Όπως επισημαίνουν οι τομεάρχες: «Η κυβέρνηση για άλλη μια φορά, αντί να ανοίξει μέτωπο κατά του προβλήματος της παράνομης αλίευσης στα ελληνικά εγχώρια ύδατα από Τούρκους ψαράδες, το οποίο έχει ενταθεί επί των ημερών της, επιλέγει να ανοίξει μέτωπο στο εσωτερικό της χώρας και να διχάσει ανεπίτρεπτα με μόνο σκοπό να αποφύγει τις ευθύνες της για την ολιγωρία που επιδεικνύει.

Διαδίδει ψευδώς ότι αδυνατεί να αντιμετωπίσει την παράνομη είσοδό τους στα ελληνικά χωρικά ύδατα, δήθεν λόγω της κατάργησης του άρθρου 401 του παλαιού ΠΚ. Κρύβεται έτσι πίσω από μια δικαιολογία, γνωρίζοντας ότι η διάταξη αυτή αφενός είχε περιπέσει σε αχρησία και δεν τύχαινε εφαρμογής στην πράξη και αφετέρου προέβλεπε ιδιαίτερα χαμηλή, μη αποτρεπτική ποινή για τέτοιες ενέργειες, δηλ. χρηματική ποινή ή ποινή φυλάκισης από 10 ημέρες έως 6 μήνες η οποία εξ ορισμού πάντοτε αναστελλόταν και δεν εκτιόταν. Αποκρύπτει δε ότι το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο (ΝΔ 420/1970, Κανονισμός 1005/2008 Ε.Ε./29/9/2008) είναι επαρκές για την αντιμετώπιση παράνομων πρακτικών. Τέλος, το λιμενικό σώμα, έχοντας την ευθύνη της αστυνόμευσης των θαλασσίων συνόρων, μπορεί να εφαρμόζει τις διατάξεις του άρθρου 83, ν. 3386/2005 για την παράνομη είσοδο αλλοδαπών στην αιγιαλίτιδα ζώνη και έτσι έγκαιρα, πριν καν την επιχείρηση αλίευσης, να αποτρέπει τα τουρκικά σκάφη, βάσει ενός νόμου που απειλεί πολύ βαρύτερη ποινή (φυλάκιση 3 μηνών έως 5 ετών με ποινές που δεν αναστέλλονται).

Εν κατακλείδι, τρόποι αντιμετώπισης υπάρχουν και μπορούν να ενισχυθούν. Βούληση δεν υπάρχει. Παρά μόνο πολιτική ανευθυνότητα αξιοποίησης μιας επικίνδυνης επιχειρηματολογίας που προσπαθεί να δικαιολογήσει την αδράνεια έναντι της προκλητικότητας των Τούρκων ψαράδων».