Ειδικότερα, το 1927 ο δήμος Ερμούπολης παραχώρησε το διώροφο κτίριο με σύμβαση χρησιδανείου στην Μητρόπολή Σύρου για κατοικία του τοπικού Μητροπολίτη, αλλά το 2003 ο δήμος ζήτησε το ακίνητο από την Μητρόπολη. Από τότε άρχισε η δικαστική διένεξη.

Το διώροφο ανεγέρθηκε με δαπάνες του δήμου, ενώ στην ανέγερση του συνέβαλαν και οι Ιεροί Ναοί της περιοχής, αλλά ο δήμος πάντοτε το περιελάμβανε στο περιουσιολόγιο του. Παράλληλα, το διάστημα 1999-2000 η Μητρόπολη Σύρου προέβη σε ολική ανακαίνιση της εν λόγω κατοικίας και δαπάνησε, κατά τους ισχυρισμούς της, 30.814 ευρώ.

Στην συνέχεια ψηφίστηκε ο νόμος 590/1997 (καταστατικός χάρτης της Εκκλησιάς) που προέβλεπε, μεταξύ των άλλων, ότι τα κτίρια που προορίζονται για κατοικίες αρχιερέων, κ.λπ. και έχουν ανεγερθεί με εισφορές μονών και ναών ή από εράνους «μεταβιβάζονται υποχρεωτικώς» (μεταγράφονται) στις Μητροπόλεις με μια απλή δήλωση ενώπιον συμβολαιογράφου. Μετά την ψήφιση του 590/1997 το επίμαχο ακίνητο στις 9.3.1979 μεταγράφηκε στην Μητρόπολη μετά από σχετική δήλωση του Μητροπολίτη Σύρου Δωροθέου.

ΑΠΕ-ΜΠΕ