Είμαι στην Πανεπιστημίου και φωτογραφίζω τα ανδραγαθήματα του κυρίου Μπακογιάννη. Να θυμίσω, 550 ευρώ το κόστος για κάθε μια από τις ζαρντινιέρες. Είμαι γονατισμένος και φωτογραφίζω τα φυτά. Δίπλα μου ένας οδηγός, σταματημένος στο μποτιλιάρισμα του δρόμου, μου φωνάζει:

- Την ομορφιά φωτογραφίζεις ε;

Του χαμογελάω. Συνεχίζει:

- Μοιάζουν με καναβουριές!

- Α, έτσι εξηγείται! Γι’ αυτό είναι τόσο ακριβές οι ζαρντινιέρες.

- Ε, ναι! Θα τα κονομήσει χοντρά ο δήμος!

Δυο-τρία πραγματάκια σοβαρά τώρα.

- Αυτό το άθλια αισθητικά θέαμα που αποφασίστηκε χωρίς διαβούλευση και διαγωνισμό, μας το πουλάει ο δήμαρχος ως τι; Ως πολιτισμό, ως εικαστική αναβάθμιση της Αθήνας;

- Ποιος τρελός θα κάνει βόλτα στο κέντρο της Αθήνας καλοκαιριάτικα με 40 βαθμούς κελσίου και βάλε χωρίς ίχνος σκιάς;

- Πώς ακριβώς δικαιολογείται το κόστος; Κάθε μια ζαρντινιέρα κοστίζει περισσότερο από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα!

- Για να επιβιώσουν τα φυτά στις πανάκριβες ζαρντινιέρες πόσα κιλά φυτοφάρμακα και εντομοκτόνα χρειάζονται; Πόσο υγιεινό είναι να περπατάει ή να ιδρώνει με το ποδήλατό του κάποιος δίπλα τους;