Ολόκληρη η δήλωση του Βαγγέλη Αποστόλου
«Άνοιξε σήμερα η πλατφόρμα για τη λεγόμενη τακτοποίηση των αυθαιρέτων στα δάση, που δεν είναι κάτι διαφορετικό από μια ακόμη απόπειρα εγκλωβισμού του προβλήματος στις γνωστές οικιστικές πυκνώσεις.
Η πρώτη, όπως είναι γνωστό, έγινε στα πλαίσια της σύνταξης των δασικών χαρτών, όταν για την αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης στα δάση παρουσιάστηκε ως λύση με το όνομα οικιστικές πυκνώσεις, που όμως απορρίφθηκε ως αντισυνταγματική με την αρ.1942/2017 απόφαση του πέμπτου τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) και επαναβεβαιώθηκε με την απόφαση 685/ 2019 της ολομέλειας.
Η σημερινή κυβέρνηση όχι μόνο δεν συμμορφώθηκε με τις συγκεκριμένες αποφάσεις, αλλά και επανέρχεται βάζοντας ως στόχο να εξαιρεθούν οι οικιστικές πυκνώσεις από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, παρακάμπτοντας όλη τη νομολογία του ΣτΕ που είναι αρνητική σε τέτοιου είδους αλλαγές χρήσης.
Διαδικαστικά το μόνο που ενδέχεται να συμφωνήσει η Κυβέρνηση με το ΣτΕ είναι η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για να κερδίσει χρόνο, αφού με εργαλεία τους πρόσφατους νόμους, 4685/20 που προβλέπει την εκ νέου εξαίρεση των ιδιοκτητών αυθαιρέτων στα δάση και 4964 /2022 που επαναφέρει τις οικιστικές πυκνώσεις, τους επιτρέπει μέχρι τέλους του 2022 να υποβάλλουν νέες αιτήσεις για την εξαίρεση από τη κατεδάφιση τους, αναστέλλοντας ταυτόχρονα τα σχετικά πρόστιμα που είχαν επιβληθεί.
Όλη αυτή η διαδικασία για να φτάσει ως πρόταση στο ΣτΕ απαιτεί χρόνο πέραν της προεκλογικής περιόδου, που σημαίνει ότι οι χιλιάδες πολίτες που θα υποβάλουν αίτημα στη πλατφόρμα δεν θα αποφύγουν την αιχμαλωσία των εκλογών.
Το έχω ξαναπεί: Η αντιμετώπιση αυτής της παράνομης δόμησης προαπαιτεί την άμεση καταγραφή των αυθαιρέτων και την κατάταξή τους κατά χρόνο κατασκευής, κατά χρήσεις γης, κατά παραβατικότητα πολεοδομική και κατά κοινωνικές ανάγκες που καλύπτουν. Η καταγραφή αυτή δεν είναι δύσκολη και μπορούσε ήδη να έχει ενταχθεί στη διαδικασία κατάρτισης του εθνικού κτηματολογίου και των δασικών χαρτών, μέχρι το στάδιο της ανάρτησης.
Σε αυτό το στάδιο πρέπει να γίνει η οποιαδήποτε θεραπεία των προβλημάτων που η νομιμοποίησή τους αντίκειται στις διατάξεις του Συντάγματος και τη νομολογία του ΣτΕ και δεν είναι άλλη από το χωροταξικό και το πολεοδομικό σχεδιασμό. Γι αυτό και δεν πρέπει να προχωρήσουν ερήμην του ΣτΕ.
Βέβαια οι όποιοι σχεδιασμοί υλοποιηθούν πρέπει να διασφαλίζουν το δημόσιο συμφέρον και το περιβάλλον, αλλά και να σταματήσουν την διαιώνιση της αυθαίρετης δόμησης.
Το τελευταίο οφείλει να συνοδευτεί και με ένα αυστηρό μήνυμα στη κοινωνία, όσον αφορά στη διαχείριση των κτισμάτων και των κατασκευαστικών υπερβάσεων που άρχισαν να ανεγείρονται παράνομα μετά τον Ιούλιο του 2011 καθώς κι αυτών που έχουν κριθεί τελεσίδικα κατεδαφιστέα».
