Είχα φτιάξει και ποπ κορν να απολαύσω τους αγαπητούς μου Πρετεντέρη, Τρέμη και λοιπές τηλετρομοκρατικές δυνάμεις και, τσουπ, να σου ο Σαμαράς σε απευθείας σύνδεση με τον... παράδεισο.

Να οι θέσεις εργασίας, 770.000 παρακαλώ, ούτε μία λιγότερη, να η ανάπτυξη, να η ευημερία, να το ελληνικό θαύμα!

Πάνε οι εποχές που οι πρωθυπουργοί βγαίνανε στις πλατείες και απευθύνονταν στα πλήθη των ψηφοφόρων. Πάνε οι σημαίες και τα συνθήματα. Τώρα που ο Σαμαράς δεν μπορεί να γεμίσει ούτε το σουβλατζίδικο "Τα τρία μνημόνια", κάθεσαι στον καναπέ και έρχεται ο ίδιος μέσα στο σπίτι σου!

Μπορεί να μου έκατσε το ποπ κορν στο λαιμό, μπορεί να μην έχω δουλειά κι ούτε μια ντομάτα στο ψυγείο να την πετάξω στην τηλεόραση, μπορεί οι φίλοι μου και όλο μου το σόι να δέρνονται από την ανέχεια και την ανεργία, αλλά εγώ οφείλω να εμπιστευθώ τον πρωθυπουργό μου, να πιστέψω όσα λέει και όσα τάζει. 

Είπαμε, δεν έχω το IQ του Αϊνστάιν, αλλά μου τη δίνει να με περνάνε και για μαλάκα!