Πρόκειται για δουλειές με γούστο, σπιρτάδα και συχνά χιούμορ. Η τεχνοτροπία ποικίλει: εικόνες επεξεργασμένες στο photoshop, κολάζ, αλλά και δημιουργίες που παραπέμπουν στην περισσότερο “κλασσική” σχολή της αφίσας. Κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα, σε κάθε περίπτωση όμως, είναι το έντονο πολιτικοποιημένο μήνυμα
Tον τελευταίο καιρό, όλο και πιο συχνά βλέπουμε στο διαδίκτυο, και κυρίως στα κοινωνικά δίκτυα, αναφορές και παραπομπές στο blog “Antista/chef”, μια σελίδα, όπου ένας άγνωστος σχεδιαστής, δημιουργεί και προσφέρει χωρίς όρους αυτό που με δικά του λόγια είναι «μάχιμα γραφικά και άλλα υλικά αντίστασης, για διακίνηση στο internet και στους δρόμους». Ο ίδιος μας ενημερώνει ότι «τα υλικά αυτά είναι ελεύθερα προς χρήση και αναπαραγωγή, χωρίς ερωτήσεις και χωρίς αναγκαστική αναφορά στην πηγή». και πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα μας προτρέπει να πάρουμε ό,τι μας αρέσει και να το διακινήσουμε παντού.
Πρόκειται για δουλειές με γούστο, σπιρτάδα και συχνά χιούμορ. Η τεχνοτροπία ποικίλει: εικόνες επεξεργασμένες στο photoshop, κολάζ, αλλά και δημιουργίες που παραπέμπουν στην περισσότερο “κλασσική” σχολή της αφίσας. Κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα, σε κάθε περίπτωση όμως, είναι το έντονο πολιτικοποιημένο μήνυμα.
Αναζητήσαμε τον ανώνυμο δημιουργό και συζητήσαμε μαζί του. Πρόκειται για έναν νέο άνθρωπο, επαγγελματία γραφίστα, ο οποίος είναι πολιτικά ενεργός και μακριά από την οθόνη του υπολογιστή του, αφού την υπογραφή του τη βρήκαμε όχι μόνο στις γραφιστικές του δημιουργίες, αλλά και σε πρωτοβουλίες και επιτροπές πολιτών. Αυτοπροσδιορίζεται ως γραφίστας, ειδικός στο photoshop, ή όπως του αρέσει καλύτερα να το λέει, ως “χειριστής ποντικιού”. Έτσι, μας είπε μπορεί να καταφέρει πράγματα, που και άλλοι μπορεί να τα σκεφτούν αλλά δεν έχουν πάντα την απαραίτητη εξοικείωση με προγράμματα για να τα τα πραγματοποιήσουν.
Πότε ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με τη δημιουργία “μάχιμων γραφικών”;
Εδώ και χρόνια κάνω τέτοια με διάφορα ονόματα και από διάφορα διαδικτυακά μέσα. Κυρίως ξεκίνησα όταν η δουλειά δεν μου επέτρεπε όπως όταν ήμουν φοιτητής να είμαι στον δρόμο, σε κινητοποιήσεις και όντας στην δουλεία έσκαγα απ’ το κακό μου. Ήθελα κάπως να βοηθήσω όσους ήταν στον δρόμο δίνοντας τους εργαλεία και συμπυκνώνοντας νοήματα και αιτήματα με εικόνες και λέξεις.
Στο “blog σας αναφέρεται ότι “ο Antista/Chef δεν είναι υπαρκτός, ούτε καν ένας”. Παρ’ όλα αυτά, έχω την αίσθηση ότι, όλα όσα βλέπω αναρτημένα, έχουν γίνει από έναν άνθρωπο. Να υποθέσω ότι ναι μεν υπήρχε η πρόθεση να “ανοιχτεί” η δράση και σε άλλους, αλλά αυτό είναι κάτι το οποίο δεν έχει συμβεί ακόμα, ή κάνω λάθος;
Ναι υπήρχε πρόθεση για κάτι πιο ανοιχτό, αλλά η πορεία δείχνει ότι ο γραφίστας είναι μοναχικό ζώο. Θύμα του εαυτού του και του πάθους του. Που άλλες φορές τον αποθεώνει και άλλες τον κάνει να μην μπορεί να δει το πιο προφανές λάθος, που όλοι οι άλλοι βλέπουν.
Έχετε συναντήσει κάποιες από τις αφίσες σας, τυπωμένες στο δρόμο;
Ναι και χαίρομαι απίστευτα. Συχνά μάλιστα επιλέγω πολύ απλές φόρμες και ασπρόμαυρα για να τα κάνω ακόμα πιο προσιτά και φθηνά αναπαράξιμα. Πιο πολύ χαίρομαι όταν βλέπω άλλους ανθρώπους να παίρνουν πράγματα που έχω κάνει και να τα προχωράνε, να τους δίνουν νέο νόημα, όπως κάνω κι εγώ με ιδέες που τσιμπάω από άλλους και άλλες εποχές.
Ποια είναι η άποψή σας για το γραφιστικό επίπεδο της διαμαρτυρίας μέχρι σήμερα;
Δυστυχώς η εμπειρία μου λέει ότι μαζική αποδοχή έχει σε μεγάλο βαθμό όχι η αξιόλογη γραφιστική αλλά οι πιο “λαϊκές” δημιουργίες μαζικής απεύθυνσης. Αυτό για εμένα που έχω ταχθεί στην προπαγάνδα με κάνει συχνά δέσμιο ενός μεγαλύτερου κοινού και των δικών του αναγκών και έτσι αναγκάζομαι να μην δίνω βάρος στην αισθητική. Νομίζω όμως ότι υπάρχουν αξιόλογοι δημιουργοί που κρατάνε το υψηλό επίπεδο, που δεν μπορώ εγώ άλλοτε από επιλογή, άλλοτε λόγω χρόνου και άλλοτε λόγω αδυναμίας. Σε γενικές γραμμές βέβαια είναι σαφές ότι η Ελλάδα είναι αρκετά πίσω καθώς κυρίως στο πολιτικό πεδίο επικρατούν αντιλήψεις του παρελθόντος. Μια ματιά σε εικόνες από το “Οccupy Wall street” δείχνει την διαφορά. Αλλά εδώ βρεθήκαμε και εδώ θα αλλάξουμε τα πράγματα καθώς θα αλλάζουμε κι εμείς.
Πιστεύετε ότι έχει σημασία το επίπεδο της γραφιστικής έκφρασης για έναν τέτοιο σκοπό;
Η γραφιστική, η εικόνα και οι λέξεις είναι ταυτόχρονα μάρτυρες της ποιότητας ενός κινήματος και εργαλεία καλλιέργειας του κόσμου. Η ισορροπία ανάμεσα στο ποιοτικό και το μαζικό αποτελεί πάντα έναν αναγκαίο αλλά δυσπρόσιτο στόχο.
Σας ευχαριστούμε πολύ για την επικοινωνία.
Kι εγώ ευχαριστώ.
πηγή designmag.gr
