19.03.2018 - 20:51
Σχεδόν έναν αιώνα μετά τις αποικιακές συμφωνίες των Sykes-Picot, οι μεγάλες Δυνάμεις επανέρχονται στο διαμελισμό της Συρίας σε ζώνες επιρροής. Το τζιχαντιστικό υπόδειγμα του «Ισλαμικού Κράτους» διέλυσε το, ούτως ή άλλως σε κρίση, σύγχρονο αραβικό κράτος και την έννοια της κρατικής κυριαρχίας, από τον Λίβανο ως το Ιράκ. Η επάνοδος στις ζώνες επιρροής αποτελεί μια συντριπτική ήττα και της διεθνούς κοινωνίας και των στοιχειωδών κανόνων της, όπως διαμορφώθηκαν στον ΟΗΕ. Φαίνεται πως αυτοί δεν αντιστοιχούν πια στις ανάγκες των διεθνών πολιτικών και οικονομικών ιεραρχιών. Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις, καθένας αντιδρά σύμφωνα με το μέγεθος της ωμής ισχύος του και για αυτό και η απουσία των ευρωπαϊκών Δυνάμεων δεν είναι δυσεξήγητη. Επίσης, δεν είναι δυσεξήγητες οι «μαθησιακές δυσκολίες» της σύγχρονης Αριστεράς. Παλιά εργαλεία, κυρίως όμως ένας αριστερός νεο-οριενταλισμός δίνουν εξήγηση. Αλλά αυτή είναι μια μεγάλη συζήτηση, που δυστυχώς δεν έχει ανοίξει ακόμη
