Ο Θάνος Μικρούτσικος συναντιέται για πρώτη φορά, ύστερα από δεκαετίες, με τη Μαρία Φαραντούρη για να ανταλλάξουν τα τραγούδια τους και να παρουσιάσουν μαζί το έργο του Μίκη Θεοδωράκη «Κατάσταση πολιορκίας». Οπως μας είπαν και οι δύο ερμηνευτές, ήταν κοινή επιθυμία χρόνων να συνεργαστούν, ωστόσο οι συνθήκες δεν το είχαν επιτρέψει μέχρι τώρα. Ο Θάνος Μικρούτσικος, μάλιστα, μας διηγείται την ιστορία της πρώτης τους συνάντησης επί σκηνής: «Υπήρξε μια συνάντηση με τη Μαρία δύο μέρες πριν από τη δικτατορία, στις 19 Απριλίου 1967, όταν ήμασταν και οι δύο νήπια, σε μια συναυλία που είχε οργανώσει η ΕΦΕΕ για τα ''Νέγρικα'' του Μάνου Λοΐζου. Στο πιάνο έπαιζα εγώ, στα πλήκτρα ο Μάνος Λοιζος, κιθάρα έπαιζε ο Διονύσης Σαββόπουλος και τραγουδούσε η Μαρία Φαραντούρη. Η συναυλία είχε φοβερή καλλιτεχνική επιτυχία και παταγώδη εμπορική αποτυχία. Οι διοργανωτές μας είπαν ότι σε δύο μέρες θα την ξανακάνουμε σε άλλο χώρο. Σε δύο μέρες όμως ήταν δικτατορία...».
Σε νέα ενορχήστρωση θα παρουσιαστεί η «Κατάσταση Πολιορκίας». Σύμφωνα με τον Θ. Μικρούτσικο, η μεγάλη αξία του έργου έγκειται σε δύο σημεία: «το ποιητικό κείμενο της Ρένας Χατζηδάκη είναι μοναδικό γιατί ενώ η πρόθεση της ποιήτριας, που ήταν κλειδωμένη στην ασφάλεια και μάλιστα σε διπλανό κελί με τον Μίκη, ήταν να γράψει ένα σπάραγμα, μια ερωτική κραυγή με το ποίημα, εντούτοις είναι τόσο καθηλωμένη και τόσο λειτουργεί ως ντοκουμέντο η βαρβαρότητα της χούντας, που γίνεται ερωτικό σπάραγμα και ταυτόχρονα καταγγελία της δικτατορίας. Ενα πράγμα μοναδικό στα χρονικά. Αλλά το κυριότερο είναι ότι έρχεται ο Μίκης Θεοδωράκης και γράφει ένα οριακό, για μένα, έργο όχι μόνο της θεοδωρακικής δημιουργίας αλλά και της ελληνικής μουσικής αλλά και, χωρίς να είμαι υπερβολικός και ιερόσυλος, να πω πως εγώ και στην ευρωπαϊκή μουσική δεν έχω συναντήσει μια τέτοια φόρμα. Γιατί πρόκειται για ένα έργο 32 λεπτών, έναν ποταμό, έναν χείμαρρο που δεν λέει να σταματήσει...».
Η Μαρία Φαραντούρη μας λέει: «Μόνο ένας δημιουργός, όπως ο Θάνος Μικρούτσικος, που ξέρει να πιάνει το μήνυμα της ποίησης και πιστεύει πως το τραγούδι είναι μέσο αφύπνισης, θα μπορούσε να παρουσιάσει εκ νέου αυτό το έργο».
Με αφορμή την παρουσίαση του έργου ο Μίκης Θεοδωράκης δήλωσε: «Η ''Κατάσταση Πολιορκίας'' δεν είναι για μένα ένα ακόμα μουσικό μου έργο αλλά ένα κομμάτι της ζωής μου, σε μια εποχή που οι ψυχικές εντάσεις με είχαν ουσιαστικά εκμηδενίσει. Τότε ήρθε να με συναντήσει ως εκ θαύματος αυτό το εξαίσιο ποίημα της Ρένας Χατζηδάκη, για να με οδηγήσει από το σκοτάδι στο φως. Το γεγονός ότι συνυπήρξαμε στο σφαγείο της Μπουμπουλίνας, στο τέταρτο πάτωμα, με τα κελιά μας το ένα δίπλα στο άλλο, δείχνει ότι τα βιώματά μας υπήρξαν κοινά και ασφαλώς γι' αυτόν το λόγο η μουσική μου ταυτίζεται απολύτως με την ποίηση. Η διαδικασία της μελοποίησης λειτούργησε μέσα μου λυτρωτικά, δεδομένου ότι η κάθε λέξη με έσκαβε τόσο βαθιά, ώστε τελικά η απελπισία και ο τρόμος έδωσαν τη θέση τους στην πληρότητα, στην ελπίδα και, όπως είπα, στο φως. Ετσι τις μεγάλες ευχαριστίες στον Θάνο Μικρούτσικο δεν τις δίνει μονάχα ο συνθέτης αλλά προπαντός ο άνθρωπος, που θεωρεί ότι το έργο του αυτό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και ιερό έχει κάνει στη ζωή του».
Πηγή: ethnos.gr
