Τέλος, ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι ο ελληνικός λαός έχει πλέον μπροστά του δύο διαμετρικά αντίθετα πολιτικά σχέδια για το παρόν και το μέλλον του τόπου, έχει μπροστά του δύο προτάσεις εξουσίας, δύο επιλογές: ή το Μνημόνιο ή το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που ακυρώνει το Μνημόνιο και θέτει τις βάσεις της ανασυγκρότησης. «Το δίλημμα αυτό είναι τόσο καθαρό και κρυστάλλινο που προκάλεσε την εμφανή αμηχανία και ανησυχία του πολιτικού κατεστημένου», πρόσθεσε.
Ολόκληρη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Απ’ ότι φαίνεται βρισκόμαστε στο τέλος της διαδρομής. Σε λίγες ημέρες θα τελειώσει το θέατρο του παραλόγου και θα βρεθεί το κατάλληλο περιτύλιγμα ώστε να «σερβιριστούν» τα προαποφασισμένα μέτρα κατεδάφισης της κοινωνίας από την τρόικα εσωτερικού. Και λέω προαποφασισμένα, γιατί όλοι και όλες γνωρίζουμε ότι τα μέτρα είναι αποφασισμένα εδώ και πολύ καιρό. Ότι τα έχουν εξαγγείλει και επί της αρχής ψηφίσει από την προηγούμενη Βουλή ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς από τότε που εξαπατούσαν το λαό για να κλέψουν τη ψήφο του, τάζοντας επαναδιαπραγμάτευση και απαγκίστρωση.
Τώρα όμως όλοι οι πολίτες έχουν συνειδητοποιήσει το μέγεθος της πολιτικής εξαπάτησης που υπέστησαν από τα τρία κόμματα που συγκυβερνούν με πρόγραμμα την ιερά βίβλο του μνημονίου. Γνωρίζουμε όλοι και όλες ότι σε αυτή την κρίσιμη στροφή, τα μέτρα των 11,5 δις που θα είναι πολύ περισσότερα όλο το πολιτικό σύστημα, το χρεωκοπημένο αυτό σύστημα και το νεοφιλελεύθερο λόμπι του μνημονίου και της χρεοκοπίας παίζει τα ρέστα του. Προσπαθεί να περάσει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες τη συνταγή που έχει κονιορτοποιήσει όλον τον ευρωπαϊκό νότο. Προσπαθεί παίζοντας με τις λέξεις και προσπαθώντας να παρουσιάσει ως επιτυχία το δώρο της επιμήκυνσης, μίας επιμήκυνσης που δεν είναι κάτι καινούργιο, ένα μπαγιάτικο δωράκι που μας είχε προταθεί πριν ένα χρόνο και είχε απορριφθεί από την ίδια τη κυβέρνηση Παπαδήμου και που περιγράφεται σε όλα τα κείμενα του ΔΝΤ εδώ και καιρό.
Τώρα βεβαίως παρουσιάζεται ως η σωτηρία, ως αυτό που θα ελαφρύνει τον πόνο του ελληνικού λαού. Εμείς όμως γνωρίζουμε ότι η επιμήκυνση δεν είναι τίποτα παραπάνω από τη δυνατότητα να μακρύνει λίγο περισσότερο το σχοινί με το οποίο θα κρεμαστούμε. Ταυτόχρονα συντρόφισσες και σύντροφοι το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό του προσωπικό, παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια.
Σήμερα το διακύβευμα στον τόπο μας δεν είναι απλά τα οικονομικά μέτρα που έρχονται, θα εξαθλιώσουν την κοινωνία και βάλουν τέλος στην οποιαδήποτε ελπίδα για ανάκαμψη και αντιστροφή αυτής της κατάστασης. Το διακύβευμα είναι η ίδια η δημοκρατία και η κοινωνική συνοχή. Τρία χρόνια πριν είχαμε προειδοποιήσει. Πριν τη οικονομία και την κοινωνία, το μνημόνιο έχει βάλει στόχο την δημοκρατία.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, είναι φανερό ότι υπάρχει ένα ενιαίο πολιτικό κέντρο που καθοδηγεί την επιχείρηση «να περάσουν πάση θυσία τα νέα μέτρα κατεδάφισης της κοινωνίας». Είναι η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ. Άλλο τόσο φανερό είναι ότι υπάρχει ταυτόχρονα και ένα ενιαίο κέντρο προπαγάνδας και χυδαιότητας.
Και αυτό είναι ακόμα πιο επικίνδυνο. Είναι επικίνδυνο για την δημοκρατία και τον τόπο. Τελευταία τους απέλπιδα προσπάθεια να σώσουν τα κεκτημένα τους και να διατηρήσουν στην εξουσία το πολιτικό σύστημα που χρεοκόπησε την χώρα, είναι η θεωρία των άκρων. Προσπαθούν να εξισώσουν, δηλαδή, τον αγώνα της κοινωνίας και των εργαζόμενων με τη βία των παρακρατικών. Επιχειρούν να εξισώσουν την αριστερή και προοδευτική παράταξη με την ακροδεξιά και τους νεοναζί. Τους αγώνες του λαού μας για ελευθερία, δημοκρατία και κοινωνική προκοπή, με τη δράση της μαύρης αντίδρασης, των δοσίλογων, των χουντικών, των παρακρατικών. Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι είναι ανιστόρητοι και επικίνδυνοι. Στη προσπάθειά τους να σώσουν το σύστημα και να ανασυστήσουν τον μεσαίο χώρο, παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια. Γίνονται αβανταδόροι της ακροδεξιάς και νομιμοποιούν τη ρατσιστική και αντικοινωνική της δράση. Ορισμένοι, μάλιστα, δε διστάζουν να ευχαριστήσουν και δημόσια τη Χρυσή Αυγή, γιατί τους δίνει την ευκαιρία να υλοποιήσουν το παλιό τους απωθημένο, να απονομιμοποιήσουν και να εξουδετερώσουν τους ενοχλητικούς για τα σχέδιά τους κοινωνικούς αγώνες, να απονομιμοποιήσουν και να εξουδετερώσουν την αριστερά.
Τους προειδοποιούμε: τζάμπα κόπος. Δεν θα τα καταφέρουν. Η Αριστερά στο τόπο μας έρχεται από πού μακριά και θα πάει πολύ μακριά. Η Αριστερά στον τόπο μας δεν είναι άκρο, όπως προσπαθούν κάποιοι να την παρουσιάσουν. Είναι η ψυχή των αγώνων και της αγωνίας αυτού του τόπου για ζωή και προκοπή. Είναι ο καταλύτης της ακάματης προσπάθειας του λαού μας για ανεξαρτησία, δικαιοσύνη και δημοκρατία. Όσο κι αν προσπαθήσουν δε πρόκειται να ανακόψουν τη νέα συνάντηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας και της κοινωνίας με την αριστερά. Για αυτό λοιπόν, ας σταματήσουν ορισμένοι τη χυδαιότητα και τα επικίνδυνα παιχνίδια.
Συντρόφισσσες και σύντροφοι,
Το περασμένο Σαββατοκύριακο, στη ΔΕΘ, καταθέσαμε στον ελληνικό λαό τη πρότασή μας για την έξοδο από τη κρίση και τη παραγωγική ανασυγκρότηση της πατρίδας μας. Αναπτύξαμε, με μεγάλη λεπτομέρεια είναι αλήθεια, ένα επεξεργασμένο, εναλλακτικό πρόγραμμα. Ο ελληνικός λαός έχει, πλέον, μπροστά του δύο διαμετρικά αντίθετα πολιτικά σχέδια για το παρόν και το μέλλον του τόπου. Δεν μένουμε μονάχα στο ότι θα ακυρώσουμε το μνημόνιο, αυτή είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει να ανασάνει ο τόπος. Μπαίνουμε στην επίπονη και δύσκολη προσπάθεια να επεξεργαστούμε και ένα σχέδιο ολοκληρωμένο βεβαίως χρειάζονται και άλλες συμβολές, συζήτηση, το θέτουμε σε δημόσιο διάλογο με την κοινωνία για το πώς θα ανασυγκροτήσουμε τη χώρα μετά από την μνημονιακή τραγωδία.
Ο ελληνικός λαός έχει μπροστά του δύο προτάσεις εξουσίας. Δύο ξεκάθαρες επιλογές: ή το Μνημόνιο ή το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ που ακυρώνει το μνημόνιο και θέτει τη βάση της ανασυγκρότησης. Ή τη λιτότητα και την ύφεση ή την ανάκαμψη και την ανάπτυξη. Τώρα, λοιπόν, δε χωράνε ψευδαισθήσεις. Ο ελληνικός λαός έχει: από τη μια το μπλοκ των μνημονιακών πολιτικών δυνάμεων της συγκυβέρνησης Σαμαρά: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Και από την άλλη τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, που φιλοδοξεί να συσπειρώσει σε ένα ενωτικό μέτωπο το ευρύτερο φάσμα των αριστερών, προοδευτικών αντιμνημονιακών δυνάμεων, για τη σωτηρία του λαού και του τόπου.
Το δίλλημα είναι τόσο καθαρό και κρυστάλλινο που προκάλεσε την εμφανή αμηχανία και ανησυχία του πολιτικού κατεστημένου. Οι αντιδράσεις του το αποδεικνύουν. Τη μια μέρα μας κατηγορούσαν για παροχές προς όλους. Και την επομένη, οι ίδιοι άνθρωποι, για το ακριβώς αντίθετο: για υπερφορολόγηση όλων. Αλλά, την ίδια μέρα, που μας κατηγορούσαν για υπερφορολόγηση, μας απέδιδαν και ανοχή στη φοροδιαφυγή.
Και επιπλέον συντρόφισσες και σύντροφοι με την Αριστερά στη κυβέρνηση, κανείς φοροφυγάς δεν θα μπορεί να στέλνει τον απλήρωτο λογαριασμό του στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Με την Αριστερά στη κυβέρνηση, θα σταματήσει να φορολογείται η φτώχια και θα φορολογηθεί επιτέλους και ο πλούτος. Και το κυριότερο θα σταματήσει αυτή η σκανδαλώδης προστασία συγκεκριμένων συμφερόντων.
Και την ίδια στιγμή που κόβουν τα ειδικά μισθολόγια και αφήνουν ανέγγιχτους τους προκλητικούς μισθούς των συμβούλων του ΤΧΣ και του ΤΑΙΠΕΔ, που φτάνουν έως και τις 23.000 το μήνα. Κόβουν μισθούς και συντάξεις και την ίδια στιγμή προσπαθούν να ξαναφτιάξουν τη νέα ΥΕΝΕΔ, ολίγον ροζ απ’ ότι φαίνεται με βάση τις προσλήψεις που κάνουν, αλλά προσλαμβάνουν τα δικά τους τα παιδιά. Με μηνιαίες αποδοχές εκτός τόπου και χρόνου αποδεικνύοντας, για μία ακόμη φορά, την περιφρόνησή τους στο δημόσιο συμφέρον, στο δημόσιο αίσθημα, στις μάταιες θυσίες του λαού. Επιβεβαιώνοντας πως το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η τακτοποίηση των φίλων τους στα ερείπια της χώρας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα, ως Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ως δημοκρατικοί πολίτες που πονάμε αυτό τον τόπο έχουμε μια μόνο επιλογή. Να μπούμε εμείς μπροστά στις κοινωνικές αντιστάσεις και τους αγώνες. Να μπούμε εμείς μπροστά για την υπεράσπιση της ελευθερίας και της δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής και μέσα στο κοινοβούλιο και μέσα στην κοινωνία. Γνωρίζω πολύ καλά την ποιότητα και την ποσότητα της δουλειάς σας στο κοινοβούλιο.
Και κάτι ακόμα. Η ψηφοφορία μια κι έξω, είναι εκβιαστική αλλά δεν απαλλάσσει τους βουλευτές από τις προσωπικές τους ευθύνες. Ο καθένας και η καθεμιά από τους βουλευτές φέρουμε ακέραια την ευθύνη της επιλογής, όχι απέναντι στη κομματική πειθαρχία, αλλά απέναντι στη συνείδησή μας, στο λαό και στην ιστορία και αυτό είναι συνταγματική επιταγή.