Τις φωτογραφίες σχολιάζει ο Πρόδρομος Σεϊτανίδης:

Μελαγχολικό θέαμα ένα ξεχασμένο γάντι. Πεσμένο, άδειο, χωρίς υπόσταση, χωρίς ρόλο, κενό περιεχομένου. Κι ακόμη χειρότερα, μόνο του, χωρίς το ταίρι του, το έτερο ήμισύ του, το άλλο γάντι. Το αριστερό, εν προκειμένω, αλλά ας μην παρασυρόμαστε σε λαϊκίστικους συνειρμούς, που θα ‘λεγε κι ο Κεδίκογλου. Μισερό, λειψό, θα παρασυρθεί από την επόμενη μπόρα και θα καταλήξει να βουλώνει τα φρεάτια του δρόμου, μαζί με τα υπόλοιπα σκουπίδια.

Κι όμως πρόκειται για ένα προϊόν της ανθρώπινης ευφυΐας κι εργασίας, που ενώ είναι πολύ χρήσιμο και το θέλουμε πάντα πρόχειρο, εντούτοις όταν το χρειαστούμε δεν το 'χουμε ποτέ του χεριού μας. Τα γάντια και τις αναθεματισμένες τις ομπρέλες. Μονίμως τα ξεχνάμε. Για να το θυμηθούμε ξανά, μόνο όταν πιάσουν τα κρύα. Εκτός εάν, απλώς, κάποιος έριξε το μάλλινο γάντι για να φορέσει το γάντι του μποξ...