Η ψήφιση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, γνωστής ως Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, που ψηφίστηκε χθες από το ελληνικό κοινοβούλιο συνιστά θεσμική τομή και ένα σημαντικό βήμα για την χάραξη και εφαρμογή ολοκληρωμένων πολιτικών εκ μέρους της Πολιτείας για την πρόληψη του φαινομένου της βίας και την προστασία των γυναικών και κοριτσιών που έχουν εκτεθεί σε ποικίλες μορφές βίας.
Η Σύμβαση εγγυάται την ισότιμη προστασία και το δικαίωμα όλων ανεξαιρέτως των γυναικών (ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης, εθνικότητας/εθνότητας, φυλής, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου, γλώσσας, πολιτισμικών χαρακτηριστικών, θρησκείας, νομικού καθεστώτος, κ.λπ.), σε ουσιαστικά μέτρα προστασίας, υποστήριξης και αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης (υπηρεσίες υγείας, στέγαση, κοινωνική και δικαστική βοήθεια, εκπαίδευση, απασχόληση, συμβουλευτική υποστήριξη και νομική βοήθεια).
Με την κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης γίνεται νόμος του κράτους η πρώτη διεθνής συνθήκη που ορίζει και κατονομάζει την έμφυλη βία, την βία με βάση το φύλο, δίνοντας το εναρκτήριο λάκτισμα για την ποινικοποίηση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών. Ενώ, βρίσκει εφαρμογή και στις περιπτώσεις που θύμα της βίας είναι άνδρας ή αγόρι.
Η Σύμβαση στοχεύει:
- Στην εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών
- Στην ανάπτυξη διοικητικών πρακτικών που αποσκοπούν στην πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας
- Στην προστασία όλων ανεξαιρέτως των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας
Επιπρόσθετα και σε συνδυασμό με την ψήφιση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης από το ελληνικό κοινοβούλιο το Υπουργείο Εσωτερικών έχει ήδη θέσει σε διαβούλευση, το σχέδιο νόμου για την «Προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων και την καταπολέμηση της έμφυλης βίας», με το οποίο θωρακίζεται νομοθετικά το Πανελλαδικό Δίκτυο Δομών των Συμβουλευτικών Κέντρων και των Ξενώνων Φιλοξενίας για τις γυναίκες που είναι θύματα έμφυλης βίας και τα παιδιά τους, καθώς και η 24ωρη Γραμμή Βοήθειας 15900, εξασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό την συνέχιση και βιωσιμότητα του έργου. Οι δύο αυτές νομοθετικές πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης φιλοδοξούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά προκειμένου να συμβάλλουν αποφασιστικά στην αντιμετώπιση και κυρίως στην εξάλειψη της έμφυλης βίας.
Ως ΣΥ.ΡΙΖ.Α. χαιρετίζουμε την ψήφιση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης μαζί με τον εφαρμοστικό της νόμο και αναμένουμε να κατατεθεί άμεσα στη Βουλή το σχέδιο νόμου για την ουσιαστική ισότητα των φύλων που θέτει τις βάσεις για την εμβάθυνση της ουσιαστικής ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών και την άρση των έμφυλων στερεοτύπων και διακρίσεων σε όλους τους τομείς της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής.
Θεωρούμε, παράλληλα, ότι το δικαίωμα των γυναικών σε μία ζωή χωρίς βία είναι απόλυτο και αδιαπραγμάτευτο. Διότι, η βία κατά των γυναικών είναι η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων η οποία δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου. Όσο συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη. Η βία κατά των γυναικών είναι η έκφραση της ιστορικά διαπιστωμένης ανισότητας στις σχέσεις ισχύος μεταξύ ανδρών και γυναικών, που οδήγησε στην κυριαρχία των ανδρών επί των γυναικών και στις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, με αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της ανάπτυξής τους ως ελεύθερων, αυτόνομων πολιτικών υποκειμένων. Σημεία που αναλύθηκαν και υιοθετήθηκαν στην 4η Παγκόσμια Διάσκεψη Γυναικών το 1995 και εξακολουθούν και σήμερα να είναι επίκαιρα.
Σήμερα αισθανόμαστε ότι μέρος των διεκδικήσεων και αγώνων των γυναικών και του φεμινιστικού κινήματος ενάντια στη βία κατά των γυναικών έχει βρει, με την ψήφιση της εν λόγω Σύμβασης, τον θεσμικό της συμπαραστάτη. Το πρώτο βήμα έγινε αλλά δεν εφησυχάζουμε, ούτε παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι το ζήτημα της ισότητας των φύλων δεν περιορίζεται σε θεσμικές πρωτοβουλίες, όσο ουσιαστικές και αν είναι αυτές.
Ο αγώνας για την κατάργηση των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών, ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία, την ανισότητα και τη βία είναι διαρκής και αφορά όλη την κοινωνία.
