Τρία χρόνια μετά τη δολοφονία του Ζακ ξεκινά την ερχόμενη Τετάρτη 20 Οκτωβρίου στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο η δίκη για τη διερεύνηση της βαρβαρότητας και του λιντσαρίσματος. Η επιστημονική κοινότητα του ΑΠΘ, τιμώντας τη μνήμη του Ζακ Κωστόπουλου και του Παύλου Φύσσα, αποφάσισε να τους περάσει στην αθανασία μνημονεύοντας τα ονόματά τους σε επιστημονικές ανακαλύψεις."Ο Παύλος και ο Ζακ θα μείνουν στην αιωνιότητα, οι δολοφόνοι τους στη λήθη. Ζητάμε ακόμη δικαιοσύνη για τον Ζακ", η επισήμανση ενός εκ των δύο καθηγητών της Βιολογίας.
Δείτε εδώ, το αφιέρωμα της Αυγής της Κυριακής σε επιμέλεια Αλεξάνδρας Χριστακάκη:
Η οικογένεια του Ζακ, οι φίλοι του και η κοινωνία που θέλει να ορθώσει τείχος στον εκφασισμό της κοινωνίας ζητούν σύντομη απονομή δικαιοσύνης. Για την κοινωνία. Επιμένουν ότι είναι ανθρωποκτονία από πρόθεση και όχι πρόκληση θανατηφόρου σωματικής βλάβης. Επίσης, ζητούν διερεύνηση των ευθυνών και για άλλους εμπλεκόμενους και μόνο σε όσους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες.
Υπάρχει η αίσθηση ότι δεν απονέμεται δικαιοσύνη
Της Αννυς Παπαρρούσου*
Η δικαστική διαχείριση της υπόθεσης της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου ανέδειξε την προβληματική απόκριση του δικαστικού μηχανισμού στη σοβαρότητα αυτής της υπόθεσης. Από την αρχή της δικαστικής διερεύνησης της υπόθεσης, ήδη από το στάδιο της ανάκρισης, διαπιστώνουμε ότι η κατηγορία που ασκείται στους κατηγορούμενους δεν είναι η αρμόζουσα.
Οι δύο πολίτες και οι τέσσερις αστυνομικοί που κακοποίησαν μέχρι θανάτου τον Ζαχαρία Κωστόπουλο δεν κατηγορούνται για ανθρωποκτονία, αλλά για θανατηφόρο σωματική βλάβη. Ήδη η κατηγορία αυτή τους εντάσσει σε ευνοϊκότερο πλαίσιο ποινής, με άμεση επίπτωση και στους περιοριστικούς όρους που τους έχουν τεθεί και είναι επιεικέστατοι.
Στη συνέχεια, το κύριο έλλειμμα που αναδείχθηκε από την ανακριτική διαδικασία που ακολούθησε ήταν η απροθυμία πίεσης προς τους αστυνομικούς να προσκομίσουν κρίσιμα για την ανάκριση στοιχεία, που θα φώτιζαν πτυχές της πραγματικότητας που μέχρι σήμερα παραμένουν άγνωστες.
Η συμβολή και η κινητοποίηση του φιλικού και κοινωνικού περιβάλλοντος του θύματος, αλλά και της ευρύτερης κοινωνίας που ανταποκρίθηκε στην έκκλησή μας για στοιχεία, αναπληρώνοντας τις αστυνομικές αρχές που εξαρχής αντιμετώπισαν με εχθρότητα αυτή την υπόθεση, ήταν καθοριστικές για την εξασφάλιση κρίσιμων στοιχείων και μαρτυριών που αφορούν την υπόθεση.
Στο επίπεδο, όμως, που έπρεπε να διαταχθούν βασικές και κρίσιμες ανακριτικές πράξεις (άρση απορρήτου τηλεφωνικών συνδέσεων των κατηγορουμένων, κλήση μαρτύρων, υλικό από κάμερες της γύρω περιοχής) δεν δόθηκαν οι σχετικές παραγγελίες, παρά τα αιτήματα της οικογένειας που τέθηκαν μέσω των πληρεξουσίων δικηγόρων της. Και ενώ η ανάκριση περατώθηκε τον Μάρτιο του 2019 και το παραπεμπτικό βούλευμα εκδόθηκε τον Ιανουάριο του 2020, η δίκη προσδιορίστηκε για τις 21.10.2020 ενώπιον του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αθηνών, οπότε και αναβλήθηκε με αιτιολογία την αδυναμία διεξαγωγής της λόγω τον μέτρων για τον κορωνοϊό, για να προσδιοριστεί εκ νέου για τις 20.10.2021, τρία ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο του Ζαχαρία Κωστόπουλου.
Ο χρόνος αυτός, παρά τις αφόρητες καθυστερήσεις στην απονομή του δικαίου, προφανώς δεν είναι ο εύλογος για την εκδίκαση μιας υπόθεσης αυτής της βαρύτητας και δείχνει με σαφή τρόπο την απροθυμία της ελληνικής Δικαιοσύνης να ασχοληθεί με την υπόθεση και τα ζητήματα που αυτή θέτει σε πολλά επίπεδα.
Το αίσθημα της μη απονομής δικαίου διατρέχει όλη τη δικαστική πορεία της υπόθεσης και εντείνει τον πόνο της οικογένειας που θρηνεί για τον χαμό του δικού της ανθρώπου, ενώ οι δράστες αυτού του άγριου εγκλήματος συνεχίζουν κανονικά τις ζωές τους, χωρίς την παραμικρή ποινική κύρωση.
Παράλληλα, ωστόσο, κινήθηκε και μια παράπλευρη διαδικασία, που αφορούσε τους λοιπούς αστυνομικούς στους οποίους αρχικώς δεν ασκήθηκαν κατηγορίες, καθώς και τον διασώστη του ΕΚΑΒ, που, αν και είχαν και αυτοί σοβαρές ευθύνες διότι συνέβαλαν με την παρουσία τους και τη συνδρομή τους στον θάνατο του Ζακ, δεν παραπέμφθηκαν σε δίκη στο αρχικό στάδιο.
Τον Ιούλιο του 2020, έπειτα από προσφυγή μας κατά της απορριπτικής εισαγγελικής διάταξης για τη μήνυση που είχαμε ασκήσει κατά των υπόλοιπων εμπλεκομένων, εκδόθηκε διάταξη της εισαγγελέως Εφετών που δεχόταν την προσφυγή μας και εισηγούνταν την παραπομπή και των υπολοίπων σε δίκη. Η ανάκριση που διατάχθηκε κατά των προσώπων αυτών ανατέθηκε στον αρχικό τακτικό ανακριτή, που είχε ήδη κρίνει στο πρώτο στάδιο ότι οι συγκεκριμένοι δεν πρέπει να παραπεμφθούν σε δίκη και ο οποίος, αντί να απέχει από τη διαδικασία εφόσον είχε ήδη εκφράσει την άποψή του επί της παραπομπής, διεξήγαγε την ανάκριση ερήμην της οικογένειας του θύματος, αφού ποτέ δεν εκλήθησαν οι νομικοί της εκπρόσωποι να λάβουν μέρος στην ανάκριση ασκώντας τα δικαιώματά τους.
Αυτή τη στιγμή η συγκεκριμένη υπόθεση έχει χρεωθεί σε εισαγγελέα προκειμένου να εισαχθεί στο Δικαστικό Συμβούλιο για να αποφασιστεί εάν και ποιοι από τους λοιπούς εμπλεκόμενους θα παραπεμφθούν σε δίκη. Είναι προφανές ότι υπήρχε άπλετος χρόνος για να κινηθεί η Δικαιοσύνη εγκαίρως προκειμένου να υπάρξει μια διαδικασία με οριστικά προσδιορισμένους τους κατηγορούμενους και διασφαλισμένα τα δικονομικά δικαιώματα των παρισταμένων προς υποστήριξη της κατηγορίας, δηλαδή της οικογένειας του θύματος. Η ολιγωρία αυτή παίρνει τραγικές διαστάσεις αν αναλογιστεί κανείς την ανάγκη για απόδοση ουσιαστικής δικαιοσύνης σε αυτή την υπόθεση και την προσβολή που συνεπάγεται για το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Η οικογένεια του Ζαχαρία Κωστόπουλου βιώνει αυτή την κατάσταση ως εμπαιγμό και οι νομικοί της εκπρόσωποι εμποδιζόμαστε στην άσκηση του έργου μας.
Με τα δεδομένα αυτά, όμως, σκιαγραφείται στην ουσία η άρνηση του δικαστικού συστήματος να ασχοληθεί σοβαρά με την κρίσιμη αυτή υπόθεση και να αποδώσει δικαιοσύνη.
* Η Άννυ Παπαρρούσου είναι δικηγόρος, συνήγορος της οικογένειας του Ζακ
"Κανένας δεν δικαιούται να αφαιρεί τη ζωή"
Του π. Ιωάννη Βάθη*
Ως ένας απλό παπά, αλλά ενεργό πολίτη, πάντα με απασχολούσε ο τρόπος που έχασε άδικα τη ζωή του ο Ζακ Κωστόπουλος. Και ο κάθε Ζακ...
Ο κάθε άνθρωπος αποτελεί μια ξεχωριστή προσωπικότητα στο πέρασμά του από αυτόν το κόσμο. Κανένας δεν είναι ίδιος με τον άλλο. Όμως κανένας δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρεί τη ζωή του συνανθρώπου του για κανέναν λόγο και αιτία!
Είναι πολλοί άνθρωποι που την καρδιά τους πλημμυρίζει αγάπη και αλληλεγγύη γιατί ίσως έτσι τους έμαθαν. Γιατί ίσως να έχουν βιώματα αγάπης και σεβασμού μέσα τους, γιατί τους τα μπόλιασαν στις καρδιές τους οι απλοί άνθρωποι που τους γέννησαν.
Μα είναι και άλλοι που δεν έχουν τίποτα στην καρδιά τους, είναι άδεια από ανθρώπινα συναισθήματα και γεμάτη από εγωισμό και μίσος. Σε τέτοιους έμελλε να πέσει και ο Ζακ Κωστόπουλος, σε ανθρώπους που τον χτυπούσαν χωρίς έλεος σαν να ήταν... ένα τίποτα!
Και κάποιοι κυρ-Παντελήδες τραβούσαν βίντεο με απάθεια γι' αυτό που έβλεπαν. Συνεργοί στον φόνο για την αδιαφορία τους!
Τι πάει να πει ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν διαφορετικός;
Τι πάει να πει ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν οροθετικός;
Ήταν ένας συνάνθρωπός μας! "Να αγαπάς τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ" παραγγέλνει ο δάσκαλος του Μεγάλου Κάστρου, ο Νίκος Καζαντζάκης!!!
Ήταν και ο Ζακ ένας άνθρωπος φτωχός και αδύναμος, δεν ήταν μέρος της ελίτ αυτής της χώρας. Οι γονείς του τον μεγάλωσαν με κόπους και θυσίες.
Ήταν ένας άνθρωπος που έδινε και αυτός τις δικές του μάχες για έναν πιο δίκαιο κόσμο. Ήταν παιδί μιας μάνας κι ενός πατέρα που έκαναν τα πάντα γι' αυτόν, που θα έδιναν τη ζωή τους για να είναι κοντά τους και να μην δεχθεί αυτή τη βαρβαρότητα, που συγκλόνισε κάθε λογικά σκεπτόμενο πολίτη!
Τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης τον κανιβάλισαν με τον δικό τους, γνωστό τρόπο, όπως παρουσίαζαν το περιστατικό. Όμως, στην πραγματικότητα, ήταν ένα απάνθρωπο έγκλημα!
Οι διερχόμενοι πολίτες φρόντισαν να επικρατήσει ο νόμος της σιωπής και της αδιαφορίας, κάτι που συμβάδιζε με την "πολιτισμένη κοινωνία"!!
Οι γονείς του, σε κάθε ακροαματική διαδικασία, θα έχουν μπροστά τους νεκρό τον Ζακ που θα ψάχνει δικαίωση από μια Θέμιδα που έχει «μεταναστεύσει» από τη χώρα και που η εναπομείνασα τιμή της αποτελεί φέουδο της κάθε εξουσίας -ελάχιστες οι εξαιρέσεις.
Αυτοί, λοιπόν, οι γονείς θα προσπαθούν να συντρίψουν τον φασισμό και τη βία για χάρη του γιου τους, θα γίνουν ένα με τους γονείς του Παύλου Φύσσα γιατί θα είναι πλέον σίγουροι πως μόνο μέσα από κοινωνικούς αγώνες θα βρουν δικαίωση τα παιδιά τους.
Η κοινωνία μας θα συνεχίζει το κατηφορικό της ταξίδι στη σιωπή και την αναλγησία και θα περιμένει το κοινωνικό μέρισμα, τα αναδρομικά και τις συντάξεις από τις πρωινές τηλεπερσόνες. Θα παραμείνει αδιάφορη για κάθε αδύναμο, για κάθε κατατρεγμένο της ζωής, θα συνεχίσει να αδιαφορεί για τα προβλήματα των άλλων μέχρι τα προβλήματα να χτυπήσουν την πόρτα του καθενός.
Ο Ζακ Κωστόπουλος και ο Παύλος Φύσσας δεν είναι μόνο μάρτυρες, αλλά και οδοδείκτες για το πώς πρέπει να πορευτούμε και να δώσουμε αγώνες για να συντρίψουμε τη βία, τον φασισμό και κάθε μορφής βαρβαρότητα, για έναν κόσμο πιο δίκαιο και πιο ανθρώπινο.
Εμείς, λοιπόν, δεν πρέπει να κλείσουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας και η λήθη να σκεπάσει αυτά τα θλιβερά γεγονότα. Πρέπει ο αγώνας να είναι διαρκής, γιατί μόνον έτσι θα δικαιωθούν οι μάρτυρες αυτοί!
* Ο π. Ιωάννης Βάθης είναι ιερέας στο Σελλί Ρεθύμνου
