Ο Β. Αποστόλου επισημαίνει συγκεκριμένα:
«Η Συμφωνία του Συμβουλίου Υπουργών της ΕΕ για τη νέα ΚΑΠ 2023-2027 στις 28 Ιουνίου 2021, ουσιαστικά επιβεβαίωσε την ανάγκη εξεύρεσης ενός συμβιβαστικού πλαισίου μεταξύ των βασικών συνομιλητών, της Ε. Επιτροπής που τον Ιούνιο του 2018 κατέθεσε τις προτάσεις της για τους νέους κανονισμούς, του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου, μετά από μια τριετή περίοδο διαβουλεύσεων και αντιπαραθέσεων ως προς τον προσανατολισμό, τις προτεραιότητες και τους στόχους της.
Έντονο προβληματισμό είχαν δημιουργήσει το διάστημα αυτό, θέματα καθοριστικής σημασίας που τέθηκαν στο δημόσιο διάλογο και αφορούσαν το βαθμό που θα αποτυπωθεί στην εν λόγω Συμφωνία η απαίτηση των Ευρωπαίων αγροτών και πολιτών για μια περισσότερη δίκαιη, περιβαλλοντικά φιλόδοξη και κοινωνικά ευαίσθητη νέα ΚΑΠ.
Το αποτέλεσμα κρίνοντας από τις πρώτες ανακοινώσεις φαίνεται να αντικατοπτρίζει ακριβώς τη διάσταση μεταξύ των διαπραγματευτικών θέσεων και επιδιώξεων των διαφόρων Κρατών Μελών, καθώς και την ανάγκη να γεφυρωθεί η απόσταση μεταξύ των φιλόδοξων στόχων της Πράσινης αρχιτεκτονικής της ΚΑΠ και των στρατηγικών της Πράσινης Συμφωνίας για τη Γεωργία από την μία και των αιτημάτων των παραγωγών για εξασφάλιση αξιοπρεπών όρων άσκησης της γεωργικής δραστηριότητας από την άλλη.
Βασικά σημεία που καθόρισαν την έκβαση της τελικής Συμφωνίας, όπως και σε προηγούμενη τοποθέτηση είχαμε επισημάνει, ήταν η στήριξη της βιωσιμότητας των μικρομεσαίων παραγωγών,ο εμπλουτισμός της εργαλειοθήκης για την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η προτεραιότητα σε πολιτικές προσέλκυσης νέων ανθρώπων στον πρωτογενή τομέα, η αυστηροποίηση του πλαισίου τήρησης της εργασιακής νομοθεσίας, η προώθηση επενδύσεων πράσινου και ψηφιακού μετασχηματισμού, η πρόβλεψη ηπιότερων όρων μετάβασης και προσαρμογής των αγροτών στη νέα ΚΑΠ.
Υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, τους χρονικούς, οικονομικούς και λοιπούς περιορισμούς, η Συμφωνία στις γενικές της διατυπώσεις φαίνεται μεν να συμβιβάζει τις διαφορετικές προσεγγίσεις, χωρίς να εγγυάται όμως εκ των προτέρων την επιτυχή εφαρμογή της, η οποία θα κριθεί εν πολλοίς στην εξειδίκευση των όρων της στους εκτελεστικούς κανονισμούς που θα ακολουθήσουν και κυρίως στον τρόπο και το βαθμό που η χώρα μας θα ενσωματώσει στο Στρατηγικό της Σχέδιο τις πρόνοιες για την υπηρέτηση των οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών στόχων της νέας ΚΑΠ σε συνδυασμό με την ικανοποίηση των διαρθρωτικών αναγκών της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας.
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι Συμφωνίες κρίνονται από την εφαρμογή τους και βεβαίως από την ικανότητα εκείνων που τις σχεδιάζουν να εξασφαλίζουν τους ρεαλιστικούς και βιώσιμους όρους και προϋποθέσεις επιτυχίας τους.»
