«Οι μόνοι που θα μπορούσαν να διανοηθούν το αδιανόητο, να χρησιμοποιήσουν χημικά όπλα εναντίον πολιτών στις ΗΠΑ ή αλλού, είναι ανάμεσα σε αυτούς που σήμερα αντιμάχονται το συριακό καθεστώς. Οι ΗΠΑ, λοιπόν, που υποστηρίζουν την αντιπολίτευση και οι ακόλουθοί τους στη Μέση Ανατολή που την εξοπλίζουν, έχουν μεγάλη ευθύνη οι ίδιοι. Άρα το επιχείρημα περί απειλούμενων πολιτών δεν βγάζει νόημα».
Στις 2 Σεπτέμβρη, ο αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα έδωσε συνέντευξη στο αμερικανικό δίκτυο PBS επιχειρώντας να μεταστρέψει την κοινή γνώμη που παρουσιάζεται, και στις ΗΠΑ αλλά και στην Ευρώπη, ιδιαίτερα επιφυλακτική για τη διεξαγωγή επίθεσης εναντίον της Συρίας και παρουσίαζοντας τους λόγους για τους οποίους ο ίδιος υποστηρίζει μια τέτοια επίθεση.
Την επομένη, το δίκτυο «Democracy Now!» και η Έιμι Γκούντμαν κάλεσε τον Ταρίκ Αλί, ιστορικό, ακτιβιστή και αρχισυντάκτη του «New Left Review», και του ζήτησε να σχολιάσει σημεία της συνέντευξης παραθέτοντας και τη δική του γνώμη.
Σε αυτή τη συνέντευξη ο Ομπάμα εμφανίστηκε βέβαιος ότι τα χημικά όπλα χρησιμοποιήθηκαν από τη συριακή κυβέρνηση αλλά δεν παρουσίασε καμία απόδειξη γι’ αυτό. Ο Ταρίκ Αλί επισήμανε ότι «οι αποδείξεις που αναφέρονται προέρχονται ναι μεν από σύμμαχο, αλλά ο σύμμαχος αυτός είναι το Ισραήλ. Πρέπει να δημοσιοποιηθεί ότι οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες είναι αυτές που παρέχουν την πληροφόρηση στις αμερικάνικες, ώστε να μπορούμε όλοι να κρίνουμε. Κανείς, ωστόσο, από όσους γνωρίζουν τα δεδομένα της περιοχής δεν πιστεύει ότι οι επιθέσεις με χημικά όπλα είναι έργο της συριακής κυβέρνησης ή διεξήχθη κατόπιν δικών της διαταγών. Σε τι θα μπορούσε να ωφελήσει τη συριακή κυβέρνηση μια τέτοια επιλογή; Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι ένα καθεστώς που υποστηρίζεται από τους Ρώσους και βρίσκεται σε στενή επαφή με το Ιράν είναι τόσο εκτός πραγματικότητας που αποφάσισε να χρησιμοποιήσει χημικά όπλα. Είναι παράλογο, αν το σκεφτεί κανείς, αφού επέτρεψαν στους διεθνείς επιθεωρητές να εισέλθουν, στη συνέχεια να διεξάγουν επίθεση με χημικά όπλα σε μια περιοχή σε απόσταση 10 μίλια από το σημείο που έχουν καταλύσει. Και πριν οι διεθνείς επιθεωρητές καταφέρουν να φέρουν στο φως οποιοδήποτε στοιχείο, τους ζητήθηκε να φύγουν, όπως τους ζητήθηκε να φύγουν από το Ιράκ γιατί είχε αποφασιστεί βομβαρδισμός.
«Το κράτος που αποδεδειγμένα έχει χρησιμοποιήσει χημικά όπλα είναι οι ίδιες οι ΗΠΑ, για παράδειγμα στη Φαλούτζα του Ιράκ, όπου καμία κόκκινη γραμμή δεν υπήρξε τότε παρά μόνο από το αίμα των Ιρακινών.
Χημικά όπλα στα χέρια των ΗΠΑ
»Με δεδομένη την εμπειρία των αμερικανών αλλά και των ευρωπαίων πολιτών, στους οποίους οι δυτικοί ηγέτες είπαν σαφώς ψέματα όταν προετοίμαζαν τον πόλεμο στο Ιράκ, είναι πολύ δύσκολο να πάρουμε στα σοβαρά αυτά που διατείνονται. Είναι πια η γνωστή ιστορία με το λύκο και τα πρόβατα, οπότε μέχρι να υπάρχουν πράγματι αποδείξεις, δεν μπορούμε να πάρουμε στα σοβαρά ισχυρισμούς.
Επίσης, το κράτος που αποδεδειγμένα έχει χρησιμοποιήσει χημικά όπλα είναι οι ίδιες οι ΗΠΑ, για παράδειγμα στη Φαλούτζα του Ιράκ, όπου καμία κόκκινη γραμμή δεν υπήρξε τότε παρά μόνο από το αίμα των Ιρακινών.»
Στη συνέχεια της συνέντευξής του, ο Ομπάμα αποσαφηνίζει ότι δεν τον ενδιαφέρει η αλλαγή του καθεστώτος στη Συρία, αλλά θέλει να στείλει ένα μήνυμα. Σχολιάζοντας ο Ταρίκ Αλί επισημαίνει ότι «πρόκειται για τιμωρία που επιβάλλεται σε μια ολόκληρη χώρα, με παράπλευρες ανθρώπινες απώλειες. Ο Ομπάμα δεν μπορεί να προβλέψει τις συνέπειες στη Συρία και τη γύρω περιοχή από πιθανή χρήση πυραύλων. Για ποιο λόγο οι ΗΠΑ θέλουν να εμπλακούν σε αυτόν άσχημο, απεχθή, απελπιστικό εμφύλιο πόλεμο; Κατά τη γνώμη μου, έχει να κάνει με την κατάσταση στο πεδίο της μάχης: η αντιπολίτευση φαίνεται να χάνει και η Δύση θέλει να αλλάξει το συσχετισμό δυνάμεων στέλνοντας περισσότερα όπλα στην αντιπολίτευση, όποια κι αν είναι αυτή, διότι είναι αμφίβολο ποια είναι σε αρκετές περιπτώσεις. Τώρα θέλει να τιμωρήσει τη συριακή κυβέρνηση και εν τω μεταξύ ο εμφύλιος συνεχίζεται. Κανείς δεν πιέζει πραγματικά για διάλογο και διαπραγματεύσεις, η αντιπολίτευση αρνείται να συμμετάσχει. Αλλά αυτό είναι που πραγματικά χρειάζεται για μια πολιτική λύση, διαφορετικά θα έχουμε διαρκή πόλεμο. Η πολιτική του Ομπάμα λέει: δεν επιδιώκουμε αλλαγή καθεστώτος, αλλά παράλληλα θέλουμε να το αποδυναμώσουμε, οπότε ο εμφύλιος θα συνεχιστεί. Γιατί με αυτήν την πολιτική τι άλλη προοπτική υπάρχει;»
Ομπάμα, όπως Μπους;
Στην ίδια συνέντευξη ο Ομπάμα κάνει σαφή υπαινιγμό ότι χημικά όπλα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον των αμερικανών πολιτών στις ΗΠΑ και χρησιμοποιεί αυτόν τον υπαινιγμό ως επιχείρημα υπέρ της επίθεσης στη Συρία.
«Ο Ομπάμα ακούγεται όλο και περισσότερο σαν τον Μπους και δυστυχώς αυτή είναι η άποψή μου από την ημέρα που εξελέγη» απαντά ο Ταρίκ Αλί. «Μάλιστα, μπορεί και "περνάει" πράγματα που ο Μπους δεν θα μπορούσε: αν σήμερα ήταν ο Μπους που ετοιμαζόταν να επιτεθεί σε μία ακόμα χώρα θα σηκωνόταν αντάρα στις ΗΠΑ, αλλά επειδή πρόκειται για τον Ομπάμα υπάρχει μεγαλύτερη αποδοχή. Η λογική ότι ένα κράτος ή μια ομάδα ανθρώπων μπορεί να χρησιμοποιήσει χημικά ή πυρηνικά όπλα εναντίον των ΗΠΑ, με δεδομένο τον υψηλό βαθμό παρακολούθησης που υφιστάμεθα όλοι μας από την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας των ΗΠΑ (NSA), είναι δύσκολο να αφομοιωθεί στην πραγματικότητα. Ο κόσμος τρομοκρατείται διότι ακούει ότι υπάρχει η πιθανότητα να απειλείται, όμως δεν στοιχειοθετείται σοβαρή απειλή. Εάν αποφασιζόταν να υλοποιηθεί μια μεγάλη εκστρατεία για την παύση των χημικών όπλων, θα πρέπει να ισχύσει για όλα τα κράτη και να δούμε πώς μπορεί να εφαρμοστεί. Καταρχάς θα πρέπει να σταματήσουμε τις εταιρείες που τα παράγουν και τα κατασκευάζουν. Πού βρίσκονται αυτές οι εταιρείες; Αρκετές από αυτές βρίσκονται στη Δύση, μέσα στα όρια της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας. Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή, λόγω και της εμπλοκής των ΗΠΑ και των συνεπειών της, είναι πολύ σύνθετη και δύσκολη και ο Ομπάμα μιλάει σαν να απειλούν τις ΗΠΑ χημικά όπλα. Είναι ανόητο και δημιουργεί κλίμα τρομοκρατίας.
Επιπλέον, οι μόνοι που θα μπορούσαν να διανοηθούν το αδιανόητο, να χρησιμοποιήσουν χημικά όπλα εναντίον πολιτών στις ΗΠΑ ή αλλού, είναι ανάμεσα σε αυτούς που σήμερα αντιμάχονται το συριακό καθεστώς. Οι ΗΠΑ, λοιπόν, που υποστηρίζουν την αντιπολίτευση και οι ακόλουθοί τους στη Μέση Ανατολή που την εξοπλίζουν, έχουν μεγάλη ευθύνη οι ίδιοι. Άρα το επιχείρημα περί απειλούμενων πολιτών δεν βγάζει νόημα. Οι πολίτες ανησυχούν πολύ έντονα για τις συνέπειες ενός πολέμου στη Συρία. Στη Βρετανία, το 80% του πληθυσμού δηλώνει την αντίθεσή του, υπάρχει μια ισχυρή αντίθεση στον πόλεμο που εκτείνεται και στα αριστερά και στα δεξιά του πολιτικού τόξου.»
Πηγή: Εποχή
