Εικόνα πρώτη: Χθες, η δίκη για το σκάνδαλο της Ζίμενς αναβλήθηκε επ’ αόριστον γιατί εδώ και 13 μήνες δεν έχει ενσωματωθεί στη δικογραφία η μετάφραση του παραπεμπτικού βουλεύματος ώστε να ενημερωθούν για τις κατηγορίες σε βάρος τους ο Ελβετός και οι Γερμανοί κατηγορούμενοι.

Το υπουργείο Εξωτερικών αποδεικνύει, με έγγραφα που δημοσιεύουμε σήμερα, ότι η μεταφραστική υπηρεσία του ολοκλήρωσε πλήρως και έγκαιρα τη δουλειά που της ανατέθηκε και την παρέδωσε στις αρμόδιες δικαστικές αρχές.

Οι δικαστικές αρχές αντιτείνουν ότι το βούλευμα είναι 4.500 σελίδες και όχι 1.580 που μεταφράστηκαν.

Δικαιούμαστε επομένως να ρωτήσουμε: έκαναν κάτι αυτές οι Αρχές ώστε η μετάφραση των 4.500 σελίδων να ολοκληρωθεί τάχιστα - στην περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό να γίνει από το ΥΠ.ΕΞ.;

Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να δοθεί έγκυρη και έγκαιρη μετάφραση ή πρέπει να συμπεράνουμε ότι στην Ελλάδα τα σκάνδαλα θα παραγράφονται αναγκαστικά λόγω καθυστέρησης μιας μετάφρασης;

Εικόνα δεύτερη: Χθες κατέθεσε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής -για τα δάνεια σε κόμματα και ΜΜΕ- ο εκπρόσωπος της Τράπεζας Πειραιώς.

Στις προηγούμενες συνεδριάσεις είχαν καταθέσει οι εκπρόσωποι της Εθνικής, της Eurobank και της Alpha. Από όλες τις καταθέσεις -και τις προηγούμενες και τη χθεσινή- προκύπτει μια διαρκώς επαναλαμβανόμενη πραγματικότητα που ήταν καθεστώς μέχρι το πρόσφατο παρελθόν.

Τα κόμματα του παλιού πολιτικού κατεστημένου και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που κυριαρχούσαν στον χώρο της ενημέρωσης υπήρχαν και μπορούσαν να κάνουν ανεμπόδιστα τη δουλειά τους επειδή τρέφονταν σκανδαλωδώς με τραπεζικό χρήμα, δηλαδή χρήμα προερχόμενο και από την αποταμίευση του ελληνικού λαού.

Τι συνιστούν όλα αυτά; Ασφαλώς ένα καρκίνωμα που δηλητηρίαζε -και όσο υπάρχει θα συνεχίζει να δηλητηριάζει- ολόκληρη την κοινωνία και κυρίως την ίδια τη δημοκρατία. Ας μη γελιόμαστε.

Υπονόμευση της κοινωνίας και της δημοκρατίας είναι να υπάρχουν κόμματα και μέσα ενημέρωσης που κατευθύνουν τα πάντα στον τόπο, ζώντας από τα δανεικά και αγύριστα που τους παρείχε το τραπεζικό κεφάλαιο.

Υπονόμευση της κοινωνίας και της δημοκρατίας είναι μια Δικαιοσύνη που δεν κάνει τίποτε ώστε να αποτρέψει την παραγραφή του μεγαλύτερου σκανδάλου της μεταπολίτευσης. Έτσι δεν είναι;