Αρχικά, η διακαναλική του προγράμματος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, δεν ήταν διακαναλική... αλλά 10λεπτο σποτάκι στο κρατικό κανάλι το οποίο άνοιξε με αγώνες ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α το 2015, κι εντέλει τον έκοψε σε ζωντανή μετάδοση...
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α από τότε που ανέλαβε την διακυβέρνησή της χώρας, ήταν επικοινωνιακά στη φάση: "εμείς με το έργο μας, την παρακαταθήκη μας κι ο κόσμος θα αποτιμήσει θετικά...", κάτι το οποίο εντέλει δεν συνέβη ποτέ!
Έτσι, τα ΜΜΕ με τα όσα πράττουν όλα αυτά τα χρόνια, δικαίως χαρακτηρίζονται ως η 4η εξουσία, ενώ στον αντίποδα ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α έχει βρεθεί πλέον σε επικοινωνιακό αδιέξοδο...
Οι λύσεις στον άμεσο ορίζοντα δεν μπορούν να είναι παρά μονάχα δύο, ας μη γελιόμαστε : ή λοιπόν βρίσκει ο Αλέξης με τους καναλάρχε, (εξέλιξη η οποία μπορεί να συμβεί και τώρα... ) ελέγχοντας κατά αυτον τον τρόπο μιντιακά, μεγάλο μέρος του χρόνου που θα παίζουν τα Μ.Μ.Ε. για το κόμμα, ή διαφορετικά ως ρεαλιστικότερη λύση προκρίνεται η σταδιακή αξιοποιήση και αναβάθμιση πανελλαδικά, όλων των τοπικών οργανώσεων νεολαίας και κόμματος, με έντονες παρεμβάσεις και παρουσία σε όλα τα συνδικαλιστικά σωματεία και τους μαζικούς χώρους, στην λογική πώς εμείς θα ξυπνήσουμε τον κόσμο, παίρνοντας τον Σύριζα στα χέρια μας, πρακτικά!
Η πρώτη λύση που προανέφερα βέβαια, δεν συνάδει σε καμία περίπτωση με τις θέσεις αρχής του προέδρου και της ιδεολογίας μας εννοείται, απλώς όφειλα να την αναπτύξω ως μια λύση που θα προσέφερε την ζητούμενη δυναμική για το κόμμα, παρότι θα γινόμασταν κάτι το οποίο δεν συνάδει με την ιδιοσυστασία της αριστεράς!
Η δεύτερη λύση, είναι βιώσιμη κι αποτελεσματική για το αύριο του ΣΥΡΙΖΑ καθώς απαιτεί συστράτευση γύρω από την νεολαία και το κόμμα με ουσιαστικό τρόπο.
Αρχικά, στο διαδικτυακό κομμάτι, μετά καραντίνας σε δράσεις κοινωνικές, χωρίς να δένουμε τον κόμπο στο λαιμό του εκάστοτε δημοκρατικού-προοδευτικού πολίτη που εντάσσεται στις γραμμές μας.
Παράλληλα, καλό θα ήταν να αναβαθμιστούν και τα μίντια που ανήκουν στο κόμμα, όπως η Εφημερίδα Αυγή και ο ραδιοφωνικός σταθμός Κόκκινο, εστιάζοντας σε μία αποτελεσματικότερη λειτουργία συλλήβδην.
Ας μην ξεχνάμε ότι τα εν λόγω μέσα, ήταν κάποτε χρήσιμα για την αριστερά και ιδίως η κομματική εφημερίδα Αυγή, όπου ο αριστερός σε δύσκολες εποχές διάβαζε τις απόψεις των αρθρογράφων και συνέκρινε ποιές υιοθετούσε και ποιές απέρριπτε, μπαίνοντας σε μία διαδικασία διαρκούς πολιτικού προβληματισμού.
Αντίθετα, σήμερα υπάρχει η εξής αντίληψη από τον προοδευτικό κόσμο: " έλα μωρέ, αν είναι να διαβάσω Αυγή, καλύτερα να βάλω τον Τσίπρα να μου τα λέει..", η σημερινή επικρατούσα άποψη από τον κόσμο που μας στηρίζει!
Ταυτόχρονα, βλέπουμε τους βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α στην επαρχεία να είναι "αποκλεισμένοι" από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης (τα οποία ως επί το πλείστον ανήκουν στην δεξιά) και να μην έχουν μια δυνατή κομματική εφημερίδα κι έναν ραδιοφωνικό ή ακόμη και τηλεοπτικό σταθμό για παράδειγμα (όπως το ΣΥ.ΡΙΖ.Α TV που ακούγεται τους τελευταίους μήνες ότι βρίσκεται στα σκαριά...), ώστε να εκφράσουν καλύτερα και με τη προσδοκώμενη απήχηση τις θέσεις του κόμματος για το αύριο της χώρας, δίχως να εκβιάζονται από τους εκάστοτε τοπικούς καναλάρχες.
Εννοείται, πως σε μία τέτοια προσπάθεια εύρυθμης οργανωτικής λειτουργίας στο επίπεδο των Μίντια, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει και το FB, Instagram, Twitter , όπου ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α έχει μείνει πολύ πίσω... συγκριτικά με το κυβερνών κόμμα στον τρόπο λειτουργίας τους αντίστοιχα.
Κλείνοντας με αυτές τις σκέψεις συντρόφισσες και σύντροφοι, τα ωραία λόγια και τα ευχολόγια μερικών συντρόφων μας είναι καλά για λίγο καιρό, όμως δεν αρκούν και δεν εφησυχάζουν φυσικά για πολύ...
Τα μέλη, τα στελέχη, οι απλοί ψηφοφόροι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, απαιτούν τον άμεσο μετασχηματισμό του κόμματος εν γένει στο (διαμορφωμένο από την Νέα Δημοκρατία) μιντιακό καθεστώς...
Η επικοινωνία στις μέρες μας να θυμάστε φίλες και φίλοι, πώς είναι το 50% της πολιτικής, το άλλο μισό βρίσκεται στην καλή κομματική οργάνωση, στη σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες, στις κοινωνικές παρεμβάσεις του κόμματος καθώς και στον πετυχημένο κοινοβουλευτικό έλεγχο όσο βρίσκεται στον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης που όρισε ο λαός για το κόμμα κι όχι στην σημερινή αοριστολογία που εκφράζει καθημερινά εκεί, στον ναό της Δημοκρατίας.
Αυτά τα ολίγα, ως τροφή για σκέψη και πολιτικό προβληματισμό που τον έχουμε ανάγκη όλοι μας, ιδίως στην σημερινή εποχή του εγκλεισμού...
Καλό Πάσχα σε όλες κι όλους!
* Ο Αβραάμ Θ. Λαφαζάνης είναι φιλόλογος, μέλος συντονιστικού οργάνου του Τμήματος Παιδείας ΣΥ.ΡΙΖ.Α Σερρών.
