καθεστωτικά ΜΜΕ και παράγοντες των κυβερνητικών κομμάτων στη Γερμανία εξήραν όλο το προηγούμενο διάστημα την ηρωική αντίσταση των Κούρδων εναντίον της IS στη Συρία και το Ιράκ με φορτισμένες αποστροφές και κροκοδείλια δάκρυα. Οι μονάδες των Κούρδων ανταρτών του PKK και του PYD οργάνωσαν την άμυνα και την επιβίωση του πληθυσμού στις εμπόλεμες περιοχές, κέρδισαν τον διεθνή σεβασμό και απέσπασαν ακόμα κι από την Frankfurter Allgemeine τον χαρακτηρισμό «σωτήρες». Aλλά οι σωτήρες θεωρούνται επισήμως «τρομοκράτες» στο γερμανικό έδαφος, εξαιτίας της απαγόρευσης του PKK από τη συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών και Φιλελευθέρων το 1993.
Αυτή είναι μια αντίφαση που πρέπει να καλυφθεί, να καταπιεστεί και να χειραγωγηθεί σήμερα από την Χριστιανοδημοκρατική Ένωση CDU/CSU με τη σύμπραξη των κατά τ’ άλλα λαλίστατων Σοσιαλδημοκρατών. Επί είκοσι και πλέον χρόνια, η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση εκπαίδευσε το εκλογικό της ακροατήριο με ψεύδη, ηθικό πανικό ή μισαλλόδοξα τεχνάσματα και σε αυτό το ζήτημα, δεχόμενη τώρα πίεση από τον ακροδεξιό λαϊκισμό που διήθησε και ενδυνάμωσε. Η επίπτωση της αντίφασης γίνεται δραματικά αισθητή στις κουρδικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη Γερμανία: οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, οι ενημερώσεις και οι διαδηλώσεις αντιμετωπίζουν συχνά κατασταλτικές παρεμβάσεις του κράτους, με βάση την ισχύουσα απαγόρευση του PKK. Οι ποινές φτάνουν μέχρι φυλάκιση, απέλαση ή ανάκληση του ασύλου σε όσους/-ες κάνουν χρήση κουρδικών συμβόλων που δεν έχουν την έγκριση του γερμανικού κράτους.
Η εσωτερίκευση ακραίων Νατοϊκών δεσμεύσεων του παρελθόντος εκ μέρους της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης οξύνει τη συγκεκριμένη αντίφαση με ποινικοποίηση στην πράξη κάθε πολιτικής πρωτοβουλίας προς παύση της απαγόρευσης του PKK. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η άρση της ασυλίας για τη βουλεύτρια της LINKE, Nικόλ Γκόλκε (Nicole Gohlke) πριν από λίγες ημέρες, στις 5 Μαρτίου 2015. Η 39χρονη Νικόλ Γκόλκε είναι εκλεγμένη στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο από τη Βαυαρία, όπου συμμετέχει δραστήρια επί σειρά ετών στο αντιφασιστικό κίνημα και στο κίνημα ειρήνης. Η άρση της ασυλίας ζητήθηκε, επειδή πριν από λίγους μήνες, κατά τη διάρκεια πορείας που έγινε στο Μόναχο για συμπαράσταση στο αγωνιζόμενο Κομπάνι, η Γκόλκε κρατούσε τη σημαία του κουρδικού εργατικού κόμματος PKK. H LINKE υποστηρίζει ενεργητικά και με συνέπεια τη νομιμοποίηση του PKK και άλλων κουρδικών οργανώσεων στη Γερμανία, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι η απαγόρευση πλήττει την ελευθερία του συνέρχεσθαι και τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών κουρδικής καταγωγής. Ήδη τον Νοέμβριο του 2014, τρεις εκπρόσωποι της LINKE στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο, η Ούλα Γιέλπκε, ο Νιέμα Μοβάσατ και ο Χάραλντ Βάϊνμπεργκ, μίλησαν σε εκδήλωση που οργάνωσε η ένωση για τη νομιμοποίηση του PKK στο πανεπιστήμιο Χούμπολντ του Βερολίνου.
Η απόφαση για απαγόρευση του κουρδικού κόμματος το 1993 είχε αιτιολογηθεί με το σκεπτικό ότι «περαιτέρω ανοχή στις δραστηριότητες του PKK στη Γερμανία θα έκανε τη γερμανική εξωτερική πολιτική αναξιόπιστη» (sic). Η καλυμμένη αντίφαση που προκύπτει από τη συνέχισή της είναι τουλάχιστον παράλογη. Με αυτόν τον χαρακτηρισμό την περιέγραψε και ο βουλευτής Jan van Aken από το βήμα του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου, λέγοντας «όχι» εκ μέρους της Κ.Ο. της LINKE στην άρση ασυλίας για τη Νικόλ Γκόλκε και επιδεικνύοντας τη σημαία του PKK με το κόκκινο άστρο (βλ. εδώ). Άλλη ομάδα βουλευτών της LINKE φωτογραφήθηκε με τη σημαία σε ένδειξη διαμαρτυρίας για όσα συμβαίνουν. Υπέρ της άρσης ασυλίας για τη Νικόλ Γκόλκε ψήφισαν τα κυβερνητικά κόμματα CDU/CSU, οι Πράσινοι κατέληξαν στην επίσημη θέση της αποχής από την ψηφοφορία, ενώ εναντίον τάχθηκε σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα της LINKE.
Η ρυθμική αγωγή των «κεντροδεξιών» συναινέσεων στη Γερμανία αναδίδει εδώ και πολύ καιρό επικίνδυνους ρυθμούς, όπως αποδεικνύεται και στην υπόθεση με την άρση της ασυλίας για τη Νικόλ Γκόλκε.
