Για τις ανάγκες του ρεπορτάζ. Για τις ανάγκες της δουλειάς μας. Της γαμημένης της δουλειάς μας που ξέρει να μας πληρώνει, τους ρομαντικούς, με λίγα υλικά και πολλά εγκεφαλικά ή καρδιολογικά προβλήματα.

Ζεστός, ετοιμόλογος, ανήσυχος, αυτοσαρκαστικός  ευφυής, πολυγραφότατος, μα πάνω απ όλα αριστερός και άνθρωπος. Με όλη τη σημασία της λέξης. Της λέξης που η φιλία είναι τόσο απλή όσο μια ζεστή και εγκάρδια χειραψία . Μια χειραψία που τελικά δεν μπορέσαμε ποτέ να ανταλλάξουμε από κοντά με τον Γιώργο…

Μετά ήρθε η συνεργασία μας στο Κόκκινο. Για μας στο Κόκκινο Κρήτης ήταν ο συνάδελφος του διπλανού γραφείου και ας βρισκόταν μίλια μακριά. Ηταν η φωνή του πρωινού μας. Ήταν το ραδιοφωνικό σχόλιο της μέρας που θέλαμε να κάνουμε αλλά δεν μπορούσαμε, γιατί ο Γιώργος μπροστά στο μικρόφωνο ήταν ένας.

Ένας ευρηματικός δημοσιογράφος. Ένας φίλος. Ένας καλός συνεργάτης και συνάδελφος.

Γιώργο ελπίζω να φροντίσεις να υπάρχει ραδιόφωνο εκεί πάνω…

Βασίλης Σπυριδάκης - Κόκκινο Κρήτης 88,4