Στον Λακάν, όπως είναι γνωστό, υπάρχουν τρεις βασικές έννοιες που έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη του υποκειμένου: Η Φαντασιακή Τάξη (το Φαντασιακό), η Συμβολική Τάξη (ο «Μεγάλος Άλλος») και Το Πραγματικό. Κάθε μέρος αυτού του τριμερούς συστήματος αναφέρεται σε μια ψυχική λειτουργία που σχετίζεται με τις άλλες δύο.

Ο όρος Φαντασιακό συνδέεται με τη σημασία που αποκτούν τα πράγματα για το υποκείμενο. Εμπεριέχει την αυταπάτη, τη σαγήνη, την αποπλάνηση. Το Φαντασιακό εκδηλώνεται επίσης με τη σεξουαλική επιθυμία και τις «τελετουργίες» στο φλερτ και γενικότερα τη σεξουαλική ζωή (ότι και να σημαίνει αυτό..).

Η Συμβολική Τάξη (το Συμβολικό) έχει σχέση με τη γλώσσα, την κοινωνία, τις επιθυμίες. Το παιδί μαθαίνει τη γλώσσα, αποδέχεται τους κανόνες της κοινωνίας και μέσω αυτών εκφράζει τις  «κανονικές», φαντασιακές επιθυμίες και στοχεύσεις.

Το Πραγματικό, τώρα. 

Στον Lacan η έννοια του «Πραγματικού» έρχεται σε αντιπαράθεση με την έννοια της «πραγματικότητας». Η «πραγματικότητα» συμπορεύεται με τις υποκειμενικές αναπαραστάσεις, δηλαδή, υπό μια έννοια, είναι το αποτέλεσμα  του Συμβολικού και του Φαντασιακού. Σε αντίθεση «το Πραγματικό» είναι αυτό που δεν ενσωματώνεται, είναι το άρρητο, το μη επικοινωνήσιμο. Είναι η υλική πραγματικότητα γύρω μας, που υπάρχει πέρα από τη γλώσσα και άρα πέρα από κάθε δυνατότητα να εκφραστεί. Είναι ο βράχος πάνω στον οποίο συντρίβονται οι αυταπάτες, οι φαντασιώσεις μας.

Τώρα…

…τι σχέση έχουν όλα αυτά με τις σημερινές φωτογραφίες μου.

Πρώτον, οι διακοπές, οι βουτιές στη θάλασσα, είναι ένας τρόπος να ξεφύγουμε από την ερημία του Πραγματικού (ή, αν θέλετε, αποτελούν αυτή καθαυτή την ερημία του Πραγματικού). Το Πραγματικό είναι μια έρημος, στην οποία εμείς προσδίδουμε κάποιο «νόημα», ένα «σκοπό».

Δεύτερον, για να κάνω πραγματικότητα τις φωτογραφίες (με την λακανική έννοια) έπρεπε να «φάω» στον υπολογιστή μου δεν ξέρω και εγώ πόσες ώρες. Μιλάμε για πολύ δουλειά…  

Ε, με κάποιο κείμενο έπρεπε να συνοδέψω όλη αυτή την εργασία.

Τόσο απλό…

Ή μήπως δεν είναι;