Ο Αρειος Πάγος απέρριψε την αίτηση της εβραϊκής κοινότητας Θεσσαλονίκης με την οποία ζητούσε να αναιρεθεί απόφαση του Εφετείου, που δεν είχε κάνει δεκτή την αγωγής της κοινότητας για επιστροφή χρηματικών ποσών, που δόθηκαν την περίοδο της Κατοχής στο Γερμανικό Δημόσιο, προκειμένου να απαλλαγούν από την καταναγκαστική εργασία εβραίοι της Θεσσαλονίκης, οι περισσότεροι από τους οποίους βρήκαν, τελικά, τον θάνατο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Πολωνίας.

Ειδικότερα, η εβραϊκή κοινότητα Θεσσαλονίκης διεκδικούσε από το Γερμανικό Δημόσιο 150.000 χρυσά γαλλικά φράγκα, 38 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα και 50 εκατ. δραχμές (146.735 ευρώ), για χρηματική ικανοποίηση, λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστησαν εβραίοι της Θεσσαλονίκης.

Η κοινότητα ζητούσε να της επιστραφούν τα χρήματα που είχε δώσει, μετά από συμφωνία με τον  αρχηγό του Γερμανικού Επιτελείου της Θεσσαλονίκης - Αιγαίου, Mάξ Μέρτεν, ώστε  να απαλλαγούν 2.000 Εβραίοι, από την καταναγκαστική εργασία, στην οποία τους είχαν υποχρεώσει οι Γερμανικές αρχές κατοχής, τον Ιούλιο του 1942.

Όμως, ο Αρειος Πάγος έκρινε ότι σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τις αποφάσεις του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου (υπόθεση θυμάτων Διστόμου), το Γερμανικό Δημόσιο απολαμβάνει το προνόμιο της ετεροδικίας, με συνέπεια να μην μπορούν τα ελληνικά δικαστήρια να εκδικάσουν την αίτηση της κοινότητας. Κατόπιν αυτών, τα γερμανικά δικαστήρια είναι αρμόδια να εκδικάσουν την αίτηση της εβραϊκής Κοινότητας.