Δεν υπάρχει πάλη των τάξεων στην Αυστραλία; Ναι, καλά!
Ο κορυφαίος σύμβουλος επιχειρήσεων της κυβέρνησης του Τόνι Άμποτ χθες το βράδυ εξήγγειλε τη μείωση του κατώτατου μισθού, την περικοπή των επιδομάτων αναπηρίας (NDIS) και της χρηματοδότησης της δημόσιας παιδείας (Gonski reforms), καθώς και τη μείωση στο φόρο εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα στις μεγάλες επιχειρήσεις. Μην μπερδεύεστε: Ο πόλεμος στους φτωχούς έχει ξεκινήσει!
Θέλει να κάνει τους φτωχούς ανθρώπους της χώρας φτωχότερους, μειώνοντας τον κατώτατο μισθό. Σε τι τύπου χώρα είναι ΟΚ οι πλούσιοι να λένε ότι αυτοί που κερδίζουν τα λιγότερα χρήματα, βγάζουν ήδη πολλά; Ο σύμβουλος του Πρωθυπουργού, Μαουρίς Νιούμαν.
Μην μπερδεύεστε: Ο πόλεμος στους φτωχούς έχει ξεκινήσει! Το φημισμένο αυστραλιανό αίσθημα δικαίου (Aussie “fair go”) είναι ένα ψέμα: έχει πεθάνει και έχει θαφτεί. Ο Νιούμαν, επικεφαλής του Συμβουλίου Επιχειρηματικότητας του Πρωθυπουργού, έδωσε μια ομιλία στην Επιτροπή για την Οικονομική Ανάπτυξη της Αυστραλίας, από την οποία αποκτήσαμε μια πολύ καλή εικόνα για το είδος των συμβουλών που θα δίνει στον Τόνι Άμποτ.
Μεταξύ των πολιτικών που επέκρινε ήταν: το πρόγραμμα στήριξης ανθρώπων με αναπηρία (NDIS), οι μεταρρυθμίσεις Gonski (αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για τη δημόσια παιδεία), το ύψος των μισθών (μάλλον όχι όμως και του δικού του) και τέλος την "ακαμψία" των εργασιακών σχέσεων.
Το ίδιο βράδυ, στην τηλεοπτική εκπομπή Q&A φιλοξενούταν ένα πάνελ που αποτελούταν αποκλειστικά από επιχειρηματίες: David Knox, διευθύνων σύμβουλος της Santos, Carol Schwartz, πρόεδρος του "Ινστιτούτου για την Κοινότητα μας και την Ίδρυση Γυναικείας Αυστραλιανής Ηγεμονίας", John Symond, ιδρυτής και πρόεδρος της αυστραλιανής τράπεζας στεγαστικών δανείων "Aussie Home Loans", Elizabeth Proust, πρόεδρος της Αυστραλιανής Nestle, Graham Bradley, μη εκτελεστικός πρόεδρος των Stockland Corporation, EnergyAustralia Holdings και HSBC Bank Australia.
Η πρώτη ερώτηση ήταν σχετικά με την εμπιστοσύνη των επιχειρήσεων στην κυβέρνηση. Ο Graham Bradley υποστήριξε ότι καλά κάνει η κυβέρνηση να διαβουλεύεται με την επιχειρηματική κοινότητα, γεγονός το οποίο θα μπορούσε να αναβαθμίσει την εμπιστοσύνη μεταξύ επιχειρήσεων και "απλών Αυστραλών".
Αλήθεια; Οι "απλοί Αυστραλοί" θα ήταν χαρούμενοι που η κυβέρνηση ακούει ανθρώπους που υποστηρίζουν ότι οι φτωχότεροι άνθρωποι της χώρας πληρώνονται πολλά; Και ότι οι περιστασιακά και ελαστικά εργαζόμενοι θα πρέπει να απολέσουν την όποια προστασία έχουν, ώστε οι επιχειρήσεις να έχουν περισσότερα λεφτά για να δίνουν ακόμη ψηλότερους μισθούς στα διευθυντικά τους στελέχη (των οποίων το ύψος των μισθών απαγορεύεται ακόμα και να συζητηθεί); Αλήθεια; Για αυτούς τους λόγους δεν είχαν διαολοστείλει την προηγούμενη συντηρητική κυβέρνηση; Δεν πρόλαβα δυστυχώς να πιάσω το τηλεκοντρόλ μου εγκαίρως, ώστε να αποφύγω την εκπυρσοκρότηση του τραπεζίτη John Symond - ενός πραγματικά "ανθρώπου του λαού" - για τον "ανήθικο" φόρο στις προσλήψεις των επιχειρήσεων.
Θέλετε να μιλήσουμε για "ανήθικους φόρους" κ. Symond; Τι λέτε για το φόρο συνταξιοδότησης σε πολίτες με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, τον οποίο η κυβέρνηση ετοιμάζεται να επαναφέρει, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει την φοροαπαλλαγή 16.000 πολιτών με πάνω από 2 εκατομ. $ συνταξιοδοτικό αποθεματικό έκαστος; Ή τον οπισθοδρομικό φόρο κατανάλωσης (GST); Είναι οι φόροι στις επιχειρήσεις στην Αυστραλία τόσο ανήθικοι, που σας εμπόδισαν να γίνετε πολυεκατομμυριούχος;
Στην εισηγητική του ομιλία, ο Newman "έγδαρε την προηγούμενη κυβέρνηση των Εργατικών" για την "ταξική της επίθεση με στόχο τις επιχειρήσεις" (μεταξύ άλλων), όπως μετέφερε το αυστραλιανό οικονομικό πρακτορείο ειδήσεων (Australian Financial Review). Αποκρύπτοντας αυτό τον πόλεμο, η κυβέρνηση των Εργατικών έκανε ζημιά στους φτωχούς. Είναι καιρός να πάψουμε να αρνούμαστε την ύπαρξη της πάλης των τάξεων στην Αυστραλία. Υπάρχει. Οι πλούσιοι έχουν κηρύξει τον πόλεμο στους φτωχούς και κερδίζουν.
Η πασίγνωστη έκθεση της Credit Suisse για τον παγκόσμιο πλούτο το 2013, κατά την οποία η Αυστραλία είναι μία από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο - δεύτερη πίσω από την Ελβετία σε μέσο πλούτο και πρώτη σε μέσο ετήσιο εισόδημα - έδειχνε επίσης ότι η χώρα είναι 8η στη λίστα χωρών του ΟΟΣΑ με τη μεγαλύτερη ανισότητα.
Την τελευταία δεκαετία στην Αυστραλία, το πλουσιότερο 10% καρπώθηκε σχεδόν το 50% της αύξησης στα εισοδήματα. Στο πλουσιότερο 1% πήγε το 22% των κερδών, όπως αποκάλυψε η αυστραλιανή εφημερίδα "The Age". Όχι τόσο άσχημα όσο οι ΗΠΑ, αλλά είμαστε στον ίδιο δρόμο. Μόνο όταν τα μέτωπα και οι γραμμές της ταξικής πάλης αποτυπωθούν καθαρά και οι φωνές της ταξικής σύγκρουσης ακουστούν δυνατά και καθαρά, θα μπορέσουμε να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια σωστά.
Μετάφραση/επιμέλεια: Ηλίας Πετράκης
