Εδώ και μερικές ημέρες το κουρδικό χωριό Xerabê Bawa, στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία, έχει περικυκλωθεί από τον τουρκικό στρατό. Μαρτυρίες ακτιβιστών αναφέρουν βασανιστήρια και εκτελέσεις αμάχων από τον τουρκικό στρατό.
«Είναι η δεύτερη σφαγή της πόλης Cizre που ετοιμάζεται», δήλωσε ο αντιπρόεδρος του φιλοκουρδικού κόμματος DBP. Η πρώτη διαπράχθηκε από τον τουρκικό στρατό το 2016, κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της πόλης της Cizre. «Σπίτια, αχυρώνες, στάβλοι ερευνήθηκαν. Ακούγαμε τις κραυγές των ανθρώπων που βασανίζονταν», λέει ο ίδιος στην εφημερίδα Cumhuriyet.
Για ένδεκα ημέρες κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού της Kuruköy (τουρκική ονομασία της Xerabê Bawa), οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας έχουν αποκλείσει το χωριό, απαγορεύοντας στους κατοίκους να βγουν από τα σπίτια τους. Επίσης απαγόρευσαν την πρόσβαση στο χωριό σε αντιπροσωπεία του κουρδικού κόμματος HDP. «Οι φωτογραφίες που κυκλοφορούν στα κοινωνικά δίκτυα είναι λογοκριμένες,» σημειώνει αρθρογράφος της ειδησεογραφικής ιστοσελίδας Τ24. «Βλέπουμε ανθρώπους που έχουν βασανιστεί και άνδρες με στρατιωτική στολή που μπαίνουν μπροστά τους για να τους κρύψουν (σ.σ. από τις φωτογραφικές μηχανές), σχηματίζοντας με το χέρι τους το σήμα των «γκρίζων λύκων»….»
Αν και τα επίσημα μέσα ενημέρωσης σιωπούν για το θέμα, οι εφημερίδες και η αντιπολίτευση μιλούν γι’ αυτό. Ήδη, την Τετάρτη, 22 Φεβρουαρίου, μέλος του κεμαλικού κόμματος CHP υπέβαλε ερώτηση για το θέμα στο Κοινοβούλιο, αναφέρει η Εφημερίδα της αρμενικής κοινότητας Agos. «Πόσοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο Kuruköy μεταξύ 10 και 20 Φεβρουαρίου; Αληθεύει ότι μεταξύ των θυμάτων είναι και χωρικοί;», ρωτά ο βουλευτής.
Η ηλεκτρονική εφημερίδα Sujin, που έχει την έδρα της στο Ντιγιαρμπακίρ, έχει συγκεντρώσει μαρτυρίες από χωρικούς οι οποίοι κατάφεραν να διαφύγουν από το χωριό. «Την τέταρτη ημέρα, έγινε η στρατιωτική επιδρομή και έψαξαν το σπίτι μου», λέει μία εξ αυτών. «Οι στρατιώτες χτύπησαν το σύζυγό μου και απείλησαν να μας βομβαρδίσουν αν μιλήσω. Μας έβαλαν να υπογράψουμε ένα έγγραφο. Ο σύζυγός μου και εγώ, δεν ξέρουμε να διαβάζουμε ούτε να γράφουμε. Έριξαν δακρυγόνα μέσα στο χωριό και δεν μπορούσαμε να ανοίξουμε τα μάτια μας», προσθέτει.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που το χωριό βρίσκεται στο επίκεντρο της καταιγίδας. Η ιστοσελίδα Τ24 υπενθυμίζει ότι τη δεκαετία του 1990, στο αποκορύφωμα του πολέμου μεταξύ του τουρκικού κράτους και των ανταρτών του ΡΚΚ, το χωριό είχε γίνει πεδίο των συγκρούσεων και τότε είχαν γίνει αμέτρητες αγριότητες…
