Η σκληρή γλώσσα Πούτιν είναι ένα ξεκάθαρο µήνυµα προς τις ΗΠΑ να µην αναπτύξουν πυραύλους µέσου βεληνεκούς στην Ευρώπη αν δεν θέλουν να δουν τη Μόσχα να κάνει το ίδιο κοντά στην αµερικανική επικράτεια προφανώς σε πλοία και υποβρύχια.
Η Ρωσία θέλει πρώτον να αποφύγει να ενισχυθεί η πιθανότητα αιφνιδιαστικού πρώτου πλήγµατος από τις ΗΠΑ, που θα ήταν η αρχή της αποδόµησης της ισορροπίας του τρόµου ανάµεσα στις δύο πυρηνικές υπερδυνάµεις.
Όµως ο κύριος στόχος της Ρωσίας είναι γεωπολιτικός, να µη βρεθεί η Ευρώπη σε κατάσταση γεωπολιτικής οµηρείας από τις ΗΠΑ, µέσω των αυτοµατισµών της πυρηνικής στρατηγικής. Αν εγκατασταθούν πύραυλοι µέσου βεληνεκούς των ΗΠΑ σε ευρωπαϊκό έδαφος, οι βάσεις φιλοξενίας τους θα βρεθούν στο στόχαστρο των ρωσικών πυρηνικών πυραύλων.
Έτσι οι φιλοξενούσες χώρες θα δουν την ασφάλειά τους να είναι σε πλήρη συνάρτηση µε την οµπρέλα πυρηνικής και συµβατικής προστασίας των ΗΠΑ, µια σκληρή πραγµατικότητα που θα οριοθετεί, αν δεν εκµηδενίζει, την όποια διαφοροποίηση από τις ΗΠΑ, µε χαρακτηριστικό παράδειγµα την ενεργειακή συνεργασία µε τη Ρωσία.
Είναι σαφές ότι η Μόσχα προσπαθεί προληπτικά να ακυρώσει ένα σκηνικό όπου τα αντίµετρα που θα λάβει θα καταγραφούν ως η πρώτη µετά το τέλος του Ψυχρού Πολέµου ρωσική στρατιωτική απειλή στην Ευρώπη. Ο Πούτιν δεν διατύπωσε ως ρητορικό σχήµα την απειλή ότι αν οι ΗΠΑ θέλουν µια άλλη κρίση της Κούβας είναι έτοιµος.
Το φθινόπωρο του 1962 η Σοβιετική Ενωση διαπραγµατεύθηκε και απέσυρε τους πυραύλους µέσου βεληνεκούς που µόλις είχε αναπτύξει στην Κούβα, µετά τη δέσµευση των ΗΠΑ να αποσύρουν τα αντίστοιχα πυραυλικά συστήµατα από την Τουρκία ύστερα από έξι µήνες, µια δέσµευση άτυπη και παρασκηνιακή που διευκόλυνε τον Κένεντι στον επικοινωνιακό χειρισµό της κρίσης.
Το µήνυµα Πούτιν είναι προληπτικόαποτρεπτικό, καθώς επίσηµα οι ΗΠΑ δεν έχουν διευκρινίσει τις προθέσεις τους µετά την απόσυρσή τους από τη Συνθήκη του 1987 που απαγόρευε τους πυραύλους µέσου βεληνεκούς.
