«Ο ανώτερος άνθρωπος σκέφτεται τη Δικαιοσύνη, ο κατώτερος το προσωπικό του συμφέρον»
Κομφούκιος
Το ζήτημα των υποκλοπών είναι κορυφαίο, διότι θέτει και πολιτικά και πολιτειακά ζητήματα. «Όταν ανακηρύχθηκες πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ, διορίζοντας τον ανιψιό σου και έναν σεκιούριτι, που δεν είχε τα προσόντα που απαιτούσε ο νόμος και αλλάζεις το νόμο για να χωρέσει ο εκλεκτός σου (ένα υπερτροφικό δημόσιο δεν διέθετε έναν ικανό υπάλληλο για διευθυντή;), ως αρμόδιους για τη λειτουργία της, ε τότε δεν είσαι πρωθυπουργός μίας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αλλά ο αρχηγός μίας πρωθυπουργικής αγέλης», δήλωσε σε συνέντευξή του ο Δημήτρης Χριστόπουλος. Σε όλες αυτές τις κυβερνητικές αποφάσεις υπάρχει ο... δράστης: Κυριάκος Μητσοτάκης. Άντε να δεχθούμε ότι την πρώτη φορά (Μιχαλούδης) ήταν τυχαίο, άντε τη δεύτερη (Κουκάκης) ήταν σύμπτωση, όμως την τρίτη φορά (Ανδρουλάκης και Σπίρτζης) είναι ενοχή. Και όταν υπάρχει ενοχή υπάρχει και ένοχος. Η ευθύνη είναι αντικειμενική (κοινή νομική παραδοχή) και τραγελαφικό να αναλαμβάνει την ευθύνη και να παραιτείται ο ανιψιός, που είναι απλά ένας μετακλητός υπάλληλος, και να μην παραιτείται ο πολιτικός του προϊστάμενος, δηλαδή ο κ. Μητσοτάκης.
Μείζον πολιτειακό ζήτημα
Και αποκαλύφθηκε με τον πιο βροντερό τρόπο ότι η αιτία αυτής της επιλογής του κ. Μητσοτάκη ήταν η δυνατότητά του να «ακούει» τι λένε, τι συζητούν και τι αποφασίζουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι, και έτσι τώρα εξηγούνται όλα. «Σαπίλα» που καταρρακώνει και απογυμνώνει κάθε έννοια κοινοβουλευτικής δημοκρατίας: διαφάνεια, λογοδοσία, ελευθερία επικοινωνιών, πολιτικός πλουραλισμός, δικαίωμα στην προσωπική ζωή. Στοιχεία δηλαδή του κράτους δικαίου που αμφισβητήθηκαν, απαξιώθηκαν, περιορίστηκαν, και σε ένα μεγάλο βαθμό ακυρώθηκαν. Η ευθύνη είναι αποκλειστική και έχει ονοματεπώνυμο: Κυριάκος Μητσοτάκης, και είναι ντροπή για τη χώρα ο διεθνής τύπος να ομιλεί για «τη σαπίλα του ελληνικού κράτους». Και αυτό όχι απλά και μόνο γιατί το αξιώνει το σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά γιατί η παραίτηση είναι λογικό επακόλουθο ανάληψης της πολιτικής ευθύνης, που συνεπάγεται μία παράνομη, επίμεμπτη και αντισυνταγματική πράξη. Και είναι αντισυνταγματική πράξη αφού παραβιάζεται εν ψυχρώ η διάταξη του άρθρου 19 του Συντάγματος που εγγυάται για όλους τους πολίτες το απαραβίαστο των επικοινωνιών με κάθε μέσο, δηλαδή εγγράφως, τηλεφωνικά, ηλεκτρονικά ή, υπό γενική έννοια, με οποιονδήποτε τρόπο εξυπηρετεί και διασφαλίζει τον ιδιωτικό χαρακτήρα της επικοινωνίας, και στην περίπτωση των υποκλοπών εδώ έχουμε μία μπουμπουνιστή και ομολογημένη παραβίαση της συνταγματικής αυτής διάταξης (που εμπίπτει στον σκληρό πυρήνα των ατομικών δικαιωμάτων) με την παρακολούθηση πολιτικών προσώπων, προσώπων δηλαδή «που διαδραματίζουν ευδιάκριτο ρόλο στον δημόσιο βίο και στερήθηκαν την προσωπική τους αυτονομία με την απολύτως αόριστη επίκληση λόγων «εθνικής ασφάλειας». Και η παρακολούθηση των πολιτικών αυτών προσώπων-και δημοσιογράφων-από την ΕΥΠ δεν συνιστά απλώς μία πολιτικά αποκρουστική πρακτική, αλλά και μείζον πολιτειακό ζήτημα» (Ιφιγένεια Καμτσίδου).
Άμοιρος ευθυνών ο πολιτικός προϊστάμενος;
Και είχαμε την προσπάθεια, με νύχια και με δόντια, να κρατηθεί ο κ. Μητσοτάκης, έξω από το κάδρο των ευθυνών, με το πρωτοφανές επιχείρημα ότι «η ΕΥΠ και οι ενέργειές της δεν μπορούν να ελεγχθούν από κανέναν, διότι συνιστούν απόρρητο, ούτε ακόμα και από τη Βουλή». Συστήθηκε Εξεταστική Επιτροπή όπου έγιναν πολιτικά όργια από την πλειοψηφία της ΝΔ, αφού και μονοκομματικό προεδρείο συγκροτήθηκε και δεν κλήθηκε να εξεταστεί ούτε ένας μάρτυρας από όσους πρότειναν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, παρά το γεγονός ότι η Εξεταστική αυτή συγκροτήθηκε με πρότασή τους, ενώ όλοι όσοι κλήθηκαν από τη ΝΔ και ήταν οι υπεύθυνοι της ΕΥΠ ταμπουρώθηκαν πίσω από το «απόρρητο» και δεν είπαν κουβέντα, ήρθαν να εξεταστούν για έναν μόνο σκοπό: να βγάλουν από το κάδρο των ευθυνών τον κ. Μητσοτάκη. Τα κατάφεραν; Σε καμία περίπτωση, αυτή η υπόθεση έχει βάθος και θα έχει και πολλά επεισόδια, ιδίως μετά την ανάμειξη της δικαιοσύνης και των ευρωπαϊκών οργάνων στον έλεγχο των παράνομων πράξεων των υπευθύνων, δεδομένου ότι το πολιτικό ολίσθημα είναι τεράστιο, η παρανομία σκαστή, οι ευθύνες απαράγραπτες και συγκεκριμένες: δεν μπορεί να γίνει σε καμία περίπτωση δεκτό ότι ο Κοντολέων και κάθε Κοντολέων αποφασίζει να παρακολουθήσει τις επικοινωνίες ενός αρχηγού του τρίτου μεγαλύτερου κόμματος ερήμην του πολιτικού του προϊσταμένου, δηλαδή του κ. Μητσοτάκη, και εδώ έχει ιδιαίτερη νομική σημασία η άποψη του Ε. Βενιζέλου, που πρόσφατα χρίστηκε «Σοφός» από τον κ. Μητσοτάκη, «περί ύπαρξης όχι μόνο πολιτικών αλλά και ποινικών ευθυνών», και αυτό ασφαλώς αποτελεί καρφί στο μάτι του πολιτικού προϊσταμένου της ΕΥΠ κ. Μητσοτάκη.
Όμως για το γεγονός ότι δεν μπορεί από συνταγματική άποψη να γίνει η επίκληση του «απορρήτου» ενώπιον τόσο της αρμόδιας Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής (αρμόδιο όργανο της Βουλής κατά νόμο για τον έλεγχο και την εποπτεία της ΕΥΠ) όσο και της ανεξάρτητης αρχής της ΑΔΑΕ (που είναι η αρμόδια Αρχή για τον έλεγχο της ΕΥΠ), έχει τονιστεί από το σύνολο των συνταγματολόγων της χώρας (οι οπαδοί της αριστείας της ΝΔ δεν ομνύουν στη σημασία της επιστήμης και των επιστημόνων;) από την ολομέλεια των δικηγορικών συλλόγων της χώρας, από καθηγητές των νομικών σχολών, από τον πρώην πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Παυλόπουλο, τον Κώστα Καραμανλή, τον Κώστα Τζαβάρα και πολλούς νομικούς που με στέρεα επιστημονικά επιχειρήματα κονιορτοποίησαν της Μητσοτακικές επινοήσεις και υπεκφυγές. Όμως το πρωτοφανές αυτό σκάνδαλο καταγγέλθηκε με διαβαθμισμένη ένταση από την πρόεδρο το Ευρωκοινοβουλίου (που ανήκει στην ίδια πολιτική οικογένεια με τον κ. Μητσοτάκη), και τον ευρωπαϊκό και διεθνή τύπο (Politico, Euractiv, Liberasion, BBC, Handelsblatt, La Repubblica, Wishington Post, Guardian, Reuters, Associated Press κ.ά.), που έριξαν και ρίχνουν απανωτά χαστούκια στον κ. Μητσοτάκη. Και ο κ. Μητσοτάκης δια του κυβερνητικού του εκπροσώπου τι λέει; «΄Oτι όλοι αυτοί έχουν απλά μία διαφορετική εκτίμηση», κάτι που στον γράφοντα θυμίζει την υπόθεση του σκανδάλου Novartis, το οποίο η ΝΔ και προσωπικά ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης χαρακτήριζαν με τη συμβολή των πετσωμένων ΜΜΕ σαν σκευωρία, και όταν ο γράφων ανέπτυσσε στη Βουλή το σκεπτικό της απόφασης του δικαστηρίου του Νιού Τζέρσεϋ με την ομολογία της Novartis, η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης απαντούσαν ότι οι ίδιοι έχουν «μία διαφορετική μεταφραστική προσέγγιση». Αιδώς Αργείοι! Και πρέπει να εξάρουμε τη θαρραλέα στάση του προέδρου της ΑΔΑΕ κ. Ράμμου, που έκανε σκόνη και θρύψαλα τη στάση και λογική της ΝΔ, λέγοντας ότι αφενός δεν μπορεί να γίνει επίκληση «απορρήτου» ούτε απέναντι στην ΑΔΑΕ ούτε, κατά μείζονα λόγο, απέναντι σε αρμόδια κοινοβουλευτικά όργανα, που είναι η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και η Εξεταστική Επιτροπή.
Καθολική παρέμβαση
Όμως το «μαρτύριο» του κ. Μητσοτάκη δεν τελείωσε με την καθολική παρέμβαση όλων των παραπάνω, τη σκυτάλη ανέλαβαν τα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα, και ήδη τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν συζητήσει με την κλήση δημοσιογράφων και του κ. Ανδρουλάκη, και σχημάτισαν εικόνα για την κατάσταση «εκτροπής και παρακμής» που προκαλεί το καθεστώς Μητσοτάκη. Η «νύχτα» θα είναι μεγάλη, και θα επιβεβαιωθεί, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, ότι πάνω από την εκλεγμένη κυβέρνηση, πάνω από τα κόμματα, πάνω από τις συνταγματικά κατοχυρωμένες εξουσίες, πάνω από τους δημοκρατικούς θεσμούς δεν μπορεί να βρίσκεται μία μυστική υπηρεσία, έστω και αν προΐσταται αυτής ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης. Έστω και αν αυτό θέλει και επιδιώκει ο ίδιος, εκδηλώνοντας απίστευτη έπαρση, αν όχι πολιτική ανοησία. Όμως θυμίζω λόγια τα Σωκράτη για την περίσταση: «τα άδεια σακιά τα φουσκώνει ο αέρας. Τα άδεια μυαλά τα φουσκώνει η έπαρση».
* Ο Σπύρος Λάππας είναι βουλευτής Καρδίτσας του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ
