to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Τιμωρείς τον εαυτό σου, όχι ΠΑΣΟΚ-ΝΔ

Όταν οι συμμορίες γίνονται μέρος της "λύσης"


Είναι σαφές πως η ανεργία, η φτώχεια και η ανέχεια, η καθημερινή ανασφάλεια για το αύριο καθώς και η συνολική κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, οδηγούν τον κόσμο στην αγανάκτηση και την έντονη θέληση για τιμωρία.


Φτάνει όμως η ανάλυση ψηφίζουμε μικρά κόμματα;;


Δυστυχώς, μέσα σε όλο αυτό το κλίμα θυμού, σχετική άνοδο σημειώνουν οι δυνάμεις της ακροδεξιάς, η οποία στηρίζεται από ένα κόσμο ο οποίος είναι αγανακτισμένος και θεωρεί τη λύση αυτή ως τιμωρία για το σύστημα. Εδώ όμως υπάρχει μία τεράστια διαφορά. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι ούτε εξωσυστημική, ούτε αντιμνημονιακή και κυρίως δεν τιμωρεί το σύστημα, αντιθέτως τιμωρεί εμάς τους ίδιους. Ο θυμός μας θα πρέπει να γίνει προωθητικός και όχι οι παρωπίδες μας. 


Η Χρυσή Αυγή δεν είναι μία οργάνωση που εμφανίστηκε τώρα, αλλά τη γνωρίζουμε χρόνια. Είναι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν χτυπήσει, με σκληρούς όρους βίας, πολίτες, είναι άνθρωποι που έχουν βρεθεί στα δικαστήρια κατηγορούμενοι για ληστείες, παιδοφιλία, δολοφονικές επιθέσεις, μαχαιρώματα. Είναι οι ίδιοι που κατηγορούνται για θανάσιμα χτυπήματα σε Έλληνες και μετανάστες, είναι αυτοί που επικαλούνται την ιστορία της Ελλάδας, αλλά έχουν πλήρη άγνοια για αυτή.


Είναι αυτή η συμμορία που χαιρετά ναζιστικά, που επικαλείται τον Χίτλερ, όταν χιλιάδες δημοκρατικοί άνθρωποι σκοτώθηκαν για την ανατροπή του. Είναι το τελευταίο καταφύγιο του συστήματος. Αυτοί που στις πιο μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις της μεταπολίτευσης, πήραν το μέρος της αστυνομίας και "έδιναν" τους διαδηλωτές σαν κοινούς εγκληματίες. 


Ψηφίζοντας Χρυσή Αυγή, τιμωρούμε τον εαυτό μας, τον τόπο μας. 


Ψηφίζοντας Χρυσή Αυγή είναι σαν να κοιτάς ένα παιδί μες στα μάτια και να του λες "Οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίσοι, αν οι φίλοι σου έχουν διαφορετικό χρώμα, είναι εχθροί σου, αν οι φίλοι σου είναι προοδευτικοί, πρέπει να τους χτυπάς, αν μείνεις άνεργος, δεν φταίνε οι πολιτικές κάποιων ανθρώπων με εξουσία, αλλά ένας άνθρωπος που περπάτησε χιλιόμετρα, άφησε τους γονείς του και ζει μέσα στην εξαθλίωση γυρεύοντας μια καλύτερη ζωή... " Είναι σαν να τους λες πως "η ανθρώπινη ζωή δεν έχει την ίδια αξία για όλους τους ανθρώπους. "


2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)