Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αυτή την ώρα που τα ρωσικά τανκς πλησιάζουν στο Κίεβο, προέχει η απερίφραστη και αποφασιστική καταδίκη του Πούτιν και του ρωσικού επεκτατισμού. Η Ειρήνη στην Ευρώπη και στον κόσμο δέχονται ένα μεγάλο πλήγμα, προάγγελο ίσως και άλλων εφιαλτικών εξελίξεων.

Οι -ούτως ή άλλως- ασταθείς γεωπολιτικές ισορροπίες του μεταδιπολικού κόσμου, κλονίζονται συθέμελα. Η επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς, σταματά στα Ουκρανικά σύνορα.

Τα ζωτικά συμφέροντα της Ρωσίας στην περιοχή, που τόσο πολύ υποτιμήθηκαν από τα Δυτικά "γεράκια", δεν μπορούν πλέον να αγνοούνται.

Μόνο ο άφρων Ζελένσκι πίστευε (;) ότι το ΝΑΤΟ θα εμπλέκονταν στρατιωτικά σε μια πιθανή ρωσική επίθεση στη χώρα του. 

Ένας νέος ψυχρός πόλεμος αρχίζει με χρηματοοικονομικά μέσα κυρίως και με στόχους την κυριαρχία στο πεδίο της ενέργειας, της σύγχρονης τεχνολογίας και των εξοπλισμών.

Με θύματα τους λαούς και τα πιο φτωχά στρώματα του πληθυσμού, που -κακά τα ψέμματα- θα πληρώσουν πανάκριβα τις κυρώσεις και τα αντίμετρα που αποφασίζουν οι ηγεσίες τους. Ευτυχώς, η ισορροπία δυνάμεων στα πυρηνικά όπλα, κάνει κάθε σκέψη για καταφυγή σε έναν γενικευμένο (3ο Παγκόσμιο) πόλεμο, να φαντάζει μακρινό και αποκρουστικό σενάριο. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις...

Σε αυτό το πλαίσιο, που πολλά λέγονται και που η προπαγάνδα των αντιμαχόμενων πλευρών πλήττει καίρια την αλήθεια,  η αναλυτική πλαισίωση και η ιστορική ακρίβεια, είναι απαραίτητη.

Για μια φιλειρηνική πολιτική, για την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα στη "Μεγάλη  Σκακιέρα", για τη "διπλωματία των λαών". Αν δεν θέλουμε την τύχη του πλανήτη, τις τύχες όλων μας να καθορίσουν οι εθνικισμοί, οι  ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις των ισχυρών και τα στρατιωτικοβιομηχανικά συμπλέγματα όλων των πλευρών, που αυτή τη στιγμή θησαυρίζουν, πάνω στα φέρετρα Ρώσων και Ουκρανών στρατιωτών και αμάχων.

Εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε το επιπλέον καθήκον να αποτρέψουμε κάθε σκέψη για επιθετική εμπλοκή της χώρας μας και των Αμερικανικών βάσεων  της Αλεξανδρούπολης και της Σούδας σε τυχόν  πολεμικό τυχοδιωκτισμό εναντίον της Ρωσίας.

Ευτυχώς,  έχουμε την πικρή ιστορική εμπειρία που οδηγούν οι μεγαλοϊδεατισμοί, οι εθνικισμοί, η υποτίμηση του "άλλου" και οι "υποσχέσεις" φίλων και συμμάχων,  τύπου ΝΑΤΟ. Έχουμε την εμπειρία της Κυπριακής τραγωδίας, που μοιάζει πολύ με τα τεκταινόμενα σήμερα στην Ουκρανία.

Μια τραγωδία που υποδαύλισαν οι εθνοτικές συγκρούσεις, ο ανεδαφικός στόχος της Ένωσης Ελλάδας-Κύπρου, η εγκληματική δράση της ΕΟΚΑ Β' και της χούντας, καθώς και το γεωπολιτικό πινγκ-πονγκ στην περιοχή, μετά την κατάρρευση της απικιοκρατίας.

Κατ' αναλογία με την Κύπρο,  είναι τα πραξικοπήματα της Ουκρανικής "ΕΟΚΑ" με την ευγενική χορηγία του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ,  που έχουν το δικό τους μερτικό στην ευθύνη για την καταστροφή της Ουκρανίας. Αυτά  έφεραν τον Πούτιν και τον μεγαλορώσικο σωβινισμό του στο Κίεβο, όπως κάποτε τον "Αττίλα" και τον Ετσεβίτ στην Κύπρο. 

Αυτή είναι η  αλήθεια για όσους ξέρουν και μελετούν την Ιστορία. Και βέβαια, το ίδιο διδάσκουν η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η ανοιχτή πληγή του Κοσσόβου,  ο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Γεωργίας του Σαακασβίλι, η ανατροπή Γιανουκόβιτς από την "πορτοκαλί επανάσταση", η εγκληματική δράση του ναζιστικού "Δεξιού Τομέα" στο Κίεβο, η προσάρτηση της Κριμαίας και οι εθνοτικές συγκρούσεις στην Ανατολική Ουκρανία.

Με την παρουσία και τη  δράση των πανταχού παρόντων "Ήσυχων Αμερικανών" πρακτόρων,  όπως ο Πάϊατ ή  η Νούλαντ, σαφή και ευδιάκριτη.
Κατά τα λοιπά, ναι, το καθήκον όλων των φιλειρηνικών ανθρώπων είναι να υποστηρίξουν μια  Κύπρο (και μια Ουκρανία) ενιαία,  ανεξάρτητη, ειρηνική χωρίς στρατεύματα κατοχής. Με ισοτιμία Ελληνοκυπρίων-Τουρκοκυπρίων (ή Ρωσόφωνων και Ουκρανών).

Και χωρίς κλόουν, εθνικιστές  ή διεφθαρμένους  πολιτικούς, τύπου Σαμψών, Ζελένσκι, Τάσσου Παπαδόπουλου,  Ντενκτάς ή Τιμοσένκο στην εξουσία.
Για να ξέρουμε τι λέμε και να μη χάνουμε το μέτρο και τον "μπούσουλα".

Και να μην αποκαλούν ορισμένοι με τόση ευκολία και ασύγγνωστη ιστορική άγνοια "Χίτλερ", τότε τον Ετσεβίτ και τώρα τον Πούτιν. Τον Πούτιν που αναμφίβολα  ηγείται ενός  απεχθούς δεσποτικού καθεστώτος και τώρα κάνει πράξη τις απειλές του, με τον βάρβαρο πόλεμο που εξαπέλυσε στην Ουκρανία, με στόχο να αποκεφαλίσει τη Δημοκρατία και να εγκαταστήσει κυβέρνηση-μαριονέτα στο Κίεβο..

Τα ιστορικά γεγονότα όμως είναι πολύ πιο "πεισματάρικα" και πολύπλοκα, από τις προπαγανδιστικές κατασκευές, όσων ευθυγραμμίζονται με τις εθνικιστικές  απλουστεύσεις ή τις εκστρατείες  των ΗΠΑ  (σαν αυτή που κατέρρευσε στο Αφγανιστάν) και έχουν εξορίσει από τις εννοιολογήσεις τους λέξεις όπως αντικρουόμενα  (καπιταλιστικά) συμφέροντα και ιμπεριαλιστικοί επεκτατικοί πόλεμοι.

Που είναι έτοιμοι να καμαρώσουν  Νατοϊκούς πυραύλους στα περίχωρα της Μόσχας, φρικιούν όμως με την ιδέα ρωσικοί ή κινεζικοί  πύραυλοι να στοχεύουν το Μαϊάμι ή την αμερικανική ενδοχώρα από την Κούβα.

Που ανέχτηκαν ή χειροκρότησαν  τον κλόουν Ζελένσκι όταν  διακήρυξε ότι η Ουκρανία προτίθεται να αναπτύξει πυρηνικά όπλα!

Σταθερά προσανατολισμένοι προς την Ειρήνη και τη συνεργασία των λαών, λοιπόν. Κι αυτό δεν γίνεται με δύο μέτρα και δύο  σταθμά,  χωρίς αίσθηση των γεωπολιτικών συσχετισμών και της Ιστορίας.