Ένα συναρπαστικό αφήγημα, χωρίς αποκρύψεις

Είναι η πρώτη ανοιχτή πολιτική εκδήλωση μετά τη συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ. Αποκτούν, έτσι, ιδιαίτερη σημασία και μεγάλο ενδιαφέρον οι ομιλίες δύο προέδρων, του νυν και του επί 11 χρόνια, του Συνασπισμού και μιας ιστορικού.

Ο Μπαλάφας μας δίνει ένα συναρπαστικό αφήγημα, μια συναρπαστική ιστορία, τη διαδρομή του κόμματος με λεπτομέρειες, ονόματα, καταστάσεις. Δεν κρύβει πράγματα. Έχουμε μπροστά μας μια περιπετειώδη πορεία με ενθουσιασμούς και απογοητεύσεις, συγκρούσεις εσωτερικές και ανατάσεις, με μιζέρια, διασπάσεις αλλά και άλματα. Η διαδρομή έχει αφετηρία το 1988, με τον Συνασπισμό ως πολυκομματικό συμμαχικό σχηματισμό· το 1992 γίνεται ενιαίος πολυτασικός σχηματισμός, ανοίγει στη συνέχεια με τον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα, νέο κόμμα, χτυπάει την πόρτα της διακυβέρνησης του τόπου.

Η παρουσία των δύο προέδρων έχει και συμβολικό χαρακτήρα. Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, ταυτισμένος με την πορεία και την ανάταση του Συνασπισμού, έχει μακρά αγωνιστική διαδρομή. Ο Αλέξης Τσίπρας, ο νέος ηγέτης, νέος και στην ηλικία, έχει συμβάλει καθοριστικά στην εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ. Μαζί τους η ιστορικός Σία Αναγνωστοπούλου. Μας παρουσιάζουν το βιβλίο του φίλου, αγωνιστή και συντρόφου από παλιά Γιάννη Μπαλάφα.

Νίκος Κιάος

 

Αναστοχασμός για μια μεγάλη πολιτική και κοινωνική συμμαχία

Η συνεισφορά του βιβλίου είναι τριπλή. Πρώτον, η ιστορική καταγραφή. Δεύτερον, η περιπλάνηση σε παλιότερες εποχές. Μας θυμίζει σε ποιες συγκυρίες, ποιο πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο ο Συνασπισμός πάλεψε για τις ιδέες και τις αξίες του, ακόμα και για την επιβίωσή του. Τρίτον, και σημαντικότερο, ο αναστοχασμός.

Το να ξανασκεφτόμαστε και να επανερμηνεύουμε συμβάντα και καταστάσεις του παρελθόντος είναι συστατικό στοιχείο της αριστερής κριτικής σκέψης, έμφυτο σε κάθε αριστερό μυαλό. Σε συλλογικό επίπεδο όμως, και δημόσια, αποτελεί εξαιρετικά δύσκολη διαδικασία, καθώς αναδεικνύει προβλήματα, φέρνει στο φως στρεβλώσεις και αντιφάσεις, υποδεικνύει ανάγκες για αλλαγή: στον τρόπο που σκεφτόμαστε, που δρούμε, που συνεννοούμαστε. Και, κακά τα ψέματα, οι αλλαγές στη δική μας Αριστερά ήταν πάντα επώδυνες, γιατί σήμαιναν συγκρούσεις με έναν κατεστημένο τρόπο λειτουργίας.

Σήμερα, μια νέα ανασύνθεση του χώρου είναι σε εξέλιξη, και μάλιστα με πολύ πιο βαρύ, κρίσιμο και ζωτικό επίδικο. Το επίδικο αυτό είναι να συγκροτήσουμε γύρω από το εναλλακτικό πολιτικό μας σχέδιο μια μεγάλη πολιτική και κοινωνική συμμαχία, που θα απελευθερώσει τη χώρα από την πολιτική της ύφεσης, των Μνημονίων και της κοινωνικής καταστροφής. Και, το ακόμα πιο δύσκολο, να διαχειριστούμε σωστά και νικηφόρα τη μεγάλη πολιτική στροφή για τον τόπο και την κοινωνία. Οφείλουμε, λοιπόν, να θυμόμαστε και να μαθαίνουμε από τα πράγματα, και αυτά μας συγκινούν και αυτά που δεν μας αρέσει να θυμόμαστε. Γιατί αυτά είναι που μας κάνουν καλύτερους, πιο συνεπείς, αποτελεσματικούς, μάχιμους.

Αλέξης Τσίπρας

 

Το ειδικό πολιτικό αντίκρισμα του Συνασπισμού

Η πολιτική, κοινωνική και ηθική χρεωκοπία της Δημοκρατίας επιβάλλει τον αποφασιστικό ριζοσπαστισμό, για να παραμεριστούν τα κούφια στερεότυπα, τα διαβλητά και διαπλεκόμενα κατεστημένα, οι δημαγωγικές και αντικοινωνικές πολιτικές, που απειλούν με την πλήρη εξουθένωση της χώρας.

Η γνώμη των δεδομένων της πορείας του Συνασπισμού, αυτά τα 20 χρόνια της πολιτικής του οδύσσειας, ανάμεσα στους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες, τους Λωτοφάγους και τις σειρήνες, αλλά και η επίγνωση της σημερινής αβάσταχτης δοκιμασίας της πατρίδας μας στον τροχό των Μνημονίων, διαμορφώνουν ένα γόνιμο πλαίσιο κριτικής αυτογνωσίας και δημιουργικού αναστοχασμού για το κομματικό, πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα της σημερινής Ελλάδας. Αλλά και για το ποια πρέπει να είναι τα αυθεντικά κι αξιόπιστα χαρακτηριστικά του ανανεωτικού αριστερού ριζοσπαστισμού ως ανερχόμενης κοινωνικής δύναμης, με προοπτική εναλλακτικής πολιτικής και δημοκρατικής ηγεσίας της νέας πραγματικότητας, που προκύπτει με ραγδαίο τρόπο.

Όσα καταγράφει και αξιολογεί ο Γιάννης Μπαλάφας, με ειλικρίνεια και αξιοπιστία, χωρίς να ωραιοποιεί ούτε να παρασιωπά τίποτε, δείχνουν, με ενάργεια, ότι στην πολιτική τίποτε δεν είναι στιγμιαίο, αλλά κυοφορείται και μετασχηματίζεται διαρκώς, καθώς όλα δικαιώνονται στο κοινωνικό, ηθικό και θεσμικό - πνευματικό πεδίο.

Το ειδικό πολιτικό αντίκρισμα του Συνασπισμού είναι άμεσα συνδεδεμένο με τον τρόπο άσκησης πολιτικής και το περιεχόμενο των θέσεών του, τη διορατική επισήμανση των στρεβλώσεων, που σήμερα οι πάντες παραδέχονται ως χρόνιες παθογένειες του συστήματος, την αγωνιστική αμφισβήτηση της ψευδεπίγραφης δικομματικής πολιτικής, την ουσιαστική ανάδειξη και διαφύλαξη της πολιτικής του αυτονομίας έναντι δογματισμών και αρχηγισμών, λαϊκισμών και ιδεολογισμών, κυβερνητισμών και παραγοντισμών. Το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα παραμένει το αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα και τα διαβρωμένα θεσμικά συστατικά του, που πρέπει να παραμεριστούν από τα νέα κομματικά και πολιτικά, θεσμικά και στρατηγικά εργαλεία για την Ελλάδα και τη Δημοκρατία του 21ου αιώνα.

Νίκος Κωνσταντόπουλος

 

Τίποτε δεν ήταν τυχαίο

Ο συγγραφέας σε όλη τη διαδρομή του διακρίθηκε για την πολιτική και προσωπική του εντιμότητα, κι αυτή αποτυπώνεται στο βιβλίο. Με γλώσσα και ύφος λιτό, με επιστημονική σχεδόν αυστηρότητα, καταγράφονται όλες οι μικρές και οι μεγάλες στιγμές που πέρασε ο ΣΥΝ. Όμως, πίσω από αυτό το ύφος βγαίνει διαρκώς η ένταση, η αγωνία, οι σφοδρές συγκρούσεις ενός κόμματος και των ανθρώπων του που με κομμάτια ο καθένας στα χέρια του ενός παλιού, κατακερματισμένου αριστερού οράματος, αναζητούσαν τους τρόπους για να συνθέσουν ένα νέο, επίκαιρο.

Ο συγγραφέας ανοίγει τους δρόμους για να απαντήσουμε σε ένα κρίσιμο πολιτικό ερώτημα: Πώς φτάσαμε, παιδιά, μέχρι εδώ; Πώς, από τα χτυποκάρδια αν θα μπούμε στη Βουλή, σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι η ατμομηχανή της ευρωπαϊκής Αριστεράς;

Οι κυρίαρχες ελίτ θέλησαν να ερμηνεύσουν την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ως τυχαίο αποτέλεσμα, προϊόν θυμικής αντίδρασης στην κρίση. Έτσι, πρώτον, προσπαθούν να εμπεδώσουν -ως ύστατο μέσον σωτηρίας τους- τη διαιρετική τομή που εγκαινίασαν το 2008, ανάμεσα στις «υπεύθυνες» πολιτικές δυνάμεις και τις «ανεύθυνες - ακραίες» (με πρώτο, βέβαια, τον ΣΥΡΙΖΑ). Δεύτερον, αυτό τους επιτρέπει να νομιμοποιούν εκβιαστικά τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία και πολιτική τους, ως μοναδική διέξοδο. Τρίτον, εξυπηρετεί κάποιες «αριστερές δυνάμεις»: τη ΔΗΜ.ΑΡ., που νομιμοποιεί στο όνομα της υπευθυνότητας τη σύμπλευσή της με τις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις, αλλά και το ΚΚΕ, αφού κάνουν οι άλλοι τη «βρώμικη δουλειά» εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Τέταρτον, και σημαντικότερο, οι κυρίαρχες ελίτ -όχι στην κοινωνία, αλλά της εξουσίας- προσπαθούν να ξορκίσουν τον φόβο τους: ότι στις επόμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει 40%, και το λέω κατηγορηματικά. Αλλιώς δεν θα έφταναν στους χθεσινούς, αισχρούς χαρακτηρισμούς περί δωσιλόγων.

Ο Μπαλάφας απαντάει: Τίποτε δεν ήταν τυχαίο. Και μας το δείχνει, ψηφίδα - ψηφίδα, με τεκμηριωμένο τρόπο, στο βιβλίο του.

Σία Αναγνωστοπούλου

 

Η περιπέτεια συνεχίζεται για την ολόπλευρη χειραφέτηση της κοινωνίας

Η ιδέα για τη συγγραφή του βιβλίου γεννήθηκε, κυρίως, ως ένδειξη πίστης στο εγχείρημα που αντιπροσώπευε και αντιπροσωπεύει το κόμμα μου, ο Συνασπισμός. Να συγκροτηθεί, δηλαδή, μια Αριστερά που θα υπερβαίνει και τις δύο παραδόσεις της Αριστεράς που κυριάρχησαν κατά τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα, τριτοδιεθνιστική - κομμουνιστική και σοσιαλδημοκρατική. Μια Αριστερά που θα παλεύει αταλάντευτα για σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία, όπου θα εντάσσει τη διαλεκτική συνύπαρξη ελευθερίας και ισότητας. Μια Αριστερά σύγχρονη, ριζοσπαστική, ανανεωτική, οικολογική, απαρέγκλιτα δημοκρατική και σοσιαλιστική.

Το εγχείρημα του Συνασπισμού αποδείχθηκε δύσκολο, πρωτότυπο και, ίσως γι’ αυτό, ελκυστικό. Πέτυχε, σε πείσμα των αμφισβητήσεων, των ενστάσεων, των αντιρρήσεων. Ο Συνασπισμός αναδείχθηκε ως ο κύριος κομματικός εκφραστής και η συνέχεια του ριζοσπαστικού ανανεωτικού ρεύματος μέσα στην Αριστερά. Απορρίπτοντας ξεπερασμένες αντιλήψεις για νομοτέλειες, επιμένοντας με σταθερότητα στον δημοκρατικό δρόμο για τον σοσιαλισμό, συμμετέχοντας ισότιμα με τις ιδέες του στα συμμαχικά σχήματα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ.

Είκοσι χρόνια από την ίδρυση του ΣΥΝ, το συμμαχικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ αναδείχθηκε σε αξιωματική αντιπολίτευση και διεκδικεί τη διακυβέρνηση της χώρας. Ταυτόχρονα προωθεί τη μετατροπή του σ’ ένα ενιαίο κόμμα, που συνιστά συνέχεια και τομή στη μέχρι τώρα πορεία του. Η περιπέτεια της δικιάς μας Αριστεράς συνεχίζεται. Και νιώθουμε περηφάνια γιατί ανήκουμε σε αυτό το ρεύμα ιδεών, που γεννήθηκε υπεύθυνα και προχώρησε με σκληρές συγκρούσεις και αλλεπάλληλα κύματα, για να διαμορφώσει τις αξίες και την πολιτική του ταυτότητα και να συμβάλει μαζί με άλλες δυνάμεις στην ολόπλευρη χειραφέτηση της κοινωνίας.

Γιάννης Μπαλάφας

 

_____________________________________________________________________

Ποιοι παραβρέθηκαν

Όλες οι γενιές του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ έδωσαν ηχηρό “παρών” στην παρουσίαση του βιβλίου του Γ. Μπαλάφα.

Από τον ΣΥΡΙΖΑ διακρίναμε τους Μ. Γλέζο, Γ. Δραγασάκη, Δ. Στρατούλη, Δ. Παπαδημούλη, Π. Σκουρλέτη, Ν. Χουντή, Ρ. Δούρου, Δ. Τσουκαλά, Ν. Βούτση, Δ. Βίτσα, Γ. Βαρεμένο, Π. Σκουρολιάκο, Γ. Πάντζα, Ν. Συρμαλένιο, Αλ. Φλαμπουράρη, Ν. Παππά, Τ. Κορωνάκη, Ρ. Ρινάλντι, Θ. Παρασκευόπουλο, Κ. Πουλάκη.

Παραβρέθηκαν ακόμη, ο ανεξάρτητος βουλευτής Γ. Μιχελογιαννάκης, το στέλεχος της ΔΗΜ.ΑΡ. Ανδ. Νεφελούδης, τα ιδρυτικά στελέχη του ΣΥΝ Στ. Πιτσιόρλας, Δ. Καραγκουλές και Λ. Βάσσης, η πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Άν. Φιλίνη, ο πρόεδρος του ΤΕΕ Χρ. Σπίρτζης, ο Θ. Σχοινάς, μέλος του Δ.Σ. του ΔΣΑ και ο Οικολόγος Γ. Σχίζας.

Την “Αυγή”... εκπροσώπησαν οι Δ. Αλεξόπουλος, Δ. Στούμπος και Δ. Χρήστου. Επίσης, το “παρών” έδωσαν ο εκδότης Θ. Μαλικιώσης, η δημοσιογράφος Κούλα Θέου, ο πρόεδρος του Ινστιτούτου “Ν. Πουλαντζάς” Χ. Γολέμης, ο Αρ. Μπαλτάς και ο δημοτικός σύμβουλος Πειραιά Γ. Καρδαράς.