Το κείμενο της ομιλίας του Τρ. Αλεξιάδη κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, την Πέμπτη 9.7.2020, στην Ολομέλεια της Βουλής:
Κυρία Πρόεδρε, θα ξεκινήσω ανορθόδοξα. Θα ξεκινήσω εκφράζοντας τα θερμά συγχαρητήρια και τις ευχαριστίες στον κύριο Υπουργό για το νομοσχέδιο που έφερε για δύο λόγους: Για τον πολιτικό χρόνο κατάθεσης του νομοσχεδίου και για το πολιτικό περιεχόμενο του νομοσχεδίου. Ως προς το πολιτικό περιεχόμενο, κύριε Υπουργέ, κατορθώσατε κάτι πολύ δύσκολο για Κυβέρνηση ενός έτους. Δηλαδή, να δημιουργήσετε έναν «πολιτικό Ρουβικώνα» όπου από τη μια μεριά έχουμε τη Νέα Δημοκρατία και τις «λοιπές συντηρητικές δυνάμεις» -για να θυμηθούμε και φρασεολογίες προηγούμενων ετών- και από την άλλη μεριά έχουμε την υπόλοιπη αντιπολίτευση. Δυστυχώς το ΚΙΝΑΛ διάλεξε τη λάθος πλευρά μαζί με τον κ. Βελόπουλο και τον κ. Μπογδάνο. Ελπίζω τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ που δεν ήταν εδώ σήμερα να ακούσουν τις ομιλίες τους και να καταλάβουν με ποιους μαζί θα ψηφίσουν το νομοσχέδιο το βράδυ.
Και ως προς τον πολιτικό χρόνο, συγχαρητήρια. Συγχαρητήρια για το ότι φέρατε Ιούλιο αυτό το νομοσχέδιο. Διότι στη Νέα Δημοκρατία κάποιοι θέλουν να ξεχάσουν την πολιτική ιστορία του τόπου, όχι την πολύ παλιά, όχι πριν από εκατό πενήντα χρόνια. Θέλουν να ξεχάσουν τι σημαίνει Ιουλιανά για την Προοδευτική Παράταξη. Ευτυχώς όμως οι πολίτες το θυμόμαστε.
Θέλουν να ξεχάσουμε τι συνέβη το καλοκαίρι του 1978, όταν φοιτητής τότε διαπίστωσα ότι ψήφισαν 22 Αυγούστου οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας τον νόμο 815 θεωρώντας, όπως θεωρείτε κι εσείς τώρα λανθασμένα, ότι θα τον ψηφίσουν και θα περάσει, αλλά ο νόμος έμεινε στα χαρτιά, ο νόμος δεν ίσχυσε ποτέ. Ένας νόμος που ψηφίστηκε 22 Αυγούστου, με μεγάλη πλειοψηφία, δεν ίσχυσε ποτέ, δημιούργησε ένα τεράστιο κίνημα αντίδρασης και παρά το ότι στηρίχθηκε τότε στα πανεπιστήμια ακόμα και από δυνάμεις που δεν έπρεπε να στηριχθεί, δεν μπορέσατε να τον εφαρμόσετε. Δημιούργησε μια μεγάλη ιστορία διαδηλώσεων, αντιδράσεων, κινητοποιήσεων, μεγάλες πολιτικές εξελίξεις ακόμα και στον χώρο της Αριστεράς και ευτυχώς, διότι ξεπήδησαν καινούργια σχήματα και καινούργιες εκφράσεις και ανάγκασε την πανίσχυρη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τότε να τον αποσύρει. Δεν σώθηκε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τότε, όπως δεν θα σωθεί και τώρα, από την αστυνομική βία και την καταστολή που άσκησε στις πλάτες μας. Σας διαβεβαιώ, λοιπόν, ότι όσοι ξεχνούν την πολιτική ιστορία θα την ξαναζήσουν και θα τη ζήσουν πολύ σύντομα.
Μιλάμε αυτές τις μέρες και ακούω πάρα πολλά για τις διαδηλώσεις. Καταλαβαίνω την «αλλεργία» κάποιων, αλλά έτσι είναι η πολιτική ζωή του τόπου. Μιλάμε για τις διαδηλώσεις και για κάποιους οι διαδηλώσεις είναι μποτιλιάρισμα, ταλαιπωρίες και εικόνες στα δελτία των ειδήσεων. Για άλλους είναι ο μοναδικός τρόπος να διεκδικήσουν βασικά δικαιώματα και προσωπικά νιώθω περήφανος - δεν είναι εδώ διάφοροι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που καταλαβαίνω ότι θα έτρεχαν για τεστ αλλεργίας μόλις θα άκουγαν αυτά - διότι συμμετέχω από το 1974 σε πάρα πολλές συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, καταλήψεις και σε μια σειρά από κινητοποιήσεις, μέσα στα πλαίσια συνδικαλιστικών και άλλων καθηκόντων. Έχω δοκιμάσει μαζί με πολλούς άλλους πολίτες στην πλάτη μου τα γκλομπ της Αστυνομίας, τη βία, την καταστολή από κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, που δεν μπόρεσαν όμως παρ’ όλα αυτά να πετύχουν την πολιτική τους. Έχω συλληφθεί σε συνδικαλιστική συγκέντρωση, έχω πάει στον εισαγγελέα Παρασκευή μεσημέρι, που έκρινε δυστυχώς ότι έπρεπε να παραπεμφθώ στο Αυτόφωρο, όπου και πήγα με χειροπέδες με συνοδεία αστυνομικών των ΜΑΤ, αλλά ευτυχώς το δικαστήριο με αθώωσε πανηγυρικά.
Θέλω να πω, λοιπόν, ότι ξέρω από διαδηλώσεις και το τελευταίο μάθημα σε αυτόν τον τομέα ήταν η μεγάλη εμπειρία από τις κινητοποιήσεις και τις διαδηλώσεις των ηρωικών καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών, που πολύ καλά έκαναν και κινητοποιήθηκαν και μπόρεσαν με τις συνεχείς διαδηλώσεις τους να δώσουν ένα μήνυμα αγώνα, να κινητοποιήσουν όλη την κοινωνία και τελικά να κατορθώσουν να λύσουν το πρόβλημά τους.
Δύο σημεία θέλω να τονίσω, γιατί καταλαβαίνω το θέμα του χρόνου. Υπάρχει αυτές τις μέρες μια μυθολογία από στελέχη της Νέας Δημοκρατίας κυρίως, αλλά όχι μόνο, διότι το συντηρητικό μπλοκ συγκροτείται σιγά-σιγά στην αίθουσα. Προσπαθούν να πείσουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει επίθεση στην Αστυνομία. Ξεκαθαρίζω λοιπόν ότι τιμώ και σέβομαι την Αστυνομία, τιμώ και σέβομαι ειδικά τον απλό αστυνομικό που με δύσκολες συνθήκες προσπαθεί να ασκήσει τον ρόλο του.
Συνεργάστηκα όσο ήμουν Υπουργός και διαπίστωσα τα ικανά υπηρεσιακά στελέχη και τις δυνατότητες που έχει η Αστυνομία. Να σταματήσει όμως ο μύθος ότι η Νέα Δημοκρατία είναι ο προστάτης της και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εναντίον της Αστυνομίας.
Έχουμε καταθέσει εδώ και έναν χρόνο ένα σωρό αναφορές και ερωτήσεις, βασισμένα σε ανακοινώσεις των συνδικαλιστικών τους οργάνων για απλά θέματα - σε μερικά δεν πήραμε καν απαντήσεις - που αφορούν τη λειτουργία της Αστυνομίας, που αφορούν τις προδιαγραφές των υπηρεσιακών οχημάτων της ΕΛΑΣ, την τοποθέτηση σταθερού άθραυστου υαλοπίνακα, την υποστελέχωση των αστυνομικών τμημάτων Δραπετσώνας, Κερατσινίου, Σαλαμίνας, μαζί με τον κ. Ραγκούση και με άλλους Βουλευτές και για μία σειρά από άλλα ζητήματα για τα οποία δεν έχουμε απαντήσεις. Όπως επίσης δεν έχουμε πάρει απαντήσεις και για τα αιτήματα του Εμπορικού Συλλόγου της Νίκαιας, που ζητούν το πολύ απλό να υπάρχει νόμος και τάξη στην περιοχή και το αίτημα είναι ακόμα πιο επίκαιρο μετά τη λειτουργία του σταθμού του ΜΕΤΡΟ στη Νίκαια.
Ναι, νόμος και τάξη, κύριε Υπουργέ, αλλά σας παρακαλώ πολύ σημειώστε και δείτε, όταν τελειώσει το νομοσχέδιο αυτό, εκείνη την περίεργη ιστορία με το λατομείο στη Σαλαμίνα όπου φαίνεται ότι ισχυρά επιχειρηματικά και διαπλεκόμενα συμφέροντα δεν αφήνουν να υπάρχει νόμος και τάξη. Δείτε, λοιπόν, τι ακριβώς γίνεται, για να μην έρθουν κάποιες κασέτες μετά από κάποια χρόνια και αποδείξουν το τι ακριβώς γίνεται με συγκεκριμένα στελέχη εκεί.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Το νομοσχέδιο σίγουρα θα ψηφιστεί το βράδυ, αλλά να είστε σίγουροι ότι δεν θα εφαρμοστεί.
