Η Τουρκάλα βουλευτής, Μεράλ Ακσενέρ είναι πρώην υπουργός της κυβέρνησης Ερμπακάν και νυν ανεξάρτητη βουλευτής, αποχωρήσασα πρόσφατα από το "Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης" (MHP) του Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Η Ακσενέρ ανακοινώνει σε λίγες μέρες τη δημιουργία νέου κεντροδεξιού κόμματος, που πιθανότητα θα ονομάζεται "Κόμμα του Δημοκρατικού Κέντρου".
Η Ακσενέρ αποχώρησε από το MHP μαζί με πληθώρα στελεχών, διαφωνώντας με την προσκόλληση του κόμματος στο κυβερνών AKP και συντάχθηκε με την καμπάνια του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα.
Δημοσκόπηση που έγινε στις 2-10 Σεπτεμβρίου σε δείγμα 4.332 πολιτών έδειξε τα παρακάτω ευρήματα:
AKP (Κόμμα Δικαιοσύνης & Ανάπτυξης): 39,9 %
CHP (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα): 23.4%
Κόμμα της Μεράλ Ακσενέρ: 21 %
HDP (Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών): 10,1 %
MHP (Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης): 4 %
Σύμφωνα με αυτά τα ευρήματα, το MHP του Μπαχτσελί μένει εκτός Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης (το όριο εισόδου είναι 10%), ενώ το νέο κόμμα της Ακσενέρ εισέρχεται στο κοινοβούλιο με 21%, αποσπώντας ψηφοφόρους του MHP, του AKP, ακόμα και του CHP. Τέλος, το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών, πάρα τις σκληρότατες διώξεις και φυλακίσεις της ηγεσίας, βουλευτών και στελεχών του, κατορθώνει ακόμη να διασφαλίζει την κοινοβουλευτική του εκπροσώπηση (με το 93,7% των ψηφοφόρων του να είναι ικανοποιημένοι με τη δουλειά του κόμματος).
Στη δημοσκόπηση μετρήθηκαν και οι δημοσκοπικές επιδόσεις των κομμάτων χωρίς την παρουσία του νέου κόμματος της Ακσενέρ:
AKP: 49,1 %
CHP: 30,1%
HDP: 11,5 %
MHP: 5,1 %
Και από αυτό το εύρημα γίνεται σαφές ότι μετά την προσκόλληση του Μπαχτσελί στην πολιτική Ερντογάν και την αποχώρηση της Ακσενέρ, μοιάζει να κλείνει ο πολιτικός κύκλος του MHP. Επίσης γίνεται σαφής η αιμορραγία που θα έχει πρωτίστως το κυβερνών AKP, αλλά και το κεμαλικό CHP προς το νέο κεντροδεξιό κόμμα και επιβεβαιώνεται εκ νέου η αντοχή του HDP.
Το AKP λοιπόν θα κληθεί να αναζητήσει κυβερνητικό εταίρο, αν αυτά τα δημοσκοπικά ευρήματα παγιωθούν στη συνέχεια. Ακόμη κι αν με το νέο, προεδρικό σύστημα η ισχύς του κοινοβουλίου αποδυναμώνεται αποφασιστικά και ο πρόεδρος αποκτά υπερεξουσίες, το νέο κόμμα της Ακσενέρ αναδεικνύεται σε δυνητικό ρυθμιστή του πολιτικού συστήματος στην Τουρκία.
Ένα κόμμα που δεν αναμένεται να αμφισβητήσει το νεοφιλελεύθερο-εθνικιστικό status quo (τους δύο από τους τρεις πυλώνες της "Νέας Τουρκίας"), αλλά πιθανότατα να αντιταχθεί στις υπερεξουσίες του προέδρου και τη -σουνιτική- ισλαμοποίηση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Όλα αυτά, όμως, μένει να αποδειχθούν στην πράξη.
