Αν η δεξιά αντιπολίτευση καταδίκαζε με ειλικρίνεια τα εγκλήματα του «λευκού κολάρου», τις μίζες, τα λαδώματα, τη διαφθορά, το λαθρεμπόριο, τη φυγή του αφορολόγητου πλούτου της χώρας από χιλιάδες «συμπατριώτες μας», και παράλληλα καυτηρίαζε έστω και με υπερβολές τις αδυναμίες και τις καθυστερήσεις του κρατικού και του κυβερνητικού μηχανισμού να αντιμετωπίσει αυτή την εγκληματικότητα με το τεράστιο κοινωνικό κόστος (και τις ευθύνες για τη χρεοκοπία και τα Μνημόνια), δεν θα υπήρχε λόγος υποψίας για την ηθική και πολιτική της συνέπεια και ακεραιότητα.
Αν δηλαδή η Ν.Δ. και οι σύμμαχοί της καταδίκαζαν απερίφραστα (όπως συνηθίζουν να λένε) και με συνέπεια, λ.χ., την ανικανότητα των κρατικών υπηρεσιών και στελεχών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. να περιορίσουν την αυξημένη κλοπή του ΦΠΑ, τη μεγάλη φοροδιαφυγή των προνομιούχων στρωμάτων και την εκτεταμένη μαύρη αγορά, τότε θα είχαν και το πολιτικό και το ηθικό δικαίωμα (και το πλεονέκτημα) να αποκομίσουν πολιτικά κέρδη από την εικόνα που παρουσιάζουν οι επίσημοι δείκτες της οικονομίας, οι οποίοι δεν δίνουν πράγματι καθαρή και αισιόδοξη προοπτική για το οριστικό ξεπέρασμα της 7ετούς ύφεσης.
Επειδή όμως το μόνο που κάνουν εκεί στη Ν.Δ. (και σε άλλα κόμματα) είναι να καταγγέλλουν, χωρίς την παράθεση των σχετικών αποδεικτικών στοιχείων, τις διαρκείς «φοροκαταιγίδες» που έχουν ξεπεράσει τις φοροδοτικές αντοχές όλου του «λαού» (δηλαδή και του Κολωνακίου και της Μυκόνου και των Ελβετικών θερέτρων και του City του Λονδίνου και των offshore), μάλλον δεν θα καταφέρουν -και παρά το θόρυβο που προκαλούν τα εν αποσυνθέσει ΜΜΕ της διαπλοκής- να αποκομίσουν καμιά πολιτική υπεραξία.
Και αυτό διότι απλούστατα η γκρίνια της Ν.Δ. πέφτει στην τρύπα της αναξιοπιστίας που προκαλεί η πελώρια αντίφασή της ως προς του φόρους:
- Από τη μια λέει ότι δικαιολογημένα αποφεύγουν τους δυσβάστακτους φόρους και τις εισφορές οι μισοί Έλληνες επαγγελματίες, έμποροι γιατροί, δικηγόροι κ.λπ. και οδηγούνται εξ ανάγκης να κλέβουν ακόμα και τον ΦΠΑ κατά 50-60%, τον οποίον όμως έχουν ήδη τσεπώσει από τον άλλο «λαό».
- Ενώ από την άλλη ισχυρίζεται εξίσου πρόχειρα, ένοχα και λαϊκιστικά, ότι η «ανίκανη κυβέρνηση» δεν μαζεύει τους φόρους και δεν φέρνει επενδύσεις και καταθέσεις και γι' αυτό θα «έρθουν κι άλλοι» φόροι και νέες ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών... που θα πλήξουν τον «λαό» και (ιδίως) τη Μύκονο και το Κολωνάκι.
Αλλά κάποτε πρέπει να αποφασίσουμε αν οι φόροι είναι υποχρέωση διατήρησης του κοινωνικού κράτους και πολύτιμη κατάκτηση κοινωνικής αναδιανομής του πλούτου ή είναι «κεφαλικοί» και «άδικα χαράτσια», που πληρώνει ο «λαός» για να καλοπερνάει ο στρατός, οι μπράβοι, οι γραφειοκράτες, η αργόσχολη τάξη, οι αριστοκράτες, οι εισοδηματίες και τα χαρέμια του σουλτάνου και των αφεντικών μας;
Να συμφωνήσουμε επιτέλους αν υπάρχουν δεξιοί και αριστεροί φόροι για να χρηματοδοτούν δεξιές ή αριστερές κοινωνικές πολιτικές (και ιδίως προς αυτούς που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη) ή αν αρκούν τα ξόρκια κι οι ανέξοδες, αλλά πολλές φορές και ένοχες και αδιέξοδες, μεγαλοστομίες που θα χαϊδεύουν μεν τα αυτιά του έτσι κι αλλιώς ταλαιπωρημένου «λαουτζίκου», ενώ στην ουσία θα διευρύνουν τις ανισότητες και τη φτώχεια.
