Οι εκλογές στην Τουρκία την Κυριακή σήμαναν μεγάλη επιτυχία για το φιλοκουρδικό, αριστερό κόμμα HDP (Κόμμα Δημοκρατίας των Λαών). Το γεγονός ότι το HDP κατάφερε να περάσει το αντιδημοκρατικό όριο του 10% και να μπει στο Κοινοβούλιο δημιούργησε νέες ισορροπίες στο πολιτικό σύστημα της Τουρκίας, τερματίζοντας την επί δεκατρία έτη μονοκομματική κυβέρνηση του AKP και καταστρέφοντας τις φιλοδοξίες του Προέδρου Ερντογάν για ενίσχυση των εκτελεστικών του εξουσιών. Από τη στιγμή της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων, το HDP απέκλεισε την επιλογή σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας με το AKP, ενώ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης CHP (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα) δεν αποκλείει την συμμετοχή του στην συγκυβέρνηση αλλά με δύσκολες προϋποθέσεις για τον Ερχόταν. Το εθνικιστικό κόμμα MHP προς το παρόν φαίνεται να προτιμά νέα εκλογική αναμέτρηση αντί για συνεργασία με το AKP ή υποστήριξη μίας συμμαχικής κυβέρνησης του CHP και του HDP.
Πράγματι, τα εκλογικά αποτελέσματα προμηνύουν δυσκολίες για την εξασφάλιση της σταθερότητας στην Τουρκία σε περίπτωση μη σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας. Ωστόσο, ό,τι και να συμβεί τις επόμενες ημέρες, είναι ήδη ξεκάθαρες δύο θετικές εξελίξεις. Πρώτον, η εποχή της «δικτατορίας» του Ερντογάν έλαβε τέλος και, δεύτερον, η επιτυχία του HDP σημαίνει την άνοδο της αριστεράς και του πλουραλισμού, κλονίζοντας τα θεμέλια της «πολιτικής ταυτοτήτων» (identity politics) που κυριαρχούσε στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας από την εποχή των Ρεπουμπλικάνων. Όντως, χάρη στην είσοδο του HDP στο Κοινοβούλιο, καθώς και στην αυξανόμενη ροπή του CHP προς τον πλουραλισμό, η Τουρκία έχει πλέον το πιο πολυφωνικό και πλουραλιστικό Κοινοβούλιο στην ιστορία της.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η είσοδος της Αρμένικης Ορθόδοξης μειονότητας στο κοινοβούλιο μετά από 51 χρόνια. Στην πραγματικότητα, το διάστημα μεταξύ των ετών 1964 και 2011 αποτέλεσε μια περίοδο μακράς απουσίας των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων από την Συνέλευση, με μόνο τον Cefi Kamhi, ο οποίος ήταν εβραϊκής καταγωγής, να έχει εκλεγεί βουλευτής το 1995. Είναι ευτυχές το γεγονός ότι στο νέο κοινοβούλιο εξασφαλίστηκαν έδρες για τρία μέλη της Αρμένικης μειονότητας προερχόμενα από τρία διαφορετικά κόμματα (Markar Esayan από το AKP, Selina Dogan από CHP και Garo Paylan από HDP). Οι τρεις αυτοί βουλευτές θα μπορούσαν ενδεχομένως να διαδραματίσουν θετικό ρόλο στις σχέσεις του Τουρκικού κράτους με την Αρμενική κοινότητα, οι οποίες είχαν ιδιαίτερα ενταθεί μετά τη δολοφονία του Τούρκο-Αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ το 2007.
Ο πρώτος Ασσύριος Χριστιανός βουλευτής της Τουρκίας, Erol Dora, ο οποίος είχε κερδίσει έδρα στις βουλευτικές εκλογές του 2011 αφού ανεξαρτητοποιήθηκε από τον Συνασπισμό Εργασίας, Δημοκρατίας και Ελευθερίας πέτυχε την επανεκλογή του με το HDP. Έτσι λοιπόν, η χριστιανική μειονότητα της Τουρκίας έστειλε συνολικά 4 βουλευτές στο Κοινοβούλιο με τις εκλογές της 7ης Ιουνίου, αριθμός ρεκόρ στην ιστορία της χώρας (το προηγούμενο ρεκόρ χρονολογείτο από τις εκλογές του 1946, όταν τρία μέλη της Ελληνορθόδοξης κοινότητας μπήκαν στο Κοινοβούλιο).
Επιπλέον, για πρώτη φορά στην Τουρκία, οι Ρομά και οι Γιαζίντι θα εκπροσωπούνται στο Κοινοβούλιο, καθώς ο Ρομά υποψήφιος του CHP, Ozcan Purcu, εκλέχθηκε στη Σμύρνη και δύο Γιαζίντι, οι Feleknas Uca και Ali Atalan, μπήκαν στη Βουλή με το HDP. Οι βουλευτές αυτοί αποτελούν ένα μικρό αλλά αναμφίβολα σημαντικό βήμα για την εδραίωση της δημοκρατίας και την εκπροσώπηση των αποξενωμένων θρησκευτικών, εθνικών και κοινωνικών μειονοτήτων.
Μία άλλη εξέλιξη αφορά την εκπροσώπηση των γυναικών στην πολιτική. Η νέα Βουλή αριθμεί 96 γυναίκες στο σύνολο των 550 βουλευτών. Παρόλο που το ποσοστό των γυναικών είναι ακόμα κάτω από 20%, πρόκειται για αριθμό εδρών ρεκόρ στην ιστορία της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης. Οι περισσότερες από αυτές τις γυναίκες εκλέχθηκαν με το HDP. Πράγματι, το κόμμα βρίσκεται υπό τη συμπροεδρία ενός άντρα και μίας γυναίκας, έχει ποσόστωση σχεδόν 50% για τις γυναίκες υποψηφίους και πλέον 31 από τους 80 εκλεγμένους βουλευτές του είναι γυναίκες.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι στους υποψήφιους του HDP για τις εκλογές του 2015 συμπεριλαμβανόταν ο Baris Sulu, ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος υποψήφιος βουλευτής στην Τουρκία. Παρόλο που ο Sulu δεν κατάφερε να εκλεχθεί, 20 βουλευτές του νέου Κοινοβουλίου (14 από το CHP και 6 από το HDP) έχουν υπογράψει τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα των ΛΟΑΤ. Αυτό αποτελεί ένδειξη ότι τα θέματα των ΛΟΑΤ θα αρχίσουν πλέον να αποτελούν κομμάτι της mainstream πολιτικής σκηνής.
Το εκλογικό αποτέλεσμα δείχνει ότι ο πλουραλισμός είναι όλο και περισσότερο ευπρόσδεκτος στην κοινωνία της Τουρκίας, πράγμα που φαίνεται ξεκάθαρα από την αύξηση της δύναμης του HDP. Στις εκλογές αυτές, το HDP απομακρύνθηκε από το παραδοσιακό εθνικιστικό κουρδικό κίνημα και αγκάλιασε και άλλες εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες (όπως οι Λαζοί, οι Κιρκάσιοι, οι Αζερμπαϊτζανοί και οι Αλεβίτες που δεν αναφέρονται παραπάνω), τους ΛΟΑΤ και φεμινιστές ακτιβιστές και τις πολιτικές ομάδες της αριστερής πτέρυγας. Αντλώντας στήριξη από όλη την Τουρκία, το HDP στην ουσία δεν «διαιρεί» τη χώρα, όπως θα έλεγαν οι εθνικιστές, αλλά αντίθετα την «ενώνει». Σήμερα, το HDP δεν είναι απλώς ένα φιλοκουρδικό κόμμα αλλά ένα κόμμα υπέρ των ομοφυλοφίλων, των γυναικών και των μειονοτήτων που αμφισβητεί ξεκάθαρα την παραδοσιακή πολιτική ταυτοτήτων στην Τουρκία.
Και με τη νίκη του HDP και παράλληλα το άνοιγμα του CHP σε περισσότερο πλουραλισμό, η Τουρκία έχει τώρα το πιο πολυφωνικό Κοινοβούλιο στην ιστορία της.
