Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος δήλωσε ότι είναι αναγκαία η περαιτέρω συγχώνευση των ελληνικών τραπεζών και η συμμετοχή ξένων τραπεζών στο κεφάλαιό τους.

Με δεδομένη την κατάσταση των ελληνικών τραπεζών, ένα τέτοιο σχέδιο το πιθανότερο είναι να οδηγήσει στην εκποίησή τους σε ισχυρούς τραπεζικούς ομίλους του εξωτερικού. Ο έλεγχος των ελληνικών τραπεζών ισοδυναμεί με τον έλεγχο της ελληνικής οικονομίας, καθώς όλες οι επιχειρήσεις και εκατομμύρια πολίτες έχουν δάνεια και μάλιστα πολλοί δυσκολεύονται να τα αποπληρώσουν. Το θέμα δεν αφορά το παρελθόν, αλλά υποθηκεύει το μέλλον. Χωρίς χρηματοδοτικά εργαλεία, με τις αποταμιεύσεις των Ελλήνων πολιτών στα χέρια του ανεξέλεγκτου ξένου τραπεζικού κεφαλαίου, με σπίτια και επιχειρήσεις υπό πλειστηριασμό, η όποια ανάπτυξη της οικονομίας δεν θα γίνει με βάση τις ανάγκες των πολλών και το δημόσιο συμφέρον, αλλά με βάση τις επιδιώξεις του διεθνούς τραπεζικού κεφαλαίου. Η τραπεζική κερδοσκοπία θα επιστρέψει στην πρωτοκαθεδρία των οικονομικών εξελίξεων. Ο οποιοσδήποτε καλόπιστος αντιλαμβάνεται τώρα ότι η επιβολή του Μνημονίου είχε σαφείς στοχεύσεις, που αφορούν τον έλεγχο της οικονομίας.

Το σχέδιο που ανέφερε ο Προβόπουλος παραπέμπει σε έναν νέο ευρωπαϊκό καταμερισμό τραπεζικών διασυνδέσεων και πολιτικών επιρροών ή και εξαρτήσεων. Με το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων να έχει εξαφανιστεί στο όνομα της επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος χωρίς αναπτυξιακή ώθηση, η κοινοτική και όποια άλλη χρηματοδότηση θα διοχετεύεται και θα ελέγχεται μέσω των τραπεζικών ομίλων, με κριτήρια τραπεζοκεντρικά και όχι κοινωνικά.

Το σχέδιο της αναδιάρθρωσης των ελληνικών τραπεζών στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής τραπεζικής ένωσης επιβάλλει να μπουν στον δημόσιο διάλογο κριτήρια και τρόποι που θα θέτουν τις τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο. Πρόκειται για προτεραιότητα, αν θέλουμε η χώρα να ξεφύγει από το σπιράλ της ύφεσης και να επιστρέψει σταδιακά στην παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη.