Με αυτή τη χαρακτηριστική ερώτηση έθεσε το θέμα της ανατροπής από την κυβέρνηση Μητσοτάκη χαρακτηριστικών του σύγχρονου κράτους Δικαίου που κατακτήθηκαν από την Γαλλική Επανάσταση και μετά, στη χώρα όπου ακόμη συζητάει δολοφονίες παιδιών και νέων από αστυνομικούς «εν ώρα υπηρεσίας» όπως του Αλ. Γρηγορόπουλου ή του Μιχ. Καλτεζά, η καθηγήτρια αντεγκληματικής πολιτικής Σοφία Βιδάλη, μιλώντας Στο Κόκκινο και τον Νίκο Σβέρκο.
Η ΓΓ Αντεγκληματικής Πολιτικής περιλαμβάνει μεταξύ άλλων το σωφρονιστικό σύστημα, τις ιατροδικαστικές υπηρεσίες, όλες τις υπηρεσίες που αφορούν τους ανήλικους, τομείς που τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική εποπτεύονται από το υπουργείο Δικαιοσύνης, είπε η κ. Βιδάλη, τόσο για να είναι υπό τα εχέγγυα τόσο του υπουργείου όσο και της ίδιας της Δικαιοσύνης, όσο και επειδή εντάσσονται σε μία διαφορετική φάση εμπλοκής της ποινικής διαδικασίας. «Μετά από ένα αδίκημα κάποιου, επιλαμβάνεται η Αστυνομία, γίνεται η δίκη, πάει στην Δικαιοσύνη. Είναι χωριστές εξουσίες με την έννοια της παρέμβασης της Πολιτείας, που στοχεύει να αποκαταστήσει μία τάξη πραγμάτων».
Όπως τόνισε, η μεταφορά αρμοδιοτήτων που γίνεται δεν είναι προς την Αστυνομία, αλλά σε υπουργό, στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Και «δεν μπορείς να συμπεριφέρεται στο σωφρονιστικό σύστημα σαν να έχεις να κάνεις με την Πολιτική Προστασία, έχει άλλου τύπου λειτουργία», ενώ χαρακτήρισε πολύ σοβαρό θέμα το ότι «πάνε οι υπηρεσίες ανηλίκων και οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες σε ένα υπουργείο που πρυτανεύει η Αστυνομία … δεν είναι λειτουργικά λογικό και σοβαρό αυτό … ο εισαγγελέας που εποπτεύει μία φυλακή θα είναι υπό την εποπτεία του υπουργού Προστασίας του Πολίτη;», αναρωτήθηκε, ενώ σε άλλο σημείο τόνισε ότι «όλα αυτά δείχνουν μία αντίληψη για το πώς κατανοούν την λειτουργία της αστυνομίας, του σωφρονιστικού συστήματος και των λοιπών υπηρεσιών. Θα πηγαίνει ο ιατροδικαστής να αναφέρεται στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη;». Ανατρέπεται μια διάκριση αρμοδιοτήτων που «έχουμε από την Γαλλική Επανάσταση», όπως είπε χαρακτηριστικά.
Αντίστοιχα, «η υπηρεσία επιμελητών ανηλίκων έχει καθαρά προληπτική λειτουργία, λειτουργία φροντίδας απέναντι στους ανήλικους, κάτι που τελεί υπό την εγγύηση ενός συστήματος που λέγεται Ποινική Δικαιοσύνη, δεν μπορείς να μεταφέρεται στο πεδίο της Αστυνομίας. Θα ήταν π.χ. λογικό να το μεταφέρουν στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας; Τι θα λέγαμε; Δεν παίρνουμε οποιαδήποτε υπηρεσία υπάρχει και την πάμε όπου μας αρέσει…».
Καυτηρίασε εξάλλου το γεγονός ότι δεν έχει υπάρξει καμία ανακοίνωση από την πλευρά των αστυνομικών, «απορώ γιατί … θα φυλάνε οι αστυνομικοί τις φυλακές; Θα μπαίνουν μέσα; Θα είναι σωφρονιστικό προσωπικό; Γιατί θα μπορεί να το κάνει πια ο υπουργός…».
Η κ. Βιδάλη σχολίασε και το επικοινωνιακό μέρος των νέων πολιτικών που προωθούνται, με εντυπωσιακές ονομασίες όπως «μαύροι πάνθηρες» και απειλητικές εμφανίσεις ενστόλων. «Υπάρχει μία αντίληψη … ότι τα προβλήματα που αφορούν την εγκληματικότητα λύνονται μονάχα με την αστυνομία … με παρουσία αστυνομίας ιδιαιτέρως ένοπλης και “τρομακτικής” στην όψη … αυτό δεν προκύπτει από καμία έρευνα, καμία πραγματικότητα, καμία εμπειρία. Είναι πολιτική επιλογή που συνήθως κάνουν οι κυβερνήσεις που βρίσκονται στο ιδεολογικό φάσμα της Δεξιάς. Η εμπειρία στην Ελλάδα λέει το ανάποδο, γιατί όταν βγάζεις ένοπλους στο δρόμο είναι λογικό … αυτά τα σώματα δεν είναι για να κάνουν την συνήθη περιπολία, κάποια στιγμή αρχίζουν τα προβλήματα μεταξύ πολιτών και Αστυνομίας».
Μάλιστα, για όσους δηλώνουν ότι «θέλουν να κάνουν πιο ασφαλή την πόλη», σημείωσε ότι «είναι και αυτό ένα ζήτημα, από τι θα είναι ασφαλής η πόλη, από τι κινδυνεύει», επαναλαμβάνοντας ότι «δεν έχει αποδειχθεί πουθενά ότι τα σώματα που βγαίνουν στους δρόμους και κάνουν πεζές περιπολίες σαν να είναι στρατιωτικοί, αποδίδουν κάτι».
Θύμισε μάλιστα ότι μετά την συγκρότηση της Ομάδας Δ, ακολούθησε η παραδοχή του λάθους από τους ίδιους τους ιθύνοντες. «Οι κατασταλτικές μονάδες επέμβασης στους δρόμους, σαν πεζές περιπολίες, είναι λάθος. Τώρα είναι επιλογή να το ξανακάνουν. Υπάρχει εμμονή με την ασφάλεια και εκεί επάνω παίζεται πολιτικό παιχνίδι … ότι μπορεί να παραχθεί προστασία για τους πολίτες. Δεν παράγεται έτσι προστασία για τους πολίτες…» όπως τόνισε.
Εξάλλου, η κ. Βιδάλη καυτηρίασε και την επίθεση της κυβέρνησης στο πανεπιστημιακό άσυλο, αναρωτώμενη μεταξύ άλλων: «πότε έγιναν καταλήψεις στα πανεπιστήμια τα τελευταία πέντε χρόνια; Ας μας πουν τα στοιχεία … ο σημερινός νόμος επιτρέπει, αν συμβεί κάτι, ο πρύτανης να καλέσει την Αστυνομία, δεν την καλεί όμως… Αν έχουμε εγκληματικότητα στα πανεπιστήμια, το λύνουμε με κατάργηση του ασύλου;».
