Διαβάστε το άρθρο στα αγγλικά εδώ
«Μπορεί να κάνει τις αγορές να ανησυχούν, όμως ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο μόνος που κάνει ρεαλιστική πρόταση για το πώς μπορεί η χώρα του να παραμείνει στο ευρώ», γράφει το The Week.
Ο αρθρογράφος Richard Erhman αφηγείται την επίσκεψη του σε ελληνικό υποκατάστημα τραπέζης την προηγούμενη εβδομάδα, περιγράφοντας αυτά τα υποκαταστήματα, ως «τα μόνα υπό κανονικές συνθήκες μαζί με τα καφέ όπου τοπικοί επιχειρηματίες συζητούν και κουτσομπολεύουν». Εκεί, όπως γράφει, είδε την εξασθενημένη εμπιστοσύνη όταν ο μόνος που κατέθεσε ήταν ένας ηλικιωμένος άνδρας που έβαλε στο λογαριασμό του 40 ευρώ και αποχώρησε μέσα σε "επιτύμβια σιωπή".
Όταν ήρθε η σειρά του, ο ταμίας του έδωσε σκυθρωπός τα λεφτά. «Έξω ο ήλιος έλαμπε αλλά η αίσθηση της απογοήτευσης και της απελπισίας ήταν προφανής. Ένας φίλος, μου μίλησε για όσους έχουν χάσει τη δουλειά τους αλλά και για όσους εξακολουθούν να εργάζονται με μειωμένους μισθούς.
Οι μισθοί στο Δημόσιο έχουν μειωθεί κατά μέσο όρο 40% αλλά στα απομεινάρια του ιδιωτικού τομέα τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, με μισθούς ακόμη και 350 ευρώ το μήνα.
Εν τω μεταξύ η βενζίνη είναι στα 1,80 ευρώ το λίτρο, οι τιμές του ηλεκτρικού έχουν σχεδόν διπλασιαστεί σε διάστημα 12 μηνών και τρόφιμα και ρούχα κοστίζουν περισσότερο από ό, τι στη Βρετανία. Περιέργως για την Ελλάδα, ακόμη και τους φόρους, δύσκολο κάποιος πια να τους αποφύγει. Ο φόρος περιουσίας σε πολλά σπίτια έχει τριπλασιαστεί και επειδή επιβάλλεται μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος, ο μόνος τρόπος να τους γλυτώσεις είναι να μείνεις χωρίς ρεύμα.
Στην ύπαιθρο όλο και περισσότεροι καλλιεργούν λαχανικά και τρέφουν κοτόπουλα. Στην Αθήνα, τα συσσίτια αυξάνουν ενώ την ίδια ώρα ένα κόμμα τραμπούκων η Χρυσή Αυγή ανεβαίνει. Αλλά ανεβαίνει και η αριστερά με τον ΣΥΡΙΖΑ που ταρακούνησε αγορές και ΕΕ.
Ο χαρισματικός νέος ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, θέλει να εξαλείψει το μνημόνιο αλλά και να παραμείνει μέσα στο ευρώ. Είναι σχεδόν ο μόνος, ανάμεσα στους κορυφαίους Ευρωπαίους πολιτικούς που είναι έτοιμος να διευκρινίσει δύο βασικές αλήθειες.
Η μία, είναι ότι εάν η ΕΕ ήθελε πραγματικά να οδηγήσει την Ελλάδα έξω από το ευρώ, έπρεπε να είχε προετοιμάσει το δρόμο από μήνες, αν όχι χρόνια, αντί να το αφήνει την τελευταία στιγμή. Η άλλη αλήθεια είναι ότι αυτό που απαιτείται να υποστούν οι συμπατριώτες του είναι οικονομικά και πολιτικά αδύνατο, και δεν υπάρχει πλέον νόημα να προσποιούμαστε το αντίθετο.
Αν οι νέες εκλογές θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ως ένα νέο δημοψήφισμα, το ερώτημα δεν θα είναι μόνο αν η Ελλάδα θα πρέπει να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ αλλά αν η ίδια η ευρωζώνη θα επιβιώσει. Είναι αυτό πραγματικά κάτι που η υπόλοιπη Ευρώπη θέλει να αφήσει την Ελλάδα να αποφασίσει;
Και αν ακόμη οι Έλληνες ψηφίσουν το δρόμο για την Ευρώπη, τι θα έχει επιτευχθεί; Αφού οι βασικές αρχές δεν θα έχουν αλλάξει και θα έρθει μια ακόμη κρίση, πιθανώς ακόμη μεγαλύτερη. Υπό το πρίσμα αυτό, το αίτημα Τσίπρα ότι η ΕΕ θα πρέπει αντί να βοηθά την Ελλάδα με αυτό τον τρόπο, να βρει μια ρεαλιστική λύση ώστε η χώρα να μείνει στο ενιαίο νόμισμα, αρχίζει ξαφνικά να έχει νόημα.
Θα ήταν ειρωνικό αν ο άνθρωπος που θα κρατήσει την Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ είναι ένα άγνωστος πρώην κομμουνιστής, όμως λαμβάνοντας υπόψη το χάος στην Ελλάδα και στο ευρώ σήμερα, Θα μπορούσε να είναι το καλύτερο στοίχημα και για τους δύο.»
Πηγή: lifo.gr
