Ο Ευ. Βενιζέλος υιοθετεί τη στρατηγική της έντασης. Καταφέρεται με πρωτοφανή δριμύτητα και χυδαιότητα κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Η πιο πολιτική του δήλωση είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφέρεται με "πολιτική αλητεία"! Στην ίδια γραμμή το Μαξίμου χαράσσει την κυβερνητική άμυνα απέναντι στην αυτονόητη κοινωνική αξίωση για κάθαρση, την οποία υποβαθμίζει και αντιδιαστέλλει, προτάσσοντας τη "σωτηρία της κυβέρνησης". Και πάλι, υπεράνω όλων η κυβερνητική σταθερότητα!
Νομίζουν ότι η σταθερότητα μπορεί να βασίζεται για μεγάλο διάστημα σε εκβιαστικά διλήμματα και επιθετικές συμπεριφορές; Δεν έχουν αντιληφθεί ότι θα δημιουργηθούν συνθήκες απροσδιόριστης κοινωνικής έκρηξης, εάν η κοινωνική δυσαρέσκεια για τα αντικοινωνικά μέτρα συναντηθεί με την αίσθηση ότι επιχειρείται συγκάλυψη σκανδάλων; Πιστεύουν ότι έχουν δικαίωμα να πετσοκόβουν εισοδήματα και κοινωνικά δικαιώματα και ταυτοχρόνως να προστατεύουν τη φοροδιαφυγή και το βρόμικο χρήμα;
Αντιλαμβανόμαστε το κυβερνητικό αδιέξοδο. Ο Σαμαράς είναι όμηρος του Βενιζέλου, ο Κουβέλης αιχμάλωτος μιας "Κεντροαριστεράς" που συμμαχεί με τη Δεξιά και επιτίθεται στην Αριστερά, και οι τρεις τους όμηροι του Μνημονίου. Ειδικότερα με τη λίστα Λαγκάρντ, Σαμαράς και Κουβέλης είναι αναγκασμένοι να προστατεύσουν τον Βενιζέλο για να επιβιώσει η τρικομματική κυβέρνηση.
Πώς θα επιβιώσει όμως ένα πολιτικά αναξιόπιστο σχήμα με κινήσεις που παραπέμπουν στο παλαιοκομματικό κατεστημένο; Η επιχειρούμενη τεχνητή αισιοδοξία για την πορεία της οικονομίας δοκιμάζεται ήδη από την ολοένα και μεγαλύτερη ύφεση. Σε λίγο τα συνεχώς πληθυνόμενα θύματα του Μνημονίου θα εξοργιστούν, με πιο πολιτικά δραστική τη συμπεριφορά της καταρρέουσας μεσαίας τάξης. Αρκετοί πολίτες μπορεί να αμφιταλαντεύονται ως προς την εναλλακτική επιλογή οικονομικής πολιτικής, αλλά είναι πεπεισμένοι ότι η διαφθορά κατατρώει την όποια εναπομείνασα ανοχή προς το κυρίαρχο μπλοκ εξουσίας. Η περιφρόνηση της πολιτικής ηθικής συχνά αναδεικνύεται καταλύτης απρόβλεπτων πολιτικών ανατροπών.
Σ' αυτό το σημείο βρίσκονται οι πολιτικές - κοινωνικές εξελίξεις στη χώρα μας. Θα διαψευστεί συντόμως η δημοσκοπική virtual reality, σύμφωνα με την οποία ο Σαμαράς αντέχει, αν και διαλύεται ο μεσαίος συνεταίρος του και διαβρώνεται από τη Χρυσή Αυγή η παραδοσιακή νεοδημοκρατική εκλογική βάση.
Η στρατηγική της έντασης που επιλέγουν Σαμαράς και Βενιζέλος θα οδηγήσει σε μορφές άγριας κρατικής καταστολής. Θα αποδειχθεί όμως μπούμερανγκ από τους εμπνευστές της. Η πραγματικότητα είναι ισχυρότερη από την εικονική πραγματικότητα. Η επιδείνωση της ζωής των πολιτών θα αποδειχθεί ισχυρότερος μοχλός εξελίξεων από τον άνωθεν διαχεόμενο φόβο. Οι σχεδιασμοί περί κυβερνητικού ανασχηματισμού αναβλήθηκαν, η μεθόδευση για αλλαγή του εκλογικού νόμου παραπέμφθηκε σε "ασφαλέστερες περιόδους". Οι εκλογές, ακόμη και την άνοιξη, παραμένουν πάντοτε ισχυρή πιθανότητα.
Η ριζοσπαστική Αριστερά αποδεικνύεται αποφασιστική δύναμη για την κάθαρση και τη ριζική αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος. Αυτό επιχειρεί όμως να ανασυνταχθεί στον χώρο των τραπεζών και των μίντια, ώστε οι κυρίαρχες δυνάμεις να υπαγορεύσουν μεσοπρόθεσμα τις πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές. Η λίστα Λαγκάρντ θα αποδειχθεί σήμα κατατεθέν του διεφθαρμένου τριγώνου εξουσίας καθώς εκεί, στο cd, συνωθούνται ονόματα της οικονομικής ολιγαρχίας. Γι' αυτό επιχειρήθηκε η απόκρυψη της λίστας. Γι' αυτό, τώρα που αποκαλύπτεται, αρχίζει να σπάει το απόστημα.
Η μεγαλοφοροδιαφυγή, κακοποιός μηχανισμός κοινωνικών ανισοτήτων, αποτελεί τον "τροφοδότη λογαριασμό" του δικομματικού πολιτικού συστήματος αλλά και το έμβλημα της διαπλοκής. Τώρα μετρούν μέρες καθώς είναι μετέωροι ανάμεσα στην αφερεγγυότητά τους έναντι της κοινωνίας αλλά και εκτεθειμένοι για απληστία έναντι των ξένων πατρώνων τους.
