Το βίντεο με την "τρυφερή" συνομιλία Μπαλτάκου - Κασιδιάρη λειτουργεί ως θρυαλλίδα πολιτικών εξελίξεων. Προκαλεί ηθική - πολιτική απονομιμοποίηση της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού. Τον εμφανίζει να συμπεριφέρεται με παρακρατική νοοτροπία, να σχεδιάζει την με κάθε μέσο παρεμπόδιση του ΣΥΡΙΖΑ να γίνει κυβέρνηση.
Την προηγούμενη εβδομάδα η κυβέρνηση Σαμαρά υπέστη δύο ατυχήματα. Το πρώτο στη Βουλή. Η κυβέρνηση βγήκε λαβωμένη, με οριακή πλειοψηφία, ενώ οι Κοινοβουλευτικές Ομάδες της πλειοψηφίας, με πρώτη εκείνη του ΠΑΣΟΚ, εμφάνισαν συμπτώματα αποσύνθεσης.
Το δεύτερο πολιτικό ατύχημα, το Μπαλτάκος - gate, αποδεικνύεται συντριπτικό για την κυβέρνηση Σαμαρά και υποχρέωσε τον ίδιο να κρυφτεί. Τα "παπαγαλάκια", λαχανιασμένα, προσπάθησαν να δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις συνενοχής και συμψηφισμού για το σύνολο των κομμάτων. Ισχυρίστηκαν ότι... η αντιπολίτευση επιχειρεί να κάνει τη Χ.Α. ρυθμιστή της πολιτικής ζωής, αποκρύπτοντας ότι είναι η κυβέρνηση που άνοιξε την κερκόπορτα για να επιχειρηθεί κάτι τέτοιο.
Το Μπαλτάκος - gate σηματοδοτεί το τέλος της μεγάλης (αυτ-)απάτης Σαμαρά. Ο πρωθυπουργός, αντιμέτωπος με την εξαέρωση του ΠΑΣΟΚ, ανήσυχος ότι μετά τις ευρωεκλογές θα μείνει χωρίς κυβερνητικό εταίρο, συγκατατέθηκε οψίμως στην ποινική δίωξη των εγκλημάτων της Χ.Α., με μικροκομματικούς όμως υπολογισμούς. Ταυτοχρόνως επινόησε το σχέδιο της ίδρυσης νέας παράταξης, στα πρότυπα της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς, με τη συμμετοχή κορυφαίων στελεχών από τα λείψανα του ΠΑΣΟΚ, με πρώτο-πρώτο τον ίδιο τον Βενιζέλο. Η παράταξη αυτή (με ισχυρότερη συνιστώσα στην "καλή Ακροδεξιά") θα εμφανιζόταν ως πρωταγωνίστρια του "μεταμνημονιακού" πολιτικού συστήματος, στη βάση της εφαρμογής του Μνημονίου! Ενδιάμεσος σταθμός η συγκρότηση προεδρικής πλειοψηφίας, ώστε η παρούσα Βουλή να ξεπεράσει τον σκόπελο της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και να φτάσει έως το 2016.
Όταν όμως αποκαλύπτεται το παρακρατικό πρόσωπο του Μαξίμου, όταν η κοινωνία αντιδρά σε τέτοιες μεθοδεύσεις, ποιος πολιτικός, έστω μνημονιακών προδιαγραφών, μπορεί να επενδύσει το πολιτικό του μέλλον σε αυτήν την αναπαλαιωμένη δεξιο-ακροδεξιά; Τα "μαξιλαράκια" ξεφουσκώνουν, ενώ το ΠΑΣΟΚ διχάζεται. Όταν μάλιστα η Moody's αναβάλλει την έκθεσή της για την ελληνική οικονομία, με την αιτιολογία ότι η Ελλάδα γλιστράει σε πολιτική αστάθεια, τότε χλομιάζει το ήδη χλομό σχέδιο για έξοδο της ελληνικής κυβέρνησης στις αγορές. Ευρωπαϊκές εφημερίδες γράφουν για πιέσεις που ασκούνται στον Σαμαρά να παραιτηθεί και να οριστεί άλλος μεταβατικός πρωθυπουργός, ακόμη και πριν από τις εκλογές. Μόνο η εύνοια της Μέρκελ, καθώς και ο φόβος των τραπεζιτών μήπως και δεν ιδιωτικοποιηθούν οι τράπεζες, στηρίζουν τον Σαμαρά και τον αποτρέπουν από το να κάνει το απονενοημένο εκλογικό διάβημα.
Η ελληνική προεδρία έχει εκτεθεί διεθνώς, η Ελλάδα διασύρεται, καθώς η κυβέρνηση συνομιλεί με τους νεοναζί υποδίκους. Στο ΠΑΣΟΚ, με την επανεμφάνιση του ΓΑΠ, τίθεται σε αμφιβολία η συνέχιση της κυβερνητικής συνεργασίας. Ο Σαμαράς δεν μπορεί να κάνει την "υπέρβαση" ιδρύοντας νέα παράταξη. Βουλιάζει στη μαύρη τρύπα του Μπαλτάκου.
Τρεις δημοσκοπήσεις αυτή την εβδομάδα δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί την πολιτική πρωτοβουλία και το προβάδισμα, το οποίο μάλιστα διευρύνεται μετά το σκάνδαλο Μπαλτάκου. Ένα μέρος από το 40% της αδιευκρίνιστης ψήφου δηλώνει ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για τάση που, αν συνεχιστεί, αντανακλά το φαινόμενο μιας αναδυόμενης νέας προσέγγισης με την πολιτική των τμημάτων εκείνων της κοινωνίας που το Μνημόνιο σπρώχνει στην κοινωνική απόγνωση. Η τάση δεν θα είναι ευθύγραμμη, αλλά σηματοδοτεί την επιστροφή του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο με αξίωση τη δημοκρατική ανατροπή. Δηλαδή εμποδίζονται τα σχέδια του κατεστημένου η κοινωνική απόγνωση να μετατραπεί σε πολιτική περιθωριοποίηση και εκλογική αποχή.
Μέσα σ' αυτή τη διαφαινόμενη διαδικασία της βαθμιαίας επαναπροσέγγισης με τη συλλογική και πολιτική δράση, υποχωρεί η επιχειρούμενη χειραγώγηση της απολιτικής ψήφου μέσω σχημάτων τύπου Ποτάμι. Αρχίζουν να υποχωρούν εφεδρείες του συστήματος. Η αντιπαράθεση, με προγραμματικούς και κινηματικούς όρους, ανάμεσα στις δυνάμεις του Μνημονίου και εκείνες της δημοκρατικής ανατροπής, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, οδηγεί στο τέλος της μεγάλης αυταπάτης του Σαμαρά. Της μεγάλης απάτης σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων. Το δίμηνο μέχρι τις ευρωεκλογές θα είναι πυκνό.
