Όλες οι γιγάντιες χελώνες που ζουν στα Γκαλάπαγκος, ένα ηφαιστειακό αρχιπέλαγος 1.000 χλμ έξω από τις ακτές του Ισημερινού, κατατάσσονται στο ίδιο είδος με την επιστημονική ονομασία Chelonoidis nigra.
Δεδομένου όμως ότι τα παράξενα ερπετά δεν μπορούν να ταξιδέψουν από νησί σε νησί, ο επιμέρους πληθυσμός κάθε νησιού εξελίχθηκε σταδιακά σε ξεχωριστό υποείδος.
Ο Μοναχικός Χόρχε, ο οποίος απεβίωσε στις 24 Ιουνίου σε ηλικία περίπου 100 ετών, υποτίθεται ότι ήταν ο τελευταίος εκπρόσωπος του υποείδους Chelonoidis nigra abingdonii, το οποίο ήταν ενδημικό του νησιού Πίντα των Γκαλάπαγκος.
Τώρα, ερευνητές του Πανεπιστημίου Γέιλ στο Κονέκτικατ αναφέρουν ότι εντόπισαν με γενετικά τεστ τουλάχιστον 17 χελώνες που φέρουν γονίδια από το υποείδος του Χόρχε. Όλες οι χελώνες αυτές βρέθηκαν σε άλλα νησιά των Γκαλάπαγκος και είναι «υβρίδια πρώτης γενιάς», δηλαδή προέκυψαν από διασταύρωση μιας χελώνας του νησιού Πίντα με άτομα από άλλα υποείδη.
Η ανακάλυψη των υβριδίων, επισημαίνουν οι ερευνητές, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρχουν ακόμα και καθαρόαιμα άτομα στο νησί Πίντα.
Πώς όμως οι χελώνες του Πίντα διασταυρώθηκαν με υποείδη άλλων νησιών; Το πιθανότερο είναι ότι η απίθανη αυτή συνάντηση οφείλεται στον άνθρωπο: οι φαλαινοθήρες και οι πειρατές που έφτασαν στα ακατοίκητα τότε νησιά των Γκαλάπαγκος τον 18ο αιώνα συχνά ανέβαζαν γιγάντιες χελώνες στα πλοία τους για να τις χρησιμοποιήσουν ως τροφή σε ώρα ανάγκης. Όπως φαίνεται, αρκετές χελώνες είχαν ριχτεί πίσω στη θάλασσα όταν οι ναυτικοί εκτίμησαν ότι δεν τις χρειάζονταν πλέον.
Οι ερευνητές του Γέιλ, οι οποίοι πρόκειται να παρουσιάσουν τα ευρήματά τους στην επιθεώρηση Current Biology, θα προσπαθήσουν τώρα να βρουν καθαρόαιμες χελώνες από το υποείδος του Χόρχε, ή, εναλλακτικά, να διασταυρώσουν τα υβρίδια μεταξύ τους για να διατηρήσουν τα γενετικά χαρακτηριστικά του «εξαφανισμένου» υποείδους.
Πηγή:
in.gr
