Μετά και την χθεσινή ανταπάντηση του Μητροπολίτη Σιατίστης και Σισανίου αναφορικά με το θέμα του Πρωτοχρονιάτικου καρναβαλιού, οφείλω να επισημάνω τα ακόλουθα: Προσωπικά, στο παρελθόν ,όπως θα έκανε και κάθε δημοκρατικός πολίτης της χώρας, χαιρέτισα τον αντιφασιστικό λόγο του, θεωρώντας πως ως ιεράρχης ήρθει στο ύψος των περιστάσεων, στο συγκεκριμένο ζήτημα. Από την άλλη αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε άποψη που εκφράζει ο Μητροπολίτης είναι υπεράνω κριτικής. Κάθε ένας από εμάς που εκφράζει δημόσιο λόγο υπόκειται στην κρίση των υπολοίπων.
Είναι προφανές ότι η αναφορά μου στο Μεσαίωνα αφορούσε τη νοοτροπία που εκφράζει η ιστορική περίοδος αυτή η οποία ,όπως είναι γνωστό σε όλους, αφορά την Καθολική και όχι την Ορθόδοξη Εκκλησία. Αναφορικά με το ιερό Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας το οποίο αναπαραστάθηκε στο καρναβάλι, δεν έχω παρά να επισημάνω ότι το επίσης ιερό μυστήριο του γάμου σε πλείστες περιπτώσεις , ανά την επικράτεια, αναπαρίσταται σε καρναβαλικές και άλλες λαϊκές εκδηλώσεις, όπως και το μυστήριο της εξομολόγησης . Προφανώς σε καμία από τις παραπάνω περιστάσεις δεν υπάρχει διάθεση προσβολής του θρησκευτικού συναισθήματος και της χριστιανικής πίστης του λαού εκ μέρους των συμμετεχόντων, όπως δεν υπήρχε και από εμένα και από τους άλλους συμπολίτες μας που συμμετείχαν στο επίμαχο καρναβαλικό δρώμενο.
Όσον αφορά στο σχόλιο του Μητροπολίτη για τον <<πολιτισμό μου>> και στο κατά πόσον αυτός συνάδει με ένα κόμμα με προοπτική κυβερνητικής εξουσίας δεν έχω παρά να εκφράσω και πάλι την έντονη δυσαρέσκεια μου για την παρέμβαση αυτή στο πολιτικό γίγνεσθαι. Σαφώς και οι ιεράρχες και ιερωμένοι , είναι ισότιμοι πολίτες αυτής της χώρας και απόλυτα θεμιτές είναι οι ενδεχομένως διαφορετικές προσεγγίσεις τους σε ορισμένα ζητήματα, ωστόσο όταν κανείς εμμένει να ερωτά την ηγεσία του κόμματος μου αν αποδέχεται τον <<πολιτισμό μου>>, προδήλως έχει υπερβεί τα εσκαμμένα.
Ο σεβασμός στη διαφορετικότητα ενυπάρχει στον πυρήνα τόσο της χριστιανικής πίστης, όσο και των αξιών της αριστεράς. Με αυτή την πεποίθηση και την επίκληση θα ήθελα να κλείσει το θέμα αυτό, που έλαβε δυστυχώς διαστάσεις καταρχήν διαφορετικές και κατά δεύτερον μεγαλύτερες, από εκείνες που του αναλογούσαν. Προσωπικά δεν είμαι διατεθειμένος να επανέλθω στο ζήτημα του καρναβαλιού τη στιγμή που ένα μεγάλο τμήμα του λαού μας αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης οξύ και παρατεταμένο όσο το <<μνημονιακό άρμα>> της κυβέρνησης Σαμαρά συνεχίζει να επελαύνει πάνω σε μισθούς, συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα και κοινωνικά αγαθά.
