to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

14:35 | 13.12.2012

πηγή: https://left.gr/91

Πολιτική

Βιομηχανία εκτροπής

Η βιομηχανία Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ), με τος οποίες παρακάμπτεται η Βουλή και δημιουργούνται τετελεσμένα γεγονότα, αποτελεί σταθερό γνώρισμα εκτροπής της εποχής του Μνημονίου.


Μια διαδικασία που το Σύνταγμα αναγνωρίζει ως κατ’ εξαίρεσιν, προκειμένου να αντιμετωπιστούν απρόβλεπτα γεγονότα ή να προληφθούν ανεπανόρθωτες καταστάσεις, μετατρέπεται σε κανόνα, με αποτέλεσμα να νομοθετεί η κυβέρνηση και να εκβιάζεται η Βουλή μετατρεπόμενη σε διεκπεραιωτικό όργανο. Με το τέχνασμα, μάλιστα, Βενιζέλου, στο κείμενο της ΠΝΠ που έρχεται στη Βουλή προς ψήφιση, προστίθενται και διατάξεις άσχετες προς το αρχικό κείμενο της ΠΝΠ. Αν, όμως, η συμπερίληψη άσχετων τροπολογιών στα νομοσχέδια συνιστά παραβίαση της κοινοβουλευτικής τάξης, ο “εμπλουτισμός” της ΠΝΠ με άσχετες διατάξεις συνιστά παραβίαση του γράμματος του Συντάγματος.


Αυτά είναι ψιλά γράμματα για το μνημονιακό κατεστημένο. Ακόμη και για συνταγματολόγους της περιωπής του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Αντ. Μανιτάκη, ο οποίος έχει προσχωρήσει στη μεθόδευση του “κατεπείγοντος”, μεθόδευση που μοιάζει με τη δικτατορική πρακτική των νομοθετικών διαταγμάτων. Τότε δεν υπήρχε Βουλή και “νομοθετούσε” η χουντική κυβέρνηση. Τώρα, η Βουλή μπαίνει σε παρένθεση και κατ’ ουσίαν νομοθετεί η κυβέρνηση, ελεγχόμενη μάλιστα για την απόσταση προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων. Πρόκειται, δηλαδή, για πλήρη ανατροπή της λαϊκής εντολής.


Χθες στη Βουλή επιχειρήθηκε να ξαναπαιχτεί το έργο του “κράτους εκτάκτου ανάγκης”, αυτή τη φορά με ΠΝΠ που περικόπτει τις αποδοχές των υπαλλήλων της Βουλής. Η αντίδραση των τελευταίων, η δυνατότητά τους να εμποδίσουν ακόμη και την κατάθεση του φορολογικού νομοσχεδίου, ανάγκασε την κυβέρνηση να υποχωρήσει.


Η όλη υπόθεση εμφανίζεται από την κυβέρνηση ως “μάχη συντεχνίας”. Πρόκειται για διαστροφή της πραγματικότητας. Τα κόμματα της Αριστεράς, και ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπερασπίζονται τα όποια προνόμια κοινωνικών ομάδων, που, σημειωτέον, ευνοήθηκαν όχι από την Αριστερά, αλλά από τον δικομματισμό. Η Αριστερά δεν υπερασπίζεται το πελατειακό κράτος. Η παρέμβασή της αφορά την υπεράσπιση του Συντάγματος, που τόσο βάναυσα παραβιάζει η μνημονιακή πρακτική.


Αν η κυβέρνηση θέλει να περικόψει τις αποδοχές των υπαλλήλων της Βουλής, ας ακολουθήσει την προβλεπόμενη από τον Κανονισμό της Βουλής διαδικασία, σεβόμενη το αυτοδιοίκητο της Βουλής. Αυτοδιοίκητο της Βουλής με αμφισβήτηση της αρμοδιότητάς της να διαχειρίζεται τα οικονομικά της δεν υφίσταται.


Αυτό το μήνυμα πρέπει να δοθεί στην κυβέρνηση, γιατί διαφορετικά το Σύνταγμα θα γίνει κουρελόχαρτο. Άλλωστε, θεωρητικοί αυτής της κυβέρνησης έχουν διατυπώσει την περίεργη θεωρία, σύμφωνα με την οποία η μεταπολιτευτική Δημοκρατία, που εδραζόταν στην προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, οδηγείται “αναπόφευκτα”, εξαιτίας της κρίσης, σε πολίτευμα πιο “αποτελεσματικό”. Σας θυμίζει τίποτα αυτή η ιδεολογική κατασκευή που αντιπαραθέτει τη Δημοκρατία με την αποτελεσματικότητα; Που εμφανίζει τη Δημοκρατία αδύναμη να βελτιώσει τη ζωή των πολιτών;

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)