Ουσιαστικές και όχι εθιμοτυπικές οι συναντήσεις, με κορυφαίες εκείνες με τον ιστορικό πολιτικό ηγέτη Λούλα και τη σημερινή πρόεδρο Ρουσέφ.

Η Βραζιλία είναι μια ταχέως αναπτυσσόμενη χώρα, που ακολουθεί σε δυναμισμό την Κίνα. Η εκτίναξή της από την υπανάπτυξη στην ανάπτυξη γίνεται με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και δημοκρατίας, με καθοριστικό τον ρόλο του Δημοσίου και με σεβασμό στις κοινωνικές ανάγκες. Παρά τις διαφορές, η Βραζιλία σηματοδοτεί δυνατότητες για μια ανάπτυξη έξω από τη νεοφιλελεύθερη μέγκενη, με σεβασμό στη δημοκρατία και τα λαϊκά συμφέροντα. Η μεγάλη αυτή χώρα δεν είναι υπόδειγμα - μοντέλο, αλλά ένα ανοιχτό παράδειγμα που επιβεβαιώνει ότι είναι δυνατή η εναλλακτική πορεία του σύγχρονου κόσμου. Μέσα από αντιφάσεις, από αναμετρήσεις με αντιξοότητες, από συγκρούσεις με ισχυρά συμφέροντα και εδραιωμένες νοοτροπίες.

Σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και παγκόσμιας κρίσης, αυξάνεται η αλληλεξάρτηση μεταξύ των χωρών. Γι' αυτό επιβάλλεται η μεγαλύτερη δυνατή διεθνής συνεργασία μεταξύ των κρατών και των διεθνών ολοκληρώσεων, αλλά και η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών. Όταν το κεφάλαιο διεθνοποιείται και επιχειρεί να επιβάλει τους όρους του, η οργάνωση των εθνικών αντιστάσεων είναι αποτελεσματική στον βαθμό που εντάσσεται σε ένα διεθνές σχέδιο αλλαγής του κόσμου.

Σε μια περίοδο που η Ευρωπαϊκή Ένωση βουλιάζει κάτω από την ασφυκτική κηδεμονία του νεοφιλελευθερισμού και της ορθοδοξίας της Βundesbank, η αναζήτηση νέων οριζόντων για την ευρωπαϊκή πορεία επιβάλλει ένα νέο όραμα για την Ευρώπη. Η Ευρώπη όχι περίκλειστη στον εαυτό της, αλλά παράγοντας ανατροπών της παγκόσμιας αδικίας και προώθησης της δημοκρατίας στις διεθνείς σχέσεις.

Ιδιαίτερα ο χειμαζόμενος ευρωπαϊκός Νότος διαθέτει ιστορικούς δεσμούς με τη Λατινική Αμερική. Και μπορεί να διεκδικήσει έναν ρόλο διαφορετικής ευρωπαϊκής παρουσίας εκεί, με ανάλογα πολιτικά και οικονομικά οφέλη. Δεν θα είναι μια ευθύγραμμη πορεία, καθώς επηρεάζεται από το διαφορετικό επίπεδο των οικονομιών, αλλά και το επαπειλούμενο δεύτερο κύμα παγκόσμιας κρίσης. Η συνεργασία όμως της Ευρώπης με τη Λατινική Αμερική και άλλες μεγάλες αναπτυσσόμενες χώρες είναι μονόδρομος για να υπάρξει ένα ευρωπαϊκό μέλλον προς όφελος των λαών. Αυτό το μέλλον, μέσα από μεγάλες δυσκολίες, σχεδιάζουν και υλοποιούν οι σημερινές ηγεσίες στη Λατινική Αμερική μετατρέποντας τη μεγάλη αυτή υποήπειρο σε ένα κοινωνικό - οικονομικό και πολιτικό εργαστήριο.