Το τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής/Φύλου του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τη γυναικοκτονία της Αγγελικής Πέτρου από την Κέρκυρα, τονίζει σε ανακοίνωσή του (με τίτλο «το δικαίωμα σε μία ζωή χωρίς πατριαρχική βία είναι αδιαπραγμάτευτο!») τα εξής:
«Ενώ οι μνήμες είναι ακόμη νωπές από τον άδικο χαμό της φοιτήτριας της Ρόδου Ελένης Τοπαλούδη μια νέα γυναικοκτονία της Αγγελικής Πέτρου από την Κέρκυρα σημάδεψε τον ερχομό της νέας χρονιάς. Δύο περιστατικά ακραίας έμφυλης βίας. Δύο νέες γυναίκες που βρέθηκαν νεκρές γιατί διεκδίκησαν το αυτονόητο δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματός τους, το δικαίωμά τους να ορίζουν την προσωπική τους ζωή και το πως θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους. Γιατί απέναντι στην εξουσία του μισογύνη πατέρα ή συντρόφου προέβαλαν το δικαίωμα της προσωπικής τους επιλογής, του αυτεξούσιου της ύπαρξης τους. Αυτό που η πατριαρχία δεν αναγνωρίζει σε καμία γυναίκα διότι, δήθεν, υπάρχει, για να υποτάσσεται στις επιθυμίες του πατέρα ή συντρόφου-αφέντη που ξέρει καλύτερα.
Επιπροσθέτως, η κατάσταση αυτή επιβαρύνεται από την αντιδραστική νοοτροπία που επιβιώνει στις μέρες μας, μέσα και πάνω στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας, για το ότι τα εν οίκω ουκ εν δήμω. Στη βάση αυτή θεωρείται ότι τα φαινόμενα αυτά καλώς, δήθεν, οφείλουν να λύνονται εντός της οικογένειας και να μην παίρνονται άλλες διαστάσεις. Το ίδιο, δυστυχώς, φαίνεται να πιστεύουν και ορισμένοι κρατικοί λειτουργοί που οφείλουν να στηρίζουν τις γυναίκες που βρίσκουν το θάρρος να καταγγέλλουν την κακοποίηση που έχουν υποστεί. Και στις δύο περιπτώσεις που συγκλόνισαν την ελληνική κοινωνία οι δύο νεαρές γυναίκες κατάφεραν να σπάσουν το φράγμα της σιωπής και να απευθυνθούν στις αρχές για να τις προστατεύσουν. Η Αγγελική Πέτρου από την Κέρκυρα είχε καταφύγει στον εισαγγελέα καταγγέλλοντας τον πατέρα της και η Ελένη Τοπαλούδη από την Ρόδο είχε καταφύγει στην αστυνομία επίσης καταγγέλλοντας τον βιασμό της. Η κατάληξη και για τις δύο είναι γνωστή.
Όμως η Πολιτεία ΕΧΕΙ ΕΥΘΥΝΗ να προστατεύσει και να στηρίξει τις γυναίκες από την έμφυλη και ενδοοικογενειακή βία. Διότι σε διαφορετική περίπτωση, παραβιάζεται το Άρθρο 5 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την Πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Ν. 4531/2018) που ορίζει τις κρατικές υποχρεώσεις και τη δέουσα επιμέλεια. Ενώ, πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει καταδικάσει χώρες για παραβίαση της αρχής της δέουσας επιμέλειας. Οι δικαστικές και αστυνομικές αρχές, λοιπόν, οφείλουν να εφαρμόζουν το πνεύμα και το γράμμα του Νόμου και να μην αναπαράγουν, με πράξεις ή παραλείψεις, παγιωμένες πατριαρχικές αντιλήψεις που θέτουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή.
Διεκδικούμε την άμεση και πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης (του Ν. 4531/2018) που ψηφίστηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο, τη χάραξη άμεσων μέτρων πρόληψης και καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών με κύρια έμφαση στους θεσμούς της Αστυνομίας και της Δικαιοσύνης. Για το λόγο αυτό, ζητάμε την άμεση παρέμβαση των αρμόδιων Υπουργείων και αναμένουμε συγκεκριμένες δεσμεύσεις πάνω σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και σε συγκεκριμένα μέτρα που θα διασφαλίζουν την προστασία των γυναικών.
Δεν εφησυχάζουμε! Ο αγώνας είναι καθημερινός! Όλοι και όλες κρινόμαστε προσωπικά και συλλογικά από τη συνέπεια της συμμετοχής μας σε αυτόν.»
