to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Βατερλώ Νέας Δημοκρατίας

«Χάθηκε η μπάλα» από την αντιπολίτευση, κυρίως από τη Ν.Δ.


Η Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη επιδίδεται σε αντιπολίτευση, πατώντας και επί πτωμάτων. Τη μια το «άβατο» των Εξαρχείων, την άλλη ο Μαδούρο και τελευταία η «επιχείρηση Ταλίν». Με αφορμή την άρνηση του Υπουργού Δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή να παραστεί σε εκδηλώσεις στην Εσθονική πρωτεύουσα με θέμα την ταύτιση του Κομμουνισμού με τον Ναζισμό, εξαπολύθηκε επίθεση στην κυβέρνηση, με αποκορύφωμα πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Τα Νέα (21/8/2017), ισχυριζόμενο ότι «Ο Σταλινισμός στην Εξουσία». Την πάσα πήρε ο «συνήθης» ύποπτος Άδωνις Γεωργιάδης αλλά και πρώην κυβερνητικοί αστέρες σαν τον Ευάγγελο Βενιζέλο και Ανδρέα Λοβέρδο.

«Χάθηκε η μπάλα» από την αντιπολίτευση, κυρίως από τη Ν.Δ. Η συζήτηση για την ταύτιση του κομμουνισμού με τον φασισμό, θα ήθελα να συνεισφέρω με ορισμένες σκέψεις, υπενθυμίζοντας ότι η συζήτηση αυτή κρατάει πολλές δεκαετίες, με ιδιαίτερη ένταση την περίοδο μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού».

Ας μου επιτραπεί μικρή ιστορική αναδρομή. Παρά τις προειδοποιήσεις των αντιφασιστών ότι «Φασισμός σημαίνει πόλεμος», την 1η Σεπτεμβρίου 1939 ξεκίνησε ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος, ο πιο καταστροφικός της Ιστορίας, που παρέσυρε στη δίνη του 61 κράτη και άφησε πίσω του πάνω από 50 εκατομμύρια νεκρούς, την φρίκη των κρεματορίων και των στρατοπέδων συγκέντρωσης, τα ολοκαυτώματα ολόκληρων πόλεων και χωριών. Κι ενώ στην Ευρώπη «όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» του φασισμού, ορθώθηκαν απέναντι του μεγάλα αντιφασιστικά κινήματα με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές, τα οποία μαζί με την Αντιχιτλερική Συμμαχία (Η.Π.Α. - Σοβιετική Ένωση – Βρετανία) πέτυχαν την μεγάλη αντιφασιστική νίκη. Προσθέτω ότι ο ελληνικός λαός είχε το δικό του μερίδιο στην απελευθέρωση της Ευρώπης από τον φασισμό, όντας από τους πρώτους σε θυσίες, αγώνες και νίκες του μεγαλειώδους κινήματος της Εθνικής Αντίστασης το οποίο ήθελε «Ελεύθερη πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά».

Έτσι γράφτηκε η ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, την οποία επιχείρησαν να ξαναγράψουν οι λεγόμενοι «νικητές του ψυχρού πολέμου». Τους έχει, όμως, αντικρούσει ο κορυφαίος ιστορικός του 20ου αιώνα Έρικ Χομπσμπάουμ, γράφοντας ότι «η νίκη εναντίον της Γερμανίας του Χίτλερ επιτεύχθηκε ουσιαστικά – και μόνο έτσι θα μπορούσε να επιτευχθεί – από τον Κόκκινο Στρατό». (Εποχή των Άκρων, σελ. 22, εκδόσεις «Θεμέλιο»).

Προσθέτω ότι στην ίδια την σημερινή Γερμανία η κρατούσα άποψη δεν είναι η εξίσωση της ΕΣΣΔ με το Γ’ Ράιχ, ούτε η ταύτιση του κομμουνισμού με τον φασισμό. Κι αν κάποιος αμφιβάλλει ας επισκεφθεί το Ραϊχσταγκ, όπου με πολιτική απόφαση (όχι χωρίς αντιδράσεις) διατηρήθηκαν, κατά την ανακαίνιση του ιστορικού κτιρίου, οι υπογραφές και τα μηνύματα που άφησαν στους εσωτερικούς του τοίχους οι σοβιετικοί στρατιώτες, όταν το κατέλαβαν. Πρόκειται για μάθημα σεβασμού της ιστορικής μνήμης, με ιδιαίτερη σημασία.

Επισημαίνω ότι στο όνομα της ταύτισης του κομμουνισμού με τον φασισμό γίνονται ηθικά και πολιτικά απαράδεκτες επιλογές, όπως η αποκατάσταση των δοσίλογων και συνεργατών με τις δυνάμεις του Χίτλερ, το γκρέμισμα αντιφασιστικών μνημείων στην μνήμη σοβιετικών στρατιωτών κλπ. Επιλογές, που έχουν καταδικαστεί και από δυτικούς διανοούμενους, όπως ο Ιγνάσιο Ραμονέ, που έγραψε ότι «Εξαιτίας του περιρρέοντος αναθεωρητισμού, κάποιοι δεν διστάζουν να δοξάσουν την συνεργασία με το Χιτλερικό Γ’ Ράιχ ενάντια στη Σοβιετική Ένωση» (Ελευθεροτυπία, 7.4.2007).

Τελευταία επισήμανση. Έχω την πεποίθηση ότι στο στόχαστρο κυβερνήσεων όπως της Εσθονίας και άλλων χωρών της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης δεν είναι τόσο τα ανύπαρκτα πλέον πρώην κομμουνιστικά καθεστώτα αλλά η ιδέα της ισότιμης πανευρωπαϊκής συνεργασίας, με την συμμετοχή και της Ρωσίας. Δυστυχώς, οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών, των οποίων οι στρατιωτικές δαπάνες αυξάνονται συνεχώς, έχουν κάνει σημαία τους την ρωσοφοβία πρωτοστατώντας σε νέο ψυχρό πόλεμο στην Ευρώπη. Σε τελευταία ανάλυση, πλήττεται η ίδια η ιδέα της ενοποίησης της ηπείρου μας στην κατεύθυνση μιας δημοκρατικής, κοινωνικής, ειρηνικής και οικολογικής Ευρώπης, διότι αυτοί που κερδίζουν από ανιστόρητες ταυτίσεις είναι ο ακραίος εθνικισμός και ρατσισμός που δεν ενώνουν αλλά διαλύουν την Ευρώπη.

* Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ.

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)