Ο Χρήστος Πασαλάρης, το 2001, με αφορμή την 60χρονη παρουσία του στα ΜΜΕ, εκδίδει ένα βιβλίο με τίτλο "Την Αλήθεια κι ας πονάει - Η εμπειρία και τα διδάγματα του βετεράνου της δημοσιογραφίας".
Επιλέγει να συμπεριλάβει στο βιβλίο και 13 λειτουργούς του ελληνικού Τύπου, που, σύμφωνα με την περίληψη της έκδοσης, είναι "συνεργάτες και μαθητές του", καταθέτουν την πείρα και τις γνώσεις τους,αποκαλύπτουν τα μυστικά των ΜΜΕ και δίνουν απαντήσεις στα καυτά ερωτήματα". Μεταξύ αυτών και η Σοφία Βούλτεψη.
Στις σελίδες 187-191 του βιβλίου η Σ. Βούλτεψη ως έμπειρη δημοσιογράφος σκιαγραφεί και αποτυπώνει την κατάσταση στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Σε κάποιο σημείο μάλιστα αναφέρει: Οι πληροφορίες δεν φτάνουν στον τελικό χρήστη ως ήσαν, αλλά φιλτραρισμένες από τους χειριστές της πληροφορίας, δηλαδή από τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Αυτοί αποφασίζουν τι είναι σημαντικό και τι όχι, ποια είδηση έχει προτεραιότητα και ποια δευτερεύουσα σημασία. Αυτοί τελικά αποφασίζουν κι αν τελικά μια πληροφορία είναι είδηση, οπότε πρέπει να μεταδοθεί, ή δεν είναι, οπότε πρέπει να αποσιωπηθεί.
Και συνεχίζει τον προβληματισμό της σημειώνοντας: Γιατί στην πραγματικότητα αυτό που επιδιώκεται και προστατεύεται δεν είναι η ελευθερία του Τύπου, αλλά η ελευθερία των διαπλεκόμενων που αποκτούν μεγαλύτερη οικονομική ισχύ, εκβιάζοντας ένα αδύναμο να αντιδράσει στις διαρκώς αυξανόμενες και αδηφάγες ορέξεις τους κράτος.
(Ναι, ναι, καλά διαβάζετε, η Σοφία Βούλτεψη τα γράφει αυτά.)
Και καταλήγει: "Γιατί ο ευσυνείδητος συνδικαλιστής δημοσιογράφος δεν αγωνίζεται μόνο για τα επαγγελματικά συμφέροντα των συναδέλφων του. Στην άκρη του μυαλού του έχει πάντα την ανάγκη να υπερασπίζεται την ελευθερία της έκφρασης και το ιερό δικαίωμα της κοινής γνώμης να ενημερώνεται. Γνωρίζοντας ότι σε αυτό τον πόλεμο, στον πόλεμο της ενημέρωσης, μόνο ένας από τους αντιπάλους κρατά όπλο: αυτός που κατέχει τα μέσα ενημέρωσης".
Ναι, ακριβώς αυτά έγραφε ως δημοσιογράφος το 2001 η Σοφία Βούλτεψη. Δυστυχώς σήμερα υπερασπίζεται αυτούς που κρατάνε το όπλο έχοντας πει και το αμίμητο πως τα κανάλια δεν χρειάζονται άδεια.
Αλλά, χρησιμοποιώντας ένα δημοσιογραφικό κλισέ πιο παλιό κι από τις λάσπες, "scripta manent, κ. Βούλτεψη".
