Η Άνοιξη είναι μία από τις τέσσερις εποχές της εύκρατης ζώνης. Αστρονομικά ξεκινά με την εαρινή ισημερία κατά τις 21 Μαρτίου στο Βόρειο ημισφαίριο (η ακριβής ημερομηνία ποικίλει ανάμεσα στις 19 και 21 Μαρτίου), περιλαμβάνει τους μήνες Μάρτιο, Απρίλιο Μάιο και τελειώνει με το θερινό ηλιοστάσιο στις 21 Ιουνίου.
Η αξονική κλίση της Γης στρέφει το βόρειο ημισφαίριο προς τον ήλιο, η διάρκεια της ημέρας αυξάνεται, σταδιακά, κατά αρκετές ώρες και το φως της ημέρας διαρκεί περισσότερο από 12 ώρες. Το ημισφαίριο αρχίζει να ζεσταίνεται σημαντικά χωρίς να έχει ακόμη υπερβολική ζέστη, γι' αυτό και θεωρείται ο ιδανικότερος καιρός από όλες τις εποχές του χρόνου, γεγονός που ευνοεί την ανθοφορία και τη φυτική ανάπτυξη.
Ωραία…
Ας περάσουμε από την εγκυκλοπαίδεια στην πραγματική ζωή. Όπως πάντα, αυτή (η ζωή) είναι διαφορετική από την επιστημονική ακρίβεια ή τη συναισθηματική αναφορά στα λουλουδάκια και την ανθοφορία.
Ο Έρνεστ Χέμινγουεη, 1899-1961, είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Μια κινητή γιορτή» που αποτελεί τις αναμνήσεις του από την περίοδο της παραμονής του στο Παρίσι τη δεκαετία του '20, όταν ακόμα ήταν ένας άγνωστος δημοσιογράφος. Ο τίτλος του βιβλίου παραπέμπει σε αυτό που γράφει στο βιβλίο:
«Αν είσαι αρκετά τυχερός για να έχεις ζήσει στο Παρίσι όταν ήσουν νέος, τότε όπου και να πας την υπόλοιπη ζωή σου, μένει πάντα μαζί σου, γιατί το Παρίσι είναι μια κινητή γιορτή».
Σε αυτό λοιπόν το βιβλίο, υπάρχει μια αναφορά στην άνοιξη:
«Όταν ερχόταν η άνοιξη, ακόμα και αν δεν ήταν ακόμα πραγματική, το μόνο ζήτημα που είχε σημασία ήταν που θα ήταν κανείς πιο χαρούμενος. Η μοναδική καταστροφή ήταν οι άνθρωποι και, αν μπορούσες να τους αποφύγεις, οι δυνατότητες ήταν απεριόριστες. Οι άνθρωποι ήταν πάντα αυτοί που έθεταν τα όρια στη χαρά με την εξαίρεση λίγων που ήταν τόσο ευχάριστοι όσο και η άνοιξη».
Οι άνθρωποι λοιπόν είναι η λύση αλλά και το πρόβλημα. Η Κόλαση και ο Παράδεισος ταυτόχρονα. Τους λίγους, που αναφέρει ο Χέμινγουεη, τους αναζητούμε με το φανάρι του Διογένη. Και τους βρίσκουμε, αν είμαστε τυχεροί και ξέρουμε να είμαστε υπομονετικοί και στοχοπροσηλωμένοι.
