Ο αρχηγός του κόμματος Πειρατών της Γερμανίας, Bernd Schlömer 

Το συγκεκριμένο κομματικό μέλος προσχώρησε στη συζήτηση και δήλωσε πως θεωρεί τον Schlömer ανίκανο. Αυτό είναι ένα συνηθισμένο σχόλιο για το κόμμα, αλλά για Schlömer αυτή η επίθεση ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. «Δεν πρόκειται να ανέχομαι τον καθένα να μου επιτίθεται δημοσίως», φώναξε. «Κάποιοι απολαμβάνουν τον τρόπο με τον οποίο απαξιώνομαι και δέχομαι προσβολές ως πρόεδρος του κόμματος». Πήρε αρκετές βαθιές ανάσες καθώς φαινόταν ότι χρειαζόταν να ηρεμήσει. Στη συνέχεια, είπε ξανά: «Φτάνει, ανέχθηκα αρκετά».

 

Το Κόμμα των Πειρατών βρίσκεται υπό κατάρρευση τη στιγμή που οι γερμανικές ομοσπονδιακές εκλογές είναι μόλις επτά μήνες μακριά. Θα πρέπει να συμβεί ένα μικρό θαύμα ώστε οι Πειρατές να μπορέσουν να ξεπεράσουν το όριο του 5%, που απαιτείται για να εισέλθει ένα κόμμα στο γερμανικό κοινοβούλιο.Όμως, απ' ό,τι φαίνεται το κόμμα είναι πολύ απασχολημένο στην αυτοδιάλυσή του, με τα μελη να μάχονται τους αρχηγούς, οι οποίοι με τη σειρά τους διαφωνούν μεταξύ τους αλλά και ανταγωνίζονται τα μέλη.

 

Σε διάστημα μόλις δύο ημερών, την περασμένη εβδομάδα, οι αρχηγοί των Πειρατικών Κομμάτων της Βάδης-Βυρτεμβέργης και του Βρανδεμβούργου, παραιτήθηκαν, επικαλούμενοι το αρνητικό κλίμα.

 

«Η ατμόσφαιρα είναι τόσο δηλητηριώδης, που είναι σχεδόν ολοκληρωτική η απουσία οποιουδήποτε εποικοδομητικού έργου πλέον», λέει ο Udo Vetter, ένας από τους προεξέχοντες υποψηφίους του κόμματος στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας.

 

Η Marina Weisband, από τις εμβληματικές μορφές των Πειρατών, έγραψε στο Twitter, με μεταξύ σοβαρού και αστείου: «Είμαστε το κόμμα της υγρής (ναυαγισμένης) δημοκρατίας».

 

Αθετημένη υπόσχεση

 

Υπάρχουν αρκετοί που βλέπουν τη διάλυση του Πειρατικού Κόμματος με μια μεγάλη δόση χαιρεκακίας. «Δεν είναι η ίδια η ύπαρξη των Πειρατών ένα σύμπτωμα ψηφιακής άνοιας;», αναφέρεται στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung.

 

Ωστόσο, η αποτυχία του κόμματος σηματοδοτεί επίσης την αποτυχία της για τη μεταρρύθμιση της δημοκρατίας. Το Κόμμα των Πειρατών δεν είναι κάποια ομάδα αποτελούμενη από υποομάδες με αντικρουόμενες απόψεις, δεν οδηγείται από το μίσος, ούτε έχει την πρόθεση να εισάγει στο πολιτικό γίγνεσθαι μία αρρωστημένη πεποίθηση της κοινής γνώμης. H ίδρυση και η άνοδος του κόμματος ταυτίστηκε με την υπόσχεση να κάνουν την γερμανική πολιτική πιο φιλική και πιο προσιτή στους πολίτες και τις επιθυμίες τους.

 

Το μέσο τους για να πραγματοποιήσουν αυτή την υπόσχεση ήταν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και το Διαδίκτυο, με τα οποία το κόμμα είχε την πρόθεση να «απελευθερώσει» την πολιτική από τα παρασκήνια και τις κλειστές θύρες.  Στο διαδίκτυο, όλοι έχουν φωνή. Ο Παγκόσμιος Ιστός μπορεί ουσιαστικά να θεωρηθεί ως μία τεράστια αίθουσα συνεδριάσεων. Και όταν οι άνθρωποι συναντιούνται εκεί, δίνεται η ευκαιρία για τη δημιουργία μιας συλλογικής νοημοσύνης.

 

Αυτό το ουτοπικό όραμα είχε ιδιαίτερη απήχηση στους νέους και σε όσους είχαν απογοητευτεί από την παραδοσιακή άσκηση πολιτικής και τις ξεπερασμένες λειτουργίες της. Όταν το Κόμμα των Πειρατών κέρδισε για πρώτη φορά έδρες στο κρατικό κοινοβούλιο του Βερολίνου το Σεπτέμβριο του 2011, σχεδόν το ένα πέμπτο των ψήφων του ήταν άτομα που θεωρούσαν τους εαυτούς τους μη-ψηφοφόρους. Κανείς από αυτούς δεν μπορούσε να εξηγήσει ακριβώς τι πρέσβευαν οι Πειρατές, αλλά ήταν ακριβώς αυτή η ερασιτεχνική του πτυχή ένα μεγάλος μέρος της γοητείας του κόμματος. «Είμαστε αυτοί που ρωτούν. Είστε αυτοί που απαντούν», ήταν το σύνθημά του Πειρατικού Κόμματος του Βερολίνου.

 

Ωστόσο, αυτή η συλλογική διαδικτυακή νοημοσύνη, κατέληξε να είναι περισσότερο καταστροφική παρά σοφή, καθώς η διαφάνεια του Ίντερνετ αποδείχθηκε μάλλον ότι είναι κατάρα παρά πλεονέκτημα. Διότι, τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα μπορεί να φαίνονται βαρετά με τους κάθε είδους κανονισμούς τους, αλλά η δομή τους οδηγεί στην ομαλή λειτουργία των πραγμάτων και σε ένα πολιτισμένο επίπεδο συζήτησης. Στο Διαδίκτυο, από την άλλη, όπου «συναντώνται» και συνεδριάζουν οι Πειρατές, βασιλεύει η αναρχία.

 

Υπάρχουν ακόμη και ψεύτικοι λογαριασμοί στο Twitter με σκοπό αποκλειστικά να χλευάσουν τον πρόεδρο του Πειρατικού Κόμματος. Όταν Schlömer τελείωσε την ομιλία του στο Ingolstadt την περασμένη Τετάρτη, ένα μέλος του κόμματος έγραψε στο Twitter: «Το καλύτερο μέρος της ομιλίας ήταν όταν απομακρύνθηκε από το μικρόφωνο».

 

Σχεδόν ένα χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, Schlömer εμφανίζεται απογοητευμένος. «Φαντάζομαι την πολιτική διαφορετικά στο μυαλό μου, είναι πιο αρμονική», λέει. «Δεν αναζητώ την εξουσία. Δεν παίρνω κάποιο μισθό. Είμαι επίσης διατεθειμένος να παραιτηθώ. Και παρόλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι που με κατηγορούν ότι είναι πεινασμένος για εξουσία και πολλοί από αυτούς προέρχονται από τη βάση του κόμματος».

 

O Johannes Ponader και Schlömer εκλέχθηκαν για να διευθύνουν μαζί το κόμμα, και για λίγο φαινόταν να αποτελούν μια τέλεια ομάδα. Όμως, αντί να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον, ο Ponader και ο Schlömer συγκρούστηκαν από την αρχή. Ο Schlömer θέλει κάνει το κόμμα πιο «επαγγελματικό» και να οργανώσει μια ομάδα που θα αναλάβει την ευθύνη για την επερχόμενη κοινοβουλευτική προεκλογική εκστρατεία. Ο Ponader, από την άλλη πλευρά, βλέπει στις προθέσεις του Schlömer ως την γραφική όψη της ιεραρχίας, θέτοντας τα ζητήματα της διαφάνειας και της επανεκλογής των ηγετών.

 

«Είμαστε πάρα πολύ δειλοί»

 

Η Marina Weisband αποκαλύπτει μέσω του blog της πώς βλέπει το Κόμμα των Πειρατών πλέον. Το κόμμα υποσχέθηκε να μεταρρυθμίσει τη δημοκρατία, γράφει, θέλοντας να αποτελέσει μια δύναμη στην οποία η αξία της ιδέας ήταν το μόνο που είχε σημασία, και όπου ο καθένας μπορούσε να λάβει μέρος. Αλλά δεν μπόρεσε να τηρήσει αυτή την υπόσχεση. «Είμαστε πάρα πολύ δειλοί», προσθέτει. «Είπαμε ψέματα».

 

Πηγή: Spiegel Online - tvxs.gr