to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Τουρκική προκλητικότητα: «Δεν θα ήταν αυτοί λύκοι, αν δεν ήμασταν εμείς πρόβατα»

Πόσο τυχαίο, λοιπόν είναι, ότι η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο έχει ενισχυθεί και κλιμακώνεται διαρκώς στα χρόνια της κυβέρνησης Μητσοτάκη;


«Δεν θα ήταν αυτοί λύκοι, αν δεν ήμασταν εμείς πρόβατα». Η σοφή αυτή ρήση αποδίδεται στον Σαίξπηρ και την εκφέρει ο Κάσιος στην 1ης πράξη του έργου «Ιούλιος Καίσαρας».

Δεν υπάρχει αμφιβολία, και αυτό τεκμηριώνεται και ιστορικά, ότι κάθε προκλητική πράξη, όπως και κάθε εχθρική κίνηση, οφείλεται στα κενά και τις αδυναμίες του αντιπάλου.

Πόσο τυχαίο, λοιπόν είναι, ότι η Τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο έχει ενισχυθεί και κλιμακώνεται διαρκώς στα χρόνια της κυβέρνησης Μητσοτάκη;

Γιατί, άραγε, στα προ του 2019 χρόνια δεν είχαμε τέτοια επιθετικότητα και τόση έκφραση του Τουρκικού αναθεωρητισμού, όση εκδηλώνεται τελευταία;

Την απάντηση την έδωσε με έξυπνα… συγκεκαλυμένο τρόπο ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, λίγες μέρες πριν, σε ομιλία του για τα εθνικά θέματα και την εξωτερική μας πολιτική.

Προσπερνώντας τα… περίεργα της ελληνικής πολιτικής σκηνής, που είναι ότι τον πρώην πρωθυπουργό τον χειροκροτούσε όρθια, ενώ αυτός αμφισβητούσε την κυβερνητική πολιτική… η μισή κυβέρνηση Μητσοτάκη, συμπεριλαμβανομένου και του αρμόδιου επί της διπλωματίας υπουργού Νίκου Δένδια, ο Κώστας Καραμανλής «πέρασε» το μήνυμα.

Που δεν ήταν άλλο από το να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, ενόψει ενός θερμού για το Αιγαίο και τα εθνικά μας θέματα καλοκαιριού.

Αιχμή της κριτικής του πρώην πρωθυπουργού ήταν η αλλαγή των πάγιων, τις τελευταίας δεκαετίες, αρχών της εξωτερικής μας πολιτικής από το σημερινό πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε συγκεκριμένα σε 3 βασικές αρχές της εξωτερικής μας πολιτικής που παραβιάστηκαν τα τελευταία χρόνια, με συνέπεια να διαταραχθεί σε βάρος μας το status quo, η ισορροπία δυνάμεων δηλαδή, στην εξωτερική μας πολιτική.

Πρώτο σημείο των πάγιων αρχών της εξωτερικής μας πολιτικής που άλλαξε είναι ο πολυδιάστατος χαρακτήρας της.

Η Ελλάδα πριν το 2019 και με δεδομένες τις διαφορές της με μια γείτονα χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ, δεν εφησύχασε δεμένη στο άρμα της δύσης.

Ανέπτυξε μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που ήθελε τη χώρα μας να διατηρεί στενές σχέσεις για την προστασία των συνόρων της πρώτα με τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Και στη συνέχεια, για τη διατήρηση της ισορροπίας των δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή και με τη Ρωσία, αλλά και με τους υπόλοιπους γείτονες στην πυρίκαυστη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, από τη Μέση Ανατολή, το Ισραήλ και τον Αραβικό κόσμο, μέχρι τη Βαλκανική.

Οι γνωστές τριμερείς και τετραμερείς διασκέψεις της διπλωματίας Τσίπρα – Κοτζιά δεν είχαν άλλο σκοπό, παρά τη διατήρηση σχέσεων καλής ευρύτερης γειτονίας με όλα τα κράτη που βρέχονται από την ίδια θάλασσα με εμάς στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή.

Η πολυδιάστατη αυτή διπλωματία είχε μόνο θετικές επιπτώσεις, καθώς απομόνωνε την Τουρκική επιθετικότητα, εμποδίζοντάς την να αναπτυχθεί στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Όταν όμως, μετά το 2019, η πολυσχιδής και πολύπλευρη Ελληνική διπλωματία άρχισε να υποχωρεί και να αποδυναμώνεται υπέρ μιας μονοδιάστατα φιλοαμερικανικής πολιτικής, η Τουρκία πατώντας στο κενό που άφησε η Ελλάδα διεκδίκησε επιδέξια και κέρδισε τον ρόλο της περιφερειακής δύναμης στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή.

Πρώτη ένδειξη της απώλειας εδάφους της ελληνικής διπλωματίας ήταν η για πρώτη φορά εξαίρεση της χώρας μας από τη Διάσκεψη του Βερολίνου για το Λίβανο. Μια εξαίρεση που επέτρεψε την υπογραφή της απειλητικής για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα Συμφωνίας μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.

Η τελική πράξη της εγκατάλειψης της πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής είναι η συνεχιζόμενη μέχρι και σήμερα αποστολή όπλων στην Ουκρανία, η οποία έγινε αιτία να διαρρήξουμε οριστικά τις ιστορικές σχέσεις μας με το αντίπαλο δέος των ΗΠΑ, τη Ρωσία. Η οποία υπήρξε πάντοτε εγγυητής της ειρήνης στο Αιγαίο, διαδραματίζοντας ένα εξισορροπητικό ρόλο στην περιοχή.

 
 

Τώρα, μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία και μετά τη δική μας απερίσκεπτη στάση, προνομιακές σχέσεις με τη Ρωσία διατηρεί πλέον μόνο η Τουρκία. Η οποία αν και χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, κατάφερε με έξυπνες κινήσεις να γίνει εγγυητής της ειρήνης και για τις δύο εμπόλεμες πλευρές. Μια πραγματικότητα που ασφαλώς θα τη βρούμε μπροστά μας σε περίπτωση θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο.

Δεύτερο σημείο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που μεταβλήθηκε τα τελευταία 3 χρόνια, ανατρέποντας την ευνοϊκή, μέχρι πρότινος, για τη χώρα μας ισορροπία δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή, είναι η προσωπική και μυστική διπλωματία που επέλεξε να ακολουθήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η οποία οδήγησε στη σημερινή ελληνική υποχωρητικότητα.

Η Ελλάδα απομακρύνθηκε από τις πάγιες αρχές της εξωτερικής της πολιτικής, που ήθελαν την ελληνοτουρκική διένεξη να αφορά αποκλειστικά σε παραβάσεις του διεθνούς δικαίου και εγκαινίασε επί Μητσοτάκη μια νέα εξωτερική διπλωματία, που στηρίχθηκε στην υιοθέτηση του δόγματος της «φιλικής» επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών.

Το νέο αυτό δόγμα ήθελε τον πρωθυπουργό να «παίρνει επάνω του» την προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων, μέσα από μια προσωπική διπλωματία και μέσα από «φιλικές» συναντήσεις με τον Ερντογάν, το περιεχόμενο των οποίων παρέμενε μυστικό.

Αυτή η αλλαγή δόγματος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, την οποία υπαγόρευσαν οι δυτικοί σύμμαχοί μας με την προτροπή «Βρείτε τα μεταξύ σας», υπήρξε μοιραία σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων γιατί μοιραία οδήγησε την Ελλάδα σε μια υποχωρητική στάση απέναντι στις Τουρκικές προκλήσεις. Αυτό συνέβη γιατί μια διεθνής σύγκρουση που στηρίχθηκε στην αμφισβήτηση των αρχών του διεθνούς δικαίου, απομονώθηκε από το διεθνές περιβάλλον και υποβαθμίστηκε σε εσωτερικό ζήτημα «φιλικής» διευθέτησης με τους Τούρκους.

Όταν όμως συζητάς φιλικά με τον επίδοξο βιαστή σου, δεν έχεις να περιμένεις να συμβεί τίποτε περισσότερο, από αυτό που προσπαθείς να αποφύγεις. Δηλαδή τον ίδιο τον βιασμό σου.

Απόδειξη του πόσο λάθος είναι η πολιτική του «Βρείτε τα» με την Τουρκία, ήταν η πρόσφατη έκρηξη του Ερντογάν σε βάρος του Μητσοτάκη με κατηγορίες ότι παραβίασε τα υπεσχημένα, όταν ο τελευταίος ζήτησε την υποστήριξη των ΗΠΑ. Γεγονός που ο Τούρκος πρόεδρος προφανώς εξέλαβε ως εγκατάλειψη της κοινής πορείας των «φιλικών» συζητήσεων των δύο πλευρών, προκειμένου να τα βρούμε στη μέση.

Όταν όμως προσπαθείς να… τα βρεις στη μέση με τον επίδοξο ληστή της περιουσίας σου, το καλύτερο που περιμένεις να συμβεί είναι να χάσεις τη μισή σου περιουσία…
Τρίτο ολέθριο σημείο αλλαγής της πάγιας, μέχρι σήμερα, εξωτερικής μας πολιτικής από τον Μητσοτάκη, είναι η πρόσφατη απόλυτη και μονοδιάστατη πρόσδεσή μας στο άρμα των ΗΠΑ. Ειδικά όταν αυτό συμβαίνει σε μια εποχή όπου, όπως σωστά παρατήρησε ο Καραμανλής, οι ΗΠΑ δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα με εμάς, ιδίως σε ό,τι αφορά στον τερματισμό του πολέμου Ρωσίας – Ουκρανίας. Από τον οποίο οι ΗΠΑ προσκομίζουν πολλαπλά οφέλη.

Το πόσο λάθος είναι αυτή η μονομερής πολιτική φάνηκε από το γεγονός ότι παρά τα χειροκροτήματα του Κογκρέσου στον καλό Έλληνα… πελάτη της Αμερικανικής αμυντικής βιομηχανίας, οι ΗΠΑ δεν υποστήριξαν ούτε μια φορά τα εθνικά μας ζητήματα όταν αυτά ανοικτά απειλήθηκαν από τον Ερντογάν.

Ούτε όταν οι Τούρκοι παραβίαζαν τον εναέριο χώρο μας, λίγες ώρες μετά αφότου οι Αμερικανοί χειροκροτούσαν το Μητσοτάκη, ούτε όταν ζήτησαν αποστρατιωτικοποίηση στο Αιγαίο, δεν υπήρξε η παραμικρή δήλωση υπέρ των ελληνικών θέσεων από πλευράς ΗΠΑ.

Το ολέθριο για τα ελληνικά συμφέροντα δόγμα «βρείτε τα», στο οποίο προσχώρησε η Ελληνική διπλωματία, θέλει πρώτα να αποδυναμωθούμε διεθνώς και να γίνουμε πρόβατα, απομακρυνόμενοι από την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που μας έδινε προνομιακές διεθνείς συμμαχίες και ενισχυτικά περιφερειακά ερείσματα, ενώ στη συνέχεια θέλει να τα βρούμε με τον… λύκο.

Κάτι που όμως έρχεται σε αντίθεση όχι μόνο με τις αρχές του διεθνούς δικαίου, αλλά και  με το… βασικό ένστικτο των λύκων.

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)